Να τον χαίρεστε τον ακροδεξιό Τασούλα σας

 Ο Τασούλας, από το βήμα της Βουλής, τον  ξερνάει αντικομμουνιστική χολή και προσπαθεί να λασπώσει τον γίγαντα Νίκο Μπελογιάννη. Δείτε τον Βορίδη (αυτός δε χρειάζεται συστάσεις) που κοντεύει να πάθει εξάρθρωση και στους δύο καρπούς από τα παλαμάκια.

 Ο Τασούλας, ως πρόεδρος της Βουλής πλέον, υποδέχεται τον αμερικανό γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντες (προτού αυτός καταδικαστεί από αμερικάνικο δικαστήριο ως χοντρολαμόγιο που έπαιρνε μίζες), του χαρίζει κάτι χάρτες και του λέει: «Από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο και από την Κρήτη μέχρι τη Θράκη, σας παραδίδουμε την Ελλάδα σήμερα στα χέρια σας και είμαστε βέβαιοι ότι είναι σε καλά χέρια»!

 

Μπορεί «να ενώσει τους Ελληνες» κάποιος που βρίζει τους μισούς (και λίγους λέμε) Ελληνες, που μπορεί να ψηφίζουν διάφορα κόμματα πέραν της ΝΔ, αλλά προέρχονται από ΕΑΜικές οικογένειες και τιμούν τους προγόνους τους που -όπως ο Νίκος Μπελογιάννης- αγωνίστηκαν, μάτωσαν, θυσιάστηκαν στον αγώνα ενάντια στους ναζιφασίστες κατακτητές;

Μπορεί να θεωρείται… εξπέρ στην εξωτερική πολιτική κάποιος που του τρέχουν τα σάλια μπροστά σε έναν αμερικάνο γερουσιαστή (ο οποίος είχε ήδη αντιμετωπίσει κατηγορίες για μίζες), για να μην αναφερθούμε στην πρόσκληση να μιλήσουν στη Βουλή οι ναζιστές του ουκρανικού «Τάγματος του Αζόφ»;

Διεισδύοντας λίγο βαθύτερα στα πράγματα, θα διαπιστώσουμε ότι ο Τασούλας δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Είναι τυπικός εκπρόσωπος της κοινοβουλευτικής ακροδεξιάς, η οποία διακρινόταν και εξακολουθεί να διακρίνεται για τον λυσσασμένο αντικομμουνισμό της και για την ξενοδουλεία της. Αυτές οι δύο πλευρές συγκροτούσαν και εξακολουθούν να συγκροτούν την ιδεολογική συγκολλητική ουσία αυτής της πολιτικής κατεύθυνσης, αποτελούν το DNA της. Κι αυτή η κατεύθυνση παραδοσιακά υπάρχει μέσα στην… κεντροδεξιά ΝΔ, όχι ως κάποιο γραφικό περιθώριο, αλλά ως βασική (ίσως η βασικότερη) συνιστώσα της.