Προκλητική παρουσία Δρούτσα στη Σρεμπρένιτσα

Τι να πούμε; Άγνοια των γεωπολιτικών δεδομένων της περιοχής μας; Άλλη μια απόπειρα προσεταιρισμού των διεθνών κέντρων άσκησης εξουσίας; Ό,τι και να είναι, η παρουσία του αναπληρωτή ΥΠΕΞ της χώρας μας στη Σρεμπρένιτσα, μπορεί να ικανοποίησε τον διεθνή παράγοντα, αναδεικνύει όμως για άλλη μια φορά την απόλυτη ταύτιση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με τα προστάγματα όλων όσων (Βερολίνο, Λονδίνο, Ρώμη και Ουάσινγκτον) διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία βυθίζοντας τα Δυτικά Βαλκάνια στο χάος και στο αίμα.

Επίσης, η παρουσία στη Σρεμπρένιτσα του Δημήτρη Δρούτσα, ενός εκ των συντακτών του εθνοκτόνου σχεδίου Ανάν, αποτελεί χτύπημα κάτω από τη ζώνη κατά του σερβικού λαού και μάλιστα τη στιγμή που αυτός δοκιμάζεται στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου, καθώς η αλβανική μαφία της Πρίστινα, εξακολουθεί να δολοφονεί τους Σέρβους μέσα στην ίδια τους την κοιτίδα. Τα τελευταία γεγονότα στη Μιτρόβιτσα, μιλούν άλλωστε από μόνα τους. Όλα αυτά φαίνεται όμως ότι αποτελούν ψιλά γράμματα για τον Δρούτσα.

Φυσικά, η ιστορία των συμβάντων στη Σρεμπρένιτσα, γράφτηκε όπως ήθελαν συγκεκριμένοι κύκλοι στη Δύση, που αρνήθηκαν να παραδεχθούν τις συνέπειες της γεωπολιτικής τους μηχανικής. Όμως, η διαστρέβλωση των όσων συνέβησαν στη Σρεμπρένιτσα, σιγά-σιγά αποκαλύπτεται και εκθέτει τους εμπνευστές μιας ακόμα ιστορικής απάτης.
Τι ακριβώς έγινε εκεί; Στο γνωστό ως «safe heaven» υπό την εποπτεία των Ηνωμένων Εθνών, ο οργανισμός «ανέχτηκε» τον εξοπλισμό των μουσουλμάνων της πόλης με πτήσεις μάλιστα αμερικανικών αεροσκαφών και την άφιξη μουτζαχεντίν από μουσουλμανικές χώρες. Ανέχτηκε επίσης την ατιμώρητη δολοφονία Σέρβων της πόλης και κυρίως των περιχώρων της (πολλά εκεί τα σερβικά χωριά που κάηκαν (Κράβιτσα, Μαγκάσιτς, Σιλίκοβιτς, Κάιτς, Πόποβιτς, Οτσένοβιτς, μεταξύ άλλων), ιδιαίτερα την περίοδο 1992-93) από τις δυνάμεις του περιβόητου μουσουλμάνου δολοφόνου Νάσαρ Όριτς (απαλλάχθηκε των κατηγοριών στη Χάγη, το Διεθνές Δικαστήριο της οποίας προκάλεσε με τη γελοία απόφασή του τους πάντες!), διοικητή της 28ης Μεραρχίας των μουσουλμάνων που έδρευε στον κατά τον ΟΗΕ «θύλακα ασφαλείας» της Σρεμπρένιτσα (όπου δεν θα έπρεπε να υπάρχουν όπλα και στρατοί).
Οι Σέρβοι επί χρόνια παρακολουθούσαν τους ομοεθνείς τους να σφαγιάζονται και τις δυνάμεις του ΟΗΕ να αδρανούν. Πλέον, δεν είχαν πολλές επιλογές. Τα περί 8000 νεκρών στην πόλη, μετά την είσοδο των Σέρβων, ελέγχονται ως προπαγάνδα της Δύσης, ώστε να στιγματιστεί και να γονατίσει η Σερβία. Όσο δε για τις «παραδοχές» για τη Σρεμπρένιτσα από τις φιλοδυτικές κυβερνήσεις του Βελιγραδίου: όλοι αντιλαμβάνονται τη σκοπιμότητά τους, ενόψει μάλιστα της «ένταξης» της Σερβίας στις ευρωατλαντικές δομές.