Ο άλλος δρόμος
Οι Ισλανδοί έδειξαν ότι µπορεί να γίνει. Για δεύτερη φορά µέσα σε δύο χρόνια αρνήθηκαν να πληρώσουν αυτοί τα χρέη που τους φόρτωσαν στους ώµους οι κυβερνήσεις και οι τραπεζίτες τους.
Η εκφοβιστική εκστρατεία της πρωθυπουργού της Ισλανδίας, που απειλούσε µε «οικονοµικό και πολιτικό χάος», δεν απέτρεψε την αρνητική ψήφο των Ισλανδών στο πρόσφατο δηµοψήφισµα. «Υστερα από όλα αυτά, δεν θα αργήσουµε να δούµε την οικονοµία της χώρας να γίνεται η πιο ανθηρή της Ευρώπης την προσεχή δεκαετία ενώ άλλες ευρωπαϊκές οικονοµίες θα αποτυγχάνουν η µία µετά την άλλη, εξ αιτίας της ανικανότητας, της απροθυµίας και της δειλίας των ηγετών τους να υποχρεώσουν τους τραπεζίτες να αναλάβουν τις ζηµιές τους» γράφει ο οικονοµικός αναλυτής Τάιλερ Ντάρντεν. «Οσο για τις απειλές περί “αποµόνωσης” της Ισλανδίας, είµαστε βέβαιοι πως είναι απλώς ζήτηµα µηνών ώσπου να της ξαναχτυπήσο υν την πόρτα φιλόδοξα κεφάλαια υψηλού ρίσκου καινα αρχίσουν να τηνξαναδανείζου ν».
Να λοιπόν που ένα έθνος µόλις 320.000 ψυχών σηκώνει τη σηµαία της απελευθέρωσης από τις συµµορίες των τραπεζιτών, ενώ οι πολίτες άλλων πολύ µεγαλύτερων χωρών περιορίζονται απλώς να παρατηρούν το κοντέρ του εθνικού χρέους ναπροσθέτει καθηµερινά δισεκατοµµύρια.
Η εκφοβιστική εκστρατεία της πρωθυπουργού της Ισλανδίας, που απειλούσε µε «οικονοµικό και πολιτικό χάος», δεν απέτρεψε την αρνητική ψήφο των Ισλανδών στο πρόσφατο δηµοψήφισµα. «Υστερα από όλα αυτά, δεν θα αργήσουµε να δούµε την οικονοµία της χώρας να γίνεται η πιο ανθηρή της Ευρώπης την προσεχή δεκαετία ενώ άλλες ευρωπαϊκές οικονοµίες θα αποτυγχάνουν η µία µετά την άλλη, εξ αιτίας της ανικανότητας, της απροθυµίας και της δειλίας των ηγετών τους να υποχρεώσουν τους τραπεζίτες να αναλάβουν τις ζηµιές τους» γράφει ο οικονοµικός αναλυτής Τάιλερ Ντάρντεν. «Οσο για τις απειλές περί “αποµόνωσης” της Ισλανδίας, είµαστε βέβαιοι πως είναι απλώς ζήτηµα µηνών ώσπου να της ξαναχτυπήσο υν την πόρτα φιλόδοξα κεφάλαια υψηλού ρίσκου καινα αρχίσουν να τηνξαναδανείζου ν».
Να λοιπόν που ένα έθνος µόλις 320.000 ψυχών σηκώνει τη σηµαία της απελευθέρωσης από τις συµµορίες των τραπεζιτών, ενώ οι πολίτες άλλων πολύ µεγαλύτερων χωρών περιορίζονται απλώς να παρατηρούν το κοντέρ του εθνικού χρέους ναπροσθέτει καθηµερινά δισεκατοµµύρια.
Σχόλια