Μπαινοβγαίνουν στη χώρα οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστών υπαγορεύοντας τις προσταγές και τα συμφέροντά τους

Νέες αφίξεις Ευρωπαίων αξιωματούχων, με πολλαπλά μηνύματα και σε κλίμα αφόρητων πιέσεων, δέχθηκε η συγκυβέρνηση, τις δύο τελευταίες εβδομάδες.

Τον Φ. Σταϊνμάγερ, υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, διαδέχθηκε ο Π. Μοσκοβισί, Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών υποθέσεων και αυτόν με τη σειρά του ο Μ. Σούλτς, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα, υπήρξαν αυστηρές προειδοποιήσεις για την πιστή τήρηση των αποφάσεων του Ιούλη και πιο συγκεκριμένα για την άμεση ψήφιση των προαπαιτούμενων, προκειμένου να εκταμιευτεί η υποδόση των 2 δις €. Πίσω απ’ όλ’ αυτά παίζονται ακόμα πιο ύπουλα παιγνίδια σε ό,τι αφορά τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις,  και στην πλάτη του λαού μας και των λαών των γειτονικών περιοχών. Παιγνίδια που αφορούν τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών και υποδομών της χώρας μας, την κατοχύρωση των ενεργειακών διαδρομών, την επαναχάραξη των συνόρων και το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής.
   Α) Την πιο σκληρή γραμμή, αυτή του Βερολίνου, κράτησε ο Φ. Σταϊνμάγερ, δηλώνοντας ότι: «Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας μπορεί με αντοχή, επιμονή και ικανότητα επιβολής, όχι μόνο να εφαρμόσει αλλά και να επιβάλει τις μεταρρυθμίσεις με τη δημοκρατική εντολή των τελευταίων εκλογών». Ο Γερμανός υπουργός συναντήθηκε και με τον Έλληνα ομόλογό του, όπου μεταξύ άλλων συζητήθηκε και το θέμα των προοπτικών των ελληνογερμανικών σχέσεων για μία σειρά «επενδύσεων» στους τομείς τεχνογνωσίας, Ενέργειας και αερομεταφορών, ενώ απέφυγε επιμελώς κάθε συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους («Πιστεύω ότι θα κάνουμε καλά - από όλες τις πλευρές- να μην προβάλλουμε καινούργιες επιθυμίες ή απαιτήσεις σε κάθε καμπή, σε κάθε μικρή δυσκολία. Τώρα το σημαντικό είναι να εφαρμοστεί το πακέτο μεταρρυθμίσεων»), σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ ότι: «η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει δράση για τη μείωση των συνολικών επιπέδων χρέους της Ελλάδας, ώστε να πειστούν οι επενδυτές του ιδιωτικού τομέα ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο». Η έκκληση των ΗΠΑ για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους απηχεί τη θέση που έχει πάρει και το ΔΝΤ, ότι δεν θα δώσει άλλα χρήματα στην Ελλάδα αν η Ευρωζώνη δεν δεσμευτεί σε μια διαδικασία ελάφρυνσης του επίσημου χρέους. Οι σχετικές δηλώσεις έρχονται αμέσως μετά την επίσκεψη της Β. Νούλαντ και πριν την επίσκεψη του Τζ. Κέρι, την άλλη εβδομάδα στην Αθήνα για θέματα αναδιαρθρώσεων, «επενδύσεων» και Ενέργειας. Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, έχοντας πρώτα μετατρέψει τη χώρα μας σε νεοαποικία με εργαλείο το τεράστιο χρέος, τώρα ανταγωνίζονται για το πρόβλημα των «επενδύσεών» τους, πάνω σε έναν «κρανίου τόπο» για το λαό μας.

   Ακολουθώντας τις θέσεις Μέρκελ, ο Φ. Σταϊνμάγερ επέμεινε στην αποσύνδεση της μνημονιακής πολιτικής από το προσφυγικό ζήτημα. Ειδικά για την εγκατάσταση των hotspots στην  Ελλάδα, το Βερολίνο θεωρεί πως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και η Κομισιόν έχουν υποσχεθεί άμεση και επαρκή οικονομική βοήθεια, από το Ταμείο Ασύλου και Μετανάστευσης. Ωστόσο, οι συνεχιζόμενες μεγάλες προσφυγικές ροές προβληματίζουν τη γερμανική κυβέρνηση, σε βαθμό που η Α. Μέρκελ να μιλά ξεκάθαρα για κίνδυνο ένοπλων συγκρούσεων μεταξύ των Βαλκανικών χωρών, απ’ όπου περνούν οι περισσότεροι πρόσφυγες για να φτάσουν στη Γερμανία, στην περίπτωση που το Βερολίνο κλείσει τα σύνορά του με την Αυστρία. Η Μέρκελ επιμένει στην επαναπροώθηση στις χώρες τους  όσων φθάνουν στη Γερμανία για οικονομικούς λόγους, αντιδιαστέλλοντάς τους με αυτούς που ζητούν πολιτικό άσυλο. Εξ άλλου και η επίσκεψη της Α.Μέρκελ στην Τουρκία για να πιέσει την τουρκική ηγεσία να ελέγξει τις προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη, έναντι ισχυρών ανταλλαγμάτων (οικονομικά, βίζα για τις χώρες του Σένγκεν, επίσπευση διαδικασίας ένταξης, κ.α.), δίνει έναν τόνο αναβάθμισης του ρόλου της Τουρκίας στην περιοχή, σε αντίθεση με την Ελλάδα, στην οποία το Βερολίνο διαμήνυσε ότι είναι άλλο πράγμα το προσφυγικό και άλλο τα δημοσιονομικά προβλήματα, αναφορικά με τις απόψεις της κυβέρνησης Τσίπρα για υποχωρήσεις στο ένα θέμα, με αντάλλαγμα μια χαλάρωση των μνημονιακών όρων της συμφωνίας του Αυγούστου. Ο Σταϊνμάγερ χαρακτήρισε σαν άμεση προτεραιότητα τη συνεννόηση με την Τουρκία, έτσι ώστε να μεταφερθεί εκεί το βάρος της διαχείρισης των προσφυγικών ροών. Γίνεται φανερό πως κατά την επίσκεψη Μέρκελ στην Άγκυρα, συζητήθηκαν και ενδεχόμενες «λύσεις» για τα ελληνοτουρκικά, με την τουρκική πλευρά να επιδιώκει – από θέση ισχύος- ένα νέο τραπέζι διαπραγματεύσεων για τα θέματα της συνδιαχείρισης του Αιγαίου και του Κυπριακού. Το βέβαιο είναι πως η εξωτερική πολιτική της συγκυβέρνησης  Τσίπρα - Καμμένου ακροβατεί στις πιο λεπτές ισορροπίες των ελληνοτουρκικών σχέσεων (Αιγαίο, Κυπριακό, κλπ.), αποδεχόμενη το ρόλο του υπάκουου κομπάρσου και παρατηρητή, πάνω σε ζητήματα που αφορούν καίρια εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Θυμίζουμε τη Σύνοδο Βαλκανικών χωρών στη Βιέννη, τον περασμένο Αύγουστο, για το προσφυγικό, που συγκάλεσε η Γερμανία, παρουσία της Α. Μέρκελ και της Ύπατης εκπροσώπου της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, Φ. Μογκερίνι, όπου η χώρας μας αγνοήθηκε επιδεικτικά.
   Β) Αμετακίνητος στο θέμα των προαπαιτούμενων και στη σκληρή μνημονιακή πολιτική, ήταν και ο Π.Μοσκοβισί, κατά τη διήμερη επίσκεψή του στην Αθήνα, πιέζοντας ασφυκτικά τη συγκυβέρνηση να βρει λύσεις στις επίμαχες εκκρεμότητες των «κόκκινων» δανείων και του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, μέχρι τη Δευτέρα που συνεδριάζει το Eurogroup για την εκταμίευση των 2 δις €, όπου πιστεύει να υπάρξει συμβιβαστική λύση. Ο Γάλλος Επίτροπος παρουσίασε και έναν «οδικό χάρτη» σχετικό με την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, της πρώτης αξιολόγησης και το τέλος των αναδιαρθρώσεων μέχρι το τέλος του χρόνου. Σε ό,τι αφορά το χρέος, σημείωσε ότι θα συζητηθεί «όταν έρθει η ώρα, με φιλοδοξία, πραγματισμό και με τρόπο πολιτικά αποδεκτό».
Τόνισε την ανάγκη βελτίωσης της δομής του τραπεζικού συστήματος και την εφαρμογή όσων προβλέπονται στο Μνημόνιο ΙΙΙ. Τα ξένα  ιμπεριαλιστικά  κέντρα επιδιώκουν να κάνουν ελκυστικές τις τράπεζες με χρήματα του λαού μας, πριν τις εξαγοράσουν, ενσωματώνοντάς τες στα δικά τους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Για το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων που αφορούν τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, κυρίως των λαϊκών νοικοκυριών, αφήνει  να διαφανεί ένας αντιδραστικός  συμβιβασμός,  που θα τον πληρώσουν χιλιάδες νοικοκυριά με το χάσιμο των σπιτιών τους. Προφανώς τα ιμπεριαλιστικά κέντρα θα επανέλθουν αργότερα, όταν θα δημιουργηθεί - κατά τον Μοσκοβισί - μία «κουλτούρα ευθύνης- πληρωμής», δηλαδή όταν οι εκβιασμοί και οι απειλές φθάσουν στο απροχώρητο προκειμένου να διευρύνουν τη «λεία τους».
Χαρακτήρισε το Νοέμβρη σαν «μήνα μεταρρύθμισης του Ασφαλιστικού», αναφερόμενος και περιγράφοντας τη «νέα αρχιτεκτονική» που σηματοδοτεί μειώσεις των συντάξεων. Αναμασώντας το γνωστό επιχείρημα της βιωσιμότητας του συστήματος, κατέληξε στην επωδό ότι «…δεν πρέπει να τιμωρείται η ανταγωνιστικότητα», υπονοώντας ότι είναι λάθος μία τυχόν αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, σαν «ισοδύναμο μέτρο» για τη μείωση του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το γεγονός ότι αναφέρθηκε συγκεκριμένα  στο πόρισμα της «Επιτροπής Σοφών», δείχνει πως αυτό θα αποτελέσει τη βάση των ανατροπών του Ασφαλιστικού παρά τις διαψεύσεις της συγ­κυ­βέρνησης.
Σε αντίθεση με τις γερμανικές θέσεις Σόιμπλε, τόνισε την απαραίτητη συμμετοχή του ΔΝΤ για την «αποκατάσταση της σταθερότητας» τους επόμενους μήνες. Είναι φανερή, σε αυτήν τη φάση, η σύμπλευση του γαλλικού ιμπεριαλισμού με τις ΗΠΑ, προκειμένου να χαμηλώσει ο πήχης των προσδοκιών της Γερμανίας και να υπάρξει ισορροπία στη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των υποδομών της χώρας μας.
Με τη σειρά του ο Π.Μοσκοβισί αρνήθηκε την οποιανδήποτε χαλάρωση του μνημονιακού προγράμματος, λόγω της δημοσιονομικής επιβάρυνσης  εξ αιτίας του προσφυγικού. Αναφέρθηκε στους αυστηρούς κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και τόνισε ότι «τίποτα δεν μπορεί να χαλαρώσει τις μεταρρυθμίσεις».
Τέλος αναφέρθηκε και στο success story της Ελλάδας,  - όταν τελειώσουν οι μεταρυθμίσεις και έρθει η...  «ανάπτυξη» - , μιας λεηλατημένης από τον ξένο ιμπεριαλισμό χώρα και ενός καθημαγμένου λαού.
Γ) Το πρόγραμμα της επίσκεψης του Μ. Σουλτς  περιλάμβανε εκδήλωση - φιέστα για την πρώτη μετεγκατάσταση 30 (sic) προσφύγων από την Ελλάδα προς το Λουξεμβούργο! Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Τζ. Άσελμπορν, αλλά και ο Επίτροπος της ΕΕ για Θέματα Μετανάστευσης, Δ. Αβραμόπουλος. Ενώ την περασμένη Πέμπτη επισκέφτηκαν με τον Α. Τσίπρα τη Μυτιλήνη. Εκτός από τις εκδηλώσεις φτηνού εντυπωσιασμού του δήθεν ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος της ΕΕ στο θέμα των προσφύγων, υπάρχει στο παρασκήνιο, πίσω από την πλάτη των ξεριζωμένων ανθρώπων, ένα γύφτικο παζάρι που αφορά στα αιτήματα Τσίπρα, δηλαδή το θέμα των «κόκκινων» δανείων, το θέμα της μείωσης του ΦΠΑ στα νησιά, αλλά και το γενικότερο πρόβλημα  της ρήτρας εξαίρεσης της Ελλάδας από το Σύμφωνο Σταθερότητας, που είχε απορρίψει ο Γάλλος Επίτροπος. Θυμίζουμε, ότι η ενεργοποίηση της ρήτρας εξαίρεσης απ' το Σύμφωνο Σταθερότητας ισχύει για χώρες, οι οποίες αντιμετωπίζουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, και επ'  αυτού ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  άφησε να αιωρείται σαν υπόσχεση ότι θα το προωθήσει αρμοδίως, αρκεί η συγκυβέρνηση να τηρήσει τις μνημονιακές της δεσμεύσεις. Σημειώνουμε πως μία τυχόν χαλάρωση, δεν έχει καμία σχέση με τα καταστροφικά για το λαό μας μέτρα, αλλά αφορά κυρίως σε χαλάρωση της χρονικής πίεσης.
Προκειμένου, ωστόσο, να μην υπάρξουν παρερμηνείες, ο Μ. Σούλτς έσπευσε να δηλώσει ότι «…η ΕΕ οφείλει να στηρίξει την Ελλάδα με κάθε τρόπο είτε με υποδομές είτε με κονδύλια. Οφείλουμε ευγνωμοσύνη στην Ελλάδα για τη δέσμευσή της να ελέγξει τα σύνορα... Πρέπει να προστατέψουμε την Ελλάδα με κάθε μέσο, αλλά και η Αθήνα πρέπει να καλύψει όλα τα κριτήρια που έχουν συμφωνηθεί με τους Θεσμούς. Είναι το προαπαιτούμενο για να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη όχι μόνο με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους αλλά κυρίως με τους επενδυτές».
Οι συζητήσεις Τσίπρα - Σουλτς έθεσαν και το θέμα της δημιουργίας κέντρων υποδοχής και ταυτοποίησης και επανεγκατάστασης προσφύγων στην Τουρκία, καθώς και με την ενίσχυση της φύλαξης των τουρκικών συνόρων. Ο Μ. Σουλτς πίεσε τον Α.Τσίπρα να επισκεφθεί την Τουρκία εκ μέρους της ΕΕ.