Τελικά όλα είναι ζήτημα επιλογής.

 

Γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ σήμερα ὁ Κασσελάκης ἐμφανίζεται νὰ ἀντιγράφει  νεοδημοκρατικὸ λεξιλόγιο.

Γιὰ τὸ ἂν καταπιεστῇς καὶ καταπιεζόμενος, ἐργοδότης καὶ ἐργάτης ἔχουν τὰ ἴδια συμφέροντα ἔχουν ἀπαντήσει, πρὶν πολλὲς δεκαετίες, ὁ Mαρξ καὶ Ἔνγκελς μὲ τὸ Μανιφέστο τοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος:

«Ἡ ἱστορία ὅλων των ὡς τώρα κοινωνιῶν εἶναι ἡ ἱστορία ταξικῶν ἀγώνων. Ἐλεύθερος καὶ δοῦλος, πατρίκιος καὶ πληβεῖος, βαρόνος καὶ δουλοπάροικος, μάστορας καὶ κάλφας, μὲ μιὰ λέξη, καταπιεστῇς καὶ καταπιεζόμενος, βρίσκονταν σὲ ἀδιάκοπη ἀντίθεση μεταξύ τους, ἔκαναν ἀδιάκοπο ἀγῶνα, πότε καλυμμένο, πότε ἀνοιχτό, ἕναν ἀγῶνα ποὺ τελείωνε κάθε φορὰ μὲ ἕναν ἐπαναστατικὸ μετασχηματισμὸ ὁλόκληρης τῆς κοινωνίας ἢ μὲ τὴν ἀπὸ κοινοῦ καταστροφὴ τῶν τάξεων ποὺ ἀγωνίζονταν».

Τώρα θὰ πεῖτε, ὅτι αὐτὰ εἶναι ψιλὰ γράμματα γιὰ σύγχρονους πολιτικοὺς σὰν τὸν Στ. Κασσελάκη ... Σωστὸ κι αὐτό.