Κι άλλη πολιτική δολοφονία [αυτοκτονία]!

Ενας αριστερός, αγωνιστής δάσκαλος, γνωστός για τους αγώνες του στο χώρο της εκπαίδευσης και όχι μόνο, εβαλε τέλος στη ζωή του το Σάββατο. Σε σημείωμα που άφησε αναφέρει ξεκάθαρα οτι η αυτοχειρία του ειναι μια πολιτική διαμαρτυρία.
 


"Αυτοκτονία Δάσκαλου στη Σταυρούπολη για πολιτικούς λόγους !"

Σοκ προκαλεί η είδηση ότι ένας 45χρονος δάσκαλος αυτοκτόνησε στη Σταυρούπολη το απόγευμα του Σαββάτου σε ένδειξη πολιτικής διαμαρτυρίας

Πρόκειται για ένα δάσκαλο, ο οποίος υπηρετεί στην Αθήνα και βρέθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του για τις ημέρες του Πασχα. Ο αυτόχειρας Σάββας Μετοικίδης, παντρεμένος με παιδιά, απαγχονίστηκε λίγο μετά τις 5 το απόγευμα σε αποθήκη της πατρικής κατοικίας του στη Σταυρούπολη. Άφησε πολυσέλιδο σημείωμα στο οποίο εξηγεί ότι οι λόγοι της αυτοκτονίας του είναι ξεκάθαρα πολιτικοί και ότι διαμαρτύρεται για το μνημόνιο και την οικονομική κατάσταση της χώρας. Aποτελεί ένα μανιφέστο ενάντια στην μνημόνιο και τις επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία.

[Ο Σ.Μ στη φωτό απο τη μεγάλη απεργία των εκπαιδευτικών το 2006] 

Είναι η δεύτερη αυτοκτονία Έλληνα που έχει χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας για την κατάσταση στη χώρα και την οικονομική κρίση και σημειώνεται 2 εβδομάδες πριν τις κρίσιμες εθνικές εκλογές. Η είδηση έχει προκαλέσει σοκ στην κοινωνία της Σταυρούπολης και της γύρω περιοχής.

Πολιτικοποιημένος και εξαιρετικός χαρακτήρας

Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία, επρόκειτο για εξαιρετικό χαρακτήρα ανθρώπου, απόλυτα πολιτικοποιημένο και συνδικαλιστή, η πράξη του οποίου αντανακλά την πρόθεσή του να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον και να στείλει ένα πολιτικό μήνυμα στη χώρα και την Ευρώπη με το θάνατό του.

Η κηδεία του γίνεται στις 5 το απόγευμα της Κυριακής στη Σταυρούπολη και αναμένεται ότι θα βρεθούν αρκετοί συνάδελφοι και συναγωνιστές του αυτόχειρα.

Ο Σάββας Μετοικίδης το Δεκέμβρη του 2008 εγραφε:

«ΒΙΑ είναι να δουλεύεις 40 χρόνια για ψίχουλα και να αναρωτιέσαι αν ποτέ θα βγεις στη σύνταξη.
ΒΙΑ είναι τα ομόλογα, τα κλεμμένα ασφαλιστικά ταμεία, η χρηματιστηριακή απάτη.

ΒΙΑ είναι να αναγκάζεσαι να παίρνεις ένα στεγαστικό δάνειο που τελικά το πληρώνεις χρυσό.

ΒΙΑ είναι το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη να σε απολύει όποια στιγμή θέλει.

ΒΙΑ είναι η ανεργία, η προσωρινότητα, τα 700 ευρώ με ή χωρίς ένσημα.

ΒΙΑ είναι τα εργατικά «ατυχήματα», επειδή τα αφεντικά περιορίζουν τα εξόδά τους εις βάρος της ασφάλειας των εργαζομένων.

ΒΙΑ είναι να παίρνεις ψυχοφάρμακα και βιταμίνες για να ανταπεξέλθεις στα εξαντλητικά ωράρια.

ΒΙΑ είναι να είσαι μετανάστρια, να ζεις με το φόβο ότι θα σε πετάξουν ανά πάσα στιγμή έξω από τη χώρα και να βιώνεις μια διαρκή ανασφάλεια.

ΒΙΑ είναι να είσαι ταυτόχρονα μισθωτή, νοικοκυρά και μάνα.

ΒΙΑ είναι να σου πιάνουν το κώλο στη δουλειά και να σου λένε «Χαμογέλα ρε τι σου ζητάμε;»

Αυτό που ζήσαμε εγώ το ονομάζω εξέγερση. Κι όπως κάθε εξέγερση μοιάζει με πρόβα εμφυλίου, μυρίζει καπνιά, δακρυγόνα και αίμα. Δεν τιθασεύεται εύκολα και δεν καπελώνεται. Πυρπολεί συνειδήσεις, αναδεικνύει και πολώνει αντιθέσεις, υπόσχεται στιγμές, έστω, συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Ιχνηλατεί ατραπούς για την κοινωνική απελευθέρωση.

Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στις μητροπόλεις του χάους! Βάλτε πόρτες ασφαλείας και συστήματα συναγερμού στα σπίτια σας, ανοίξτε την tv και απολαύστε το θέαμα. Η επόμενη εξέγερση θα είναι σίγουρα σφοδρότερη, όσο θα προχωράει η σαπίλα αυτής της κοινωνίας… Ή βγείτε στους δρόμους δίπλα στα παιδιά σας, απεργήστε, τολμήστε να διεκδικήσετε τη ζωή που σας κλέβουν, να θυμηθείτε ότι κάποτε υπήρξατε νέοι που θελήσατε ν’ αλλάξετε τον κόσμο."