Επιχείρηση εξαπάτησης

Σε μια τεράστια επιχείρηση εξαπάτησης του ελληνικού λαού έχει προχωρήσει εδώ και μέρες το αστικό πολιτικό σκηνικό με την συνέργεια των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης.

Κύριος στόχος αυτού του σχεδίου είναι να διασωθεί το πολιτικό τους σύστημα ακόμα κι αν χρειαστεί κάποια από τα μέλη του - είτε αφορά σε πρόσωπα είτε ακόμα και σε κόμματα - να «θυσιαστούν» για την επίτευξη του στόχου.
Από κει και πέρα, υπέρτατο καθήκον - γι' αυτούς - δεν είναι άλλο από το να εξωραΐσουν την πηγή, την μήτρα της διαφθοράς, της διαπλοκής και της μίζας, να αποπροσανατολίσουν τις εργατικές μάζες από τα ουσιαστικά ζητήματα και να σταθούν στα επουσιώδη.

Εχουμε και λέμε λοιπόν.

Αποδεικνύετε ξεκάθαρα ότι ήταν επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού να βρεθεί ο εργαζόμενος ελληνικός στα νύχια του ΔΝΤ. Ο κόσμος όμως πρέπει να ασχολείται με την φορολογική ασυλία που απολάμβανε ο Βοσκόπουλος.

Αρχίζει να εφαρμόζετε η καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων αλλά το ενδιαφέρον των ΜΜΕ είναι αν … ο ασματοποιός υποβάλει φορολογικές δηλώσεις.
Μπαίνει στο τραπέζι για συζήτηση αν θα ψαλιδιστούν και τα μεροκάματα στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό όμως για το οποίο πρέπει να αναρωτιέται ο κόσμος είναι ποιος είναι ο υπουργός που έχει προαναγγελθεί ότι θα βγει το Σάββατο στην σέντρα κατηγορούμενος για φοροδιαφυγή.

Ψαλιδίζονται συντάξεις, κόβονται επιδόματα αλλά η λεγόμενη κοινή γνώμη πρέπει να ασχολείται με το ποιους περιλαμβάνει η λίστα των φοροφυγάδων που πρόκειται να δώσει η κυβέρνηση στην δημοσιότητα.

Επί της ουσίας τώρα. Είναι σε όλους γνωστό ότι σε πολλές κατηγορίες επαγγελματιών υπάρχει φοροδιαφυγή. Πρώτα και κύρια βέβαια έχουμε φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου. Δεν μας λένε δηλαδή κάτι καινούργιο.

Στις συγκεκριμένες συνθήκες όμως, το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης –κάτι που εξυπηρετεί και όλο το υπόλοιπο αστικό σκηνικό που προσπαθεί να εξωραΐσει την γενικότερη απαξίωση που αντιμετωπίζει- για λόγους καιροσκοπικούς και συγκυριακούς, ανασύρει κατά στοιχεία που βρίσκονται στα συρτάρια της, τα οποία τα χρησιμοποιεί ως «κράχτες» προκειμένου να εξυπηρετήσει άλλες επιδιώξεις.

Και ας μην ξεχνάμε ότι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο διασφαλίζει τη φορολογική ασυδοσία και ασυλία στο μεγάλο κεφάλαιο, είναι κοινωνικά άδικο και βαθιά ταξικό.

Αν τώρα το πολιτικό σύστημα διαπομπεύσει κάποια «δικά» του παιδιά, για να μείνει το ίδιο αλώβητο, δεν πρέπει να μας απασχολεί και να μην πέσουμε στην παγίδα να κοιτάμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος.