Θα αλυσοδεθούμε στη βαρβαρότητα των μνημονίων και των απολύσεων ή θα αντισταθούμε για την ανατροπή τους;
Θέλουν τον εκπαιδευτικό –λάστιχο, χωρίς δικαιώματα , περιπλανώμενο σχολείο σε σχολείο, φτωχό, σκυφτό, υποταγμένο.
Να μην το επιτρέψουμε.
• Σαρώνουν μισθούς και εργασιακά δικαιώματα
• Ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία
• Καταργούν κάθε κοινωνικό αγαθό
• Μετατρέπουν τη χώρα σε νεοαποικία των δανειστών - Τα δίνουν όλα στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό
• Καταστρατηγούν δημοκρατικές ελευθερίες και εντείνουν την καταστολή
• Μισθοί πείνας, Αύξηση ορίων συνταξιοδότηση, Συρρίκνωση του εφάπαξ, Ελαστικές εργασιακές σχέσεις
• Αύξηση ωραρίου
• Υποχρεωτικές μεταθέσεις – μετακινήσεις
• Αξιολόγηση - διαθεσιμότητες και απολύσεις προ των πυλών
Δύο χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι φεύγουν απο το Δημόσιο, μέχρι το τέλος του 2012, ενώ έως το τέλος του 2013 θα βρεθούν στην έξοδο άλλοι 25.000 και 150.000 μέχρι το 2015, όπως προβλέπεται από το υποδουλωτικό Μνημόνιο 3 (ν. 4093/2012). Θα τεθούν σε διαθεσιμότητα 27.000 υπάλληλοι («επίορκοι» και «σε διαθεσιμότητα») για ένα χρόνο, αμειβόμενοι με το 75% των αποδοχών και εάν δεν έχουν μετακινηθεί σε άλλη θέση εντός του 12μήνου, θα απολυθούν.
Άρση του αμετάθετου. Άνοιξαν το δρόμο για τις απολύσεις των εκπαιδευτικών
και την κατάργηση της μονιμότητας!
«Υποχρεωτικές μεταθέσεις, ανεξάρτητα από την οργανική θέση, με απόφαση υπουργού. Οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο εξής θα μετατίθενται για το συμφέρον της εθνικής οικονομίας και την ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος και με δαπάνη του Δημοσίου από σχολείο σε σχολείο σε όλη την επικράτεια, ανεξαρτήτως βαθμίδας εκπαίδευσης και οργανικής θέσης, με απόφαση του υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.»
Με την παραπάνω διάταξη [που ψηφίστηκε με τις 153 μαχαιριές στην πλάτη του λαού] άνοιξαν το δρόμο για κατάργηση δικαιωμάτων δεκαετιών: Πρώτα - πρώτα η άρση του αμετάθετου και οι υποχρεωτικές μεταθέσεις, δεύτερον είναι ηλίου φαεινότερο ότι με αυτό τον τρόπο δρομολογούν την κατάργηση της μονιμότητας και τρίτον βρήκαν «λύση» για να προχωρήσουν στις απολύσεις εκπαιδευτικών. Οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων είναι πάλι προ των πυλών και η συγχώνευση εκατοντάδων τμημάτων σε όλη τη χώρα εν μέσω διδακτικού έτους είναι καθημερινή πρακτική. Η αύξηση του ωραρίου μας είναι θέμα χρόνου.
Η αύξηση των μαθητών κατά τμήμα είναι θέμα χρόνου. Η τεχνητή δημιουργία πλεονάζοντος προσωπικού είναι σε εξέλιξη. Η αξιολόγηση -σαν εργαλείο απόλυσης, υποταγής, μισθολογικής καθήλωσης και χειραγώγησης- έρχεται. Με την «αρωγή» της «αξιολόγησης» οι μακελάρηδες των δικαιωμάτων και κατακτήσεων του ελληνικού λαού διαμορφώνουν ένα εργασιακό τοπίο βαρβαρότητας που κρατά τους εκπαιδευτικούς όμηρους του διοικητικού μηχανισμού και της κυβέρνησης, χωρίς δικαιώματα και σκυφτούς μπροστά σε μια αυταρχική εξουσία.
Οι εκπαιδευτικοί, βορά πλέον σε κάθε επίδοξο διώκτη τους, από τους τροϊκανούς εσωτερικού και εξωτερικού, ως και κάθε «αγανακτισμένο» ή παραπονούμενο γονέα ή τοπικό «άρχοντα», ανά πάσα στιγμή θα είναι προς «τύλιγμα σε μία κόλα χαρτί»! Το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της Χούντας έχει αντικατασταθεί από το δόγμα «win – win», δηλαδή «αποφασίζουμε γρήγορα και αιφνιδιαστικά», παρακάμπτοντας ακόμα και αυτές τις διαδικασίες του αστικού κοινοβουλίου, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) και Πράξεις Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ).
Οι δημόσιοι υπάλληλοι, επομένως και οι εκπαιδευτικοί, είναι πλέον όμηροι της διοίκησης και του αυταρχικού αστικού κράτους, αφού επικρέμεται πάνω από το κεφάλι τους η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης γενικά και ειδικά της «αργίας» και της «δυνητικής αργίας» σε περίπτωση «πειθαρχικής ποινής». Αν κάτι είχε απομείνει στους εκπαιδευτικούς, που να τους παρακινεί να δώσουν το ψυχικό τους υστέρημα στη μόρφωση των μαθητών τους, ήταν η σχετική ασφάλεια και ισορροπία που τους έδινε η μονιμότητα της εργασίας τους.
Αν δεν κινητοποιηθούμε τώρα, αν δεν ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τους συναδέλφους στους Δήμους και τους συναδέλφους μας που κινητοποιούνται σε διάφορα υπουργεία, δεν καταλαβαίνουμε ότι σε λίγο θα κυριαρχήσει ο κανιβαλισμός και στον κλάδο μας;
Γενικός ξεσηκωμός τώρα. Άμεσα γενικές συνελεύσεις και αποφάσεις για ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ, για τη μη εφαρμογή και κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων, για τη συνολική ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία σε ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ, η πλειοψηφία των ΟΛΜΕ – ΔΟΕ δε θέλουν και δεν μπορούν. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν τον αγώνα και την τύχη στα χέρια τους, Άμεσα πρέπει να γίνουν γενικές συνελεύσεις στις ΕΛΜΕ και να αποφασίσουν ένα καλά οργανωμένο αγώνα διαρκείας, με πολυήμερες απεργίες και πολύμορφες κινητοποιήσεις, σε συντονισμό με όλους τους αγωνιζόμενους κλάδους. Επίσης απαιτείται ο συντονισμός των ΕΛΜΕ πρωτίστως του Λεκανοπεδίου, αλλά και των ΕΛΜΕ ανά περιφέρεια, για την απόφαση και υλοποίηση -με όλους τους πρόσφορους πολιτικοοργανωτικούς τρόπους- της παραπάνω κατεύθυνσης.
Η άρνηση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΟΛΜΕ [ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ] να αποφασίσει τη διενέργεια Γ.Σ. και Γ.Σ. Προέδρων αποδεικνύει ότι σε μια κρίσιμη για τον κλάδο στιγμή ο κυβερνητικός συνδικαλισμός κάθε απόχρωσης αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, της πολιτικής της ΕΕ και του ΔΝΤ
Σχόλια