Ο Τάκης

 

Πλησιάζει ο καιρός ν’ ανοίξουν τα σχολεία, γονείς και παππουδογιαγιάδες έχουν ήδη αρχίσει να ψάχνονται, οπότε ο «μετρ της επικοινωνίας» Τάκης Θεοδωρικάκος αποφάσισε να ασχοληθεί με το προσφιλές του φιδεμπόριο. Συγκάλεσε μια σύσκεψη στο υπουργείο Ανάπτυξης, στην οποία «συμμετείχαν ο γενικός γραμματέας Εμπορίου Σωτήρης Αναγνωστόπουλος, η Γενική Γραμματέας Βιβλιοχαρτοπωλών Ελλάδος Καλλιόπη Σκάγια, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδος Κώστας Γεράρδος, ο  πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος Ιωάννης Μασούτης και ο εκπρόσωπος της Ένωσης Σούπερ Μάρκετ Απόστολος Πεταλάς».

Σύμφωνα με το γεμάτο ταρατατζούμ Δελτίου Τύπου του υπουργείου, «ο υπουργός Ανάπτυξης απευθυνόμενος στους φορείς της αγοράς τόνισε ότι είναι απόλυτη ανάγκη να στηριχθεί την ελληνική οικογένεια και τα παιδιά της σχολικής ηλικίας να έχουν πρόσβαση σε όλα τα απαραίτητα για τα μαθήματά τους. Πρέπει να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια  μείωσης του κέρδους και οι τιμές να είναι καλύτερες από πέρυσι, είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι δεν δικαιολογείται καμία ανατίμηση στα σχολικά είδη. Για το σκοπό αυτό συγκροτούμε το καλάθι με τα σχολικά είδη από τις 28 Αυγούστου έως τις 15 Οκτωβρίου, σημείωσε και επισήμανε πως τα σχετικά προϊόντα εντάσσονται στις διατάξεις για το πλαφόν κέρδους και για αυτό θα υπάρξουν άμεσα έλεγχοι από τη  ΔΙΜΕΑ».

Το φιδεμπόριο το αντιλαμβάνεται κανείς από τον ίδιο τον τίτλο του Δελτίου Τύπου:

Αν πράγματι «δεν δικαιολογείται καμία ανατίμηση στα σχολικά είδη», γιατί οι «αυστηροί έλεγχοι» (λέμε τώρα) θα γίνονται στο πλαφόν κέρδους και όχι στις τιμές; Σ’ αυτό ακριβώς συνίσταται η απάτη. Το πρώτο μισό της δήλωσης-σλόγκαν του Θεοδωρικάκου («δεν δικαιολογείται καμία ανατίμηση στα σχολικά είδη») προορίζεται για λαϊκή κατανάλωση, το δεύτερο μισό («έλεγχοι για το πλαφόν κέρδους») είναι το κλείσιμο του ματιού προς τους μεγαλεμπόρους και εισαγωγείς σχολικών ειδών: αν εμφανίσετε μεγαλύτερα τιμολόγια αγοράς, μπορείτε να πουλήσετε ακριβότερα και να έχετε μεγαλύτερο κέρδος.

Αυτό και θα γίνει, φυσικά. Γι’ αυτό και επανέρχεται το «καλάθι του μαθητή», το οποίο καλείται να λειτουργήσει σαν κράχτης (όπως όλα τα «καλάθια-καπαμά», για να θυμηθούμε την αθυρόστομη ατάκα συνταξιούχου όταν ο προ-προκάτοχος του Θεοδωρικάκου πρωτολανσάρισε το «καλάθι του νοικοκυριού»).