Θα πάμε σε γενικευμένη εξέγερση;

Θα δεχτεί ο Ελληνικός λαός μια "νέα" δήθεν μεταπολίτευση;

Το ότι θα φτάναμε μέχρις εδώ, το ξέραμε και εμείς , και ο Παπανδρέου και όλοι όσοι τον έσπρωξαν να παίξει τον πρωταγωνιστή σε αυτή την τραγωδία.

Ξέραμε και ήξερε ότι το "έργο" όπου νάναι τελειώνει.

Αυτό που δεν ξέρουν όμως είναι ότι ο Έλληνας δεν πρόκειται να δεχτεί κανέναν φτιασιδωμένο "Εθνάρχη" που θα έρθει σαν μεσσίας σε μια κυβέρνηση δήθεν "εθνικής σωτηρίας".

Αυτός ο λαός έχει κάνει πολλές "αμαρτίες" αλλά έχει υποφέρει και πολύ για να μπορέσει να αντέξει άλλη μια φορά το δημοκρατικό σαμάρωμα της "Νέας Τάξης Πραγμάτων".

Και εδώ και στη μέση Ανατολή έβαλαν για χρόνια τους νεκροζώντανους της πολιτικής να παριστάνουν τους ηγέτες και να τραβούν με δανεικό λουρί τους λαούς της Ελλάδας της Αιγύπτου, της Τυνησίας της Λιβύης ,της Αλγερίας, του Μπαχρέϊν κ.α .

Ήξεραν ότι το "καύσιμο" που θα κινήσει την "μηχανή" της λαϊκής εξέγερσης θα φτιαχτεί από την αποσύνθεση του ίδιου του θνησιγενούς συστήματος που δημιούργησαν και μέχρι τα χτές συντηρούσαν με κάθε τρόπο.

Τι θα γίνει όμως τώρα που ήδη έχουν πάρει οι "μηχανές" μπρός;

Ποιός θα κάτσει στο "τιμόνι";

Γιατί αν είναι να πάμε σαν τους στραβούς σε μια εξέγερση και την επομένη να γλεντάμε σαν τους Αιγύπτιους που απέκτησαν μια "προσωρινή" χούντα, με Αμερικανική επιδότηση και "εγγύηση" , τότε καλύτερα να κάτσουμε σπιτάκι μας.

Ας αφήσουμε λοιπόν την Ελληνική καρδιά μας να μας οδηγήσει για να αντισταθούμε με αρχοντιά και σαν λεβέντες και όχι σαν εξαθλιωμένοι ζήτουλες που θα χειροκροτήσουν τον πρώτο τυχαίο που θα τους κουνήσει κόκκινο μαντήλι.

Ζούμε ιστορικές στιγμές και δεν έχουμε περιθώρια να πειραματιστούμε παίζοντας στον τζόγο της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" την ίδια μας την ελευθερία , την ίδια μας την ύπαρξη.

Αν θέλουμε να ζήσουμε ελεύθεροι θα πρέπει να αποφασίσουμε να μείνουμε όρθιοι ως το τέλος και όχι μόνο την στιγμή ή τις στιγμές της εξέγερσης.