Μάπα το πεπόνι

 

«Οι γονείς μου συχνά διοργάνωναν πάρτι στο σπίτι μας, ένα από τα πιο εξέχοντα σπίτια στην Εκάλη, και η μαμά μου ήταν η τέλεια οικοδέσποινα. Προετοίμαζε τα πάντα στην εντέλεια: τέλεια μαχαιροπίρουνα, τέλειες πορσελάνες, τέλεια διάταξη καθισμάτων, τέλειοι τρόποι». «Τέλος, το τρίτο σκάφος ονομάστηκε «Stilianos K», από τον αδελφό μου, ο οποίος είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή μου (δεύτερο μόνο μετά το πορτογαλικό σκυλί μου, τη Φάρλι, και στην ίδια θέση με τον σύζυγό μου Τάιλερ)».

Κάτι τέτοια θα διαβάσουν όσοι αγοράσουν το βιβλίο του Κασσελάκη. Ο εκδοτικός οίκος έκανε διαφήμιση δίνοντας αποσπάσματα για προδημοσίευση και διαβάζοντάς τα αναφωνήσαμε: μάπα το πεπόνι!

Υπάρχει αναγνωστικό κοινό για ένα βιβλίο που περιγράφει πως ο Κασσελάκης ήταν στρέιτ αλλά τον πρόδωσε η… σκορδόπιστη, για να πάει με έναν είκοσι χρόνια μεγαλύτερο αλλά με λεφτά, ότι από την ερωτική απογοήτευση έφτασε στο σημείο να σνιφάρει κόκα (αλλά δεν εθίστηκε – αυτό έλειπε), ότι γνώρισε τον Τάιλερ και έκανε coming out και άλλα τέτοια… συγκλονιστικά; Είναι το κοινό των πρωινάδικων, αλλά συνηθίζει αυτό το κοινό να διαβάζει βιβλία; Παλιά διάβαζαν τα βίπερ, αλλά τώρα διαβάζουν μόνο κουτσομπολίστικες ιστοσελίδες και ανάλογου περιεχόμενου αναρτήσεις στα σόσιαλ μίντια. Κάποιοι/ες μπορεί να το αγοράσουν για να στολίσουν το σκρίνιο. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβουν τα πρωινάδικα, τα μεσημεριανάδικα και οι κουστομπολίτικες ιστοσελίδες, που έχουν ήδη αρχίσει τις προδημοσιεύσεις και τα επ’ αυτών σχόλια.

Μπορεί, όμως, μ’ αυτό το κοινό να στήσεις κόμμα; Θα μπορούσε κάποιος να πει πως στη Βουλή κάποια στιγμή μπήκε ακόμα και ο Λεβέντης. Σωστό είν’ αυτό και ο Κασσελάκης μπορεί οριακά να μπει στη Βουλή, αν το «φανταιζί» κόμμα που στήνει καταφέρει να επιβιώσει μέχρι τις επόμενες εκλογές. Λέμε «αν καταφέρει να επιβιώσει», γιατί αυτό το μόρφωμα έχει μια εγγενή αδυναμία: παρουσιάζεται σαν εναλλακτική στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να μπορεί να πει τίποτα καινούργιο. Ανακυκλώνει όλο τα ίδια και τα ίδια, με κέντρο τον δημιουργό του.

Το βιβλίο Κασσελάκη είναι η ζωντανή απόδειξη αυτής της αδυναμίας. Κεφάλαια επί κεφαλαίων για το πόσο σπουδαίος είναι ο Κασσελάκης. Και μετά, τα γνωστά για το ξωπέταγμά του από τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην αρχή οι άνθρωποί του διέρρεαν ότι στο βιβλίο θα βάλει την αλληλογραφία του με διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να υπάρχει το απαραίτητο «αλατοπίπερο». Προφανώς, οι νομικοί του σύμβουλοι τον συμβούλευσαν πως άμα δημοσιοποιήσει sms και e-mail των άλλων, θα διαπράξει ποινικό αδίκημα και αν τον πλακώσουν στις μηνύσεις δε θα σταματήσει να εισπράττει καταδίκες. Ετσι, αναφέρεται περιφραστικά στα όσα υποτίθεται ότι του έστειλαν οι άλλοι.

Ετσι, όμως, πάει το «αλατοπίπερο». Ο απόηχος των κουτσομπολιών του βιβλίου θα κρατήσει μόνο λίγες μέρες. Αντε να βγει ο Κασσελάκης στον Λιάγκα και σε κανένα άλλο πρωινάδικο ή μεσημεριανάδικο και τέρμα. Οι συριζαίοι (οι «κανονικοί») μπορούν να κάνουν λίγη υπομονή ακόμα και θα περάσει κι αυτό. Το να γίνεται και να ξαναγίνεται λόγος για τον τρόπο με τον οποίο ξεφορτώθηκαν τον Κασσελάκη είναι πλέον… περσινά ξινά σταφύλια.

Δεν μας νοιάζει αν ο Κασσελάκης θα μπορέσει να σκαρφιστεί κάτι ακόμα για να κερδίσει λίγη δημοσιότητα. Ολα τα έχει κάνει, με αποτέλεσμα ακόμα και οι χαβαλετζήδες να έχουν αρχίσει να τον βαριούνται. Το φαινόμενο θα είναι περιθωριακό στην αστική πολιτική ζωή. Οι ισχυροί μιντιάρχες, που εκφράζουν τους πιο ισχυρούς καπιταλιστικούς ομίλους και τις ξένες πρεσβείες, έχουν αποφασίσει να ρίξουν το βάρος τους υπέρ του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ. Τον ΣΥΡΙΖΑ τον αντιμετωπίζουν ως συμπληρωματική δύναμη, ενώ τον Κασσελάκη ως «μηδενικό».

Αν πρέπει να σχολιαστεί κάτι από τη νέα φάση της Κασσελακειάδας είναι αυτό που εξαρχής εμείς τουλάχιστον είχαμε θέσει: πώς βρέθηκε αυτός ο άνθρωπος στην κεφαλή ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος που διαχειρίστηκε την κυβερνητική εξουσία την περίοδο 2015-2019; Οι κάλπικες αυτοκριτικές τύπου Πολάκη δεν πείθουν. Αλλωστε, τον Κασσελάκη δεν τον έφερε ο Πολάκης αλλά ο Τσίπρας, που ονειρεύεται να κάνει rebranding, χωρίς μέχρι στιγμής να τον βοηθούν οι συγκυρίες.

Ο αχαλίνωτος οπορτουνισμός του Τσίπρα και των υπόλοιπων συριζαίων, που έφεραν τον Κασσελάκη, αλλά και η υπερψήφιση αυτού του πολιτικού «παρατράγουδου» από την πλειοψηφία των συριζαίων, απέδειξε πως το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η επάνοδος στην εξουσία, να ξαναπάρουν την «κουτάλα» στα χέρια τους. Πίστευαν ότι με το πολιτικό σούργελο θα τα κατάφερναν, αλλά τελικά έσπασαν τα μούτρα τους. Και τώρα παριστάνουν τους ανήξερους, νομίζοντας πως θα ξεχαστεί το κεντρικό ζήτημα αυτής της ιστορίας, που είναι αυτό καθαυτό το «φύτεμα» του Κασσελάκη. Τον αν δέχτηκαν και… «φιλικές παροτρύνσεις» από καπιταλιστικούς παράγοντες κάνει ακόμα πιο απεχθή την πολιτική συμπεριφορά τους.