Τι λένε τώρα τα καλόπαιδα του Αλαφούζου;

Εδώ και δέκα περίπου μέρες, οι ναυτεργάτες, με μπροστάρηδες τα σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, δίνουν στο λιμάνι της Κορίνθου έναν υποδειγματικό ταξικό αγώνα, διεκδικώντας να προσληφθεί επιπλέον πλήρωμα στα δύο καράβια «ROPAX I» και «ROPAX II», όπως άλλωστε προβλέπεται ακόμα και από αυτή την κουτσουρεμένη και φιλοεφοπλιστική νομοθεσία για τις οργανικές συνθέσεις των πλοίων αυτού του τύπου.

Μέσα απ' αυτόν τον αγώνα στους καταπέλτες των δύο πλοίων, οι ναυτεργάτες αναδεικνύουν το συνολικότερο ζήτημα της ασφάλειας στη θάλασσα, το δικαίωμα στην εργασία με πλήρη δικαιώματα, την ανάγκη επέκτασης των ναυτεργατικών δικαιωμάτων στο ύψος των σύγχρονων αναγκών. Ο αγώνας τους αυτός έγινε αντικείμενο συκοφαντίας, επίθεσης και πρόκλησης από διάφορα δημοσιογραφικά και πολιτικά παπαγαλάκια. Πρωτοστάτες ήταν ο ΛΑ.Ο.Σ. και το συγκρότημα του εφοπλιστή Αλαφούζου, η «Καθημερινή» και ο ΣΚΑΪ.

Το αδιαπραγμάτευτο δίκιο των ναυτεργατών και η καραμπινάτη παρανομία της πλοιοκτήτριας υποχρέωσαν χτες ακόμα και το υπουργείο Οικονομίας να εκδώσει ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία «τα πλοία "ROPAX I" και "ROPAX II" δεν είναι RORO, δηλαδή δεν είναι οχηματαγωγά, όπως μέχρι τώρα εμφανίζονταν. Είναι επιβατικά, καθώς μεταφέρουν πάνω από 12 επιβάτες», γεγονός που αναγκάζει την κυβέρνηση να «εξετάζει όλα τα θέματα ασφάλειας ναυσιπλοΐας, επιβατών και προσωπικού των συγκεκριμένων πλοίων».

Είναι φανερό ότι με την ανακοίνωσή του το υπουργείο επιχειρεί να σπεκουλάρει, αφού γνώριζε την παρανομία εδώ και καιρό, αλλά έκανε την πάπια και την κάλυπτε. Ωστόσο, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι η πλοιοκτήτρια εταιρεία τσαλαπατάει ακόμα και αυτή την απαράδεκτη για τους ναυτεργάτες αστική νομοθεσία.

Αλήθεια, τι έχουν να πουν μετά απ' όλα αυτά ο Πορτοσάλτε, ο Παπαδημητρίου, ο Μανδραβέλης, η Ακριβοπούλου και τα άλλα καλόπαιδα του εφοπλιστή Αλαφούζου, ο ΣΚΑΪ και η «Καθημερινή», που έσκουζαν για τις «παρανομίες» των ναυτεργατών και απαιτούσαν την εδώ και τώρα καταστολή του δίκαιου αγώνα τους; Να βγάλουν οι ακροατές και οι αναγνώστες τους συμπεράσματα για το ποιόν της δημοσιογραφίας που υπηρετούν. Βρίζουν την πρωτοπορία για να χτυπηθούν συνολικά οι εργατικοί αγώνες. Αυτός είναι ο ρόλος τους, αυτό επαληθεύει και το συγκεκριμένο παράδειγμα.