Φως μόνο από τους αγώνες
Στο ψιλό πήραν τα έντυπα του διεθνούς χρηματιστικού κεφάλαιου το road show του Παπακωνσταντίνου και της τρόικας, που πήγαν σε Λονδίνο, Παρίσι και Φρανκφούρτη για να τους πουν πόσο καλά πηγαίνει ο ελληνικός καπιταλισμός. Ειδικά στο λονδρέζικο Σίτι έσπασαν μεγάλη πλάκα με την αναγγελία του «πατριωτικού ομόλογου», το οποίο θα διατεθεί στους Ελληνες της διασποράς, οι οποίοι θα κληθούν να συνεισφέρουν για τη σωτηρία της πατρίδας. «Γιατί δεν βάζει φόρο αλληλεγγύης και στα σουβλατζίδικα της Αθήνας;» ήταν ένα από τα… κολακευτικά σχόλια που ακούστηκαν.
Βλέπετε, τα κοράκια του Σίτι θυμούνται την παλιότερη εξαγγελία –κατόπιν συμβουλών της Goldman Sachs– για μια διεθνή έκδοση ελληνικών τίτλων σε δολάρια, που θα προωθούνταν –όπως προαναγγέλθηκε– με road show από την Κίνα μέχρι τις ΗΠΑ. Εξαγγελία που την έφαγε το σκοτάδι, χωρίς ποτέ να εξηγηθεί ο λόγος (τα «κοράκια», βέβαια, τον ξέρουν πολύ καλά). Η ειρωνική αναφορά στα σουβλατζίδικα της Αθήνας αποτελεί ευθεία βολή στον πατριωτισμό των ελλήνων κεφαλαιούχων του εξωτερικού, ο οποίος εδράζεται στην τσέπη τους και πουθενά αλλού. Αλλωστε, και οι έλληνες κεφαλαιούχοι του εσωτερικού είχαν δείξει το δικό τους πατριωτισμό μια μέρα πριν, δανείζοντας βραχυπρόθεσμα (εξάμηνο) το ελληνικό κράτος με το εξωφρενικά τοκογλυφικό επιτόκιο του 4,82%. Κι αν ακόμη επιχειρηθεί η έκδοση του «πατριωτικού ομόλογου», θα είναι μια καλή ευκαιρία τοκογλυφίας από τους δανειστές, αλλά και εξασφάλισης γενναίων προμηθειών για τις τράπεζες που θ’ αναλάβουν να το προωθήσουν στις διάφορες χώρες.
Οταν η Ελλάδα ξαναβγεί για δανεισμό στις «αγορές», όπως απαιτεί το Μνημόνιο, οι διαχειριστές του χρηματιστικού κεφάλαιου θα είναι αυτοί που θα επιβάλλουν τους όρους. Κι αυτούς τους όρους θα κληθεί να τους πληρώσει ο ελληνικός λαός, με νέα κύματα σκληρής λιτότητας. Ακόμη και αν ο δανεισμός δεν είναι στα σημερινά επίπεδα διαπραγμάτευσης των ελληνικών ομολόγων (κοντά στο 10%), θα είναι και πάλι δυσβάσταχτος.
Φως στο βάθος του τούνελ δε φαίνεται. Οσο πιο βαθιά μας χώνουν σ’ αυτό, τόσο μακραίνει η διαδρομή. Οι διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών ιθυνόντων για τέλος το 2013 είναι ψεύτικες. Κανείς στα διεθνή έντυπα του χρηματιστικού κεφάλαιου δεν τις πιστεύει (ήδη γίνεται λόγος για επέκταση του Μνημόνιου μέχρι το 2020), γιατί να τις πιστέψουμε εμείς; Μόνο ηττημένοι που ψάχνουν παρηγοριά, όπιο που απαλύνει τον πόνο, μπορούν να πιστέψουν τέτοιες διαβεβαιώσεις.
Για να δούμε φως, πρέπει να το ανάψουμε μόνοι μας. Μόνο οι φωτιές της ταξικής πάλης μπορούν να φωτίσουν το δρόμο και να ζεστάνουν πραγματικές ελπίδες απελευθέρωσης.
Βλέπετε, τα κοράκια του Σίτι θυμούνται την παλιότερη εξαγγελία –κατόπιν συμβουλών της Goldman Sachs– για μια διεθνή έκδοση ελληνικών τίτλων σε δολάρια, που θα προωθούνταν –όπως προαναγγέλθηκε– με road show από την Κίνα μέχρι τις ΗΠΑ. Εξαγγελία που την έφαγε το σκοτάδι, χωρίς ποτέ να εξηγηθεί ο λόγος (τα «κοράκια», βέβαια, τον ξέρουν πολύ καλά). Η ειρωνική αναφορά στα σουβλατζίδικα της Αθήνας αποτελεί ευθεία βολή στον πατριωτισμό των ελλήνων κεφαλαιούχων του εξωτερικού, ο οποίος εδράζεται στην τσέπη τους και πουθενά αλλού. Αλλωστε, και οι έλληνες κεφαλαιούχοι του εσωτερικού είχαν δείξει το δικό τους πατριωτισμό μια μέρα πριν, δανείζοντας βραχυπρόθεσμα (εξάμηνο) το ελληνικό κράτος με το εξωφρενικά τοκογλυφικό επιτόκιο του 4,82%. Κι αν ακόμη επιχειρηθεί η έκδοση του «πατριωτικού ομόλογου», θα είναι μια καλή ευκαιρία τοκογλυφίας από τους δανειστές, αλλά και εξασφάλισης γενναίων προμηθειών για τις τράπεζες που θ’ αναλάβουν να το προωθήσουν στις διάφορες χώρες.
Οταν η Ελλάδα ξαναβγεί για δανεισμό στις «αγορές», όπως απαιτεί το Μνημόνιο, οι διαχειριστές του χρηματιστικού κεφάλαιου θα είναι αυτοί που θα επιβάλλουν τους όρους. Κι αυτούς τους όρους θα κληθεί να τους πληρώσει ο ελληνικός λαός, με νέα κύματα σκληρής λιτότητας. Ακόμη και αν ο δανεισμός δεν είναι στα σημερινά επίπεδα διαπραγμάτευσης των ελληνικών ομολόγων (κοντά στο 10%), θα είναι και πάλι δυσβάσταχτος.
Φως στο βάθος του τούνελ δε φαίνεται. Οσο πιο βαθιά μας χώνουν σ’ αυτό, τόσο μακραίνει η διαδρομή. Οι διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών ιθυνόντων για τέλος το 2013 είναι ψεύτικες. Κανείς στα διεθνή έντυπα του χρηματιστικού κεφάλαιου δεν τις πιστεύει (ήδη γίνεται λόγος για επέκταση του Μνημόνιου μέχρι το 2020), γιατί να τις πιστέψουμε εμείς; Μόνο ηττημένοι που ψάχνουν παρηγοριά, όπιο που απαλύνει τον πόνο, μπορούν να πιστέψουν τέτοιες διαβεβαιώσεις.
Για να δούμε φως, πρέπει να το ανάψουμε μόνοι μας. Μόνο οι φωτιές της ταξικής πάλης μπορούν να φωτίσουν το δρόμο και να ζεστάνουν πραγματικές ελπίδες απελευθέρωσης.
Σχόλια