Η παθητικότητα και η αναμονή είναι σύμμαχος των επικυρίαρχων

 Να οξύνουμε  και να γενικεύσουμε άμεσα  την σύγκρουση με το καθεστως.  

   

Mε την κοινωνία σαστισμένη και διαρκώς ζαλισμένη από το δόγμα του ΣΟΚ που εδώ και δύο χρόνια επιβάλουν στον ελληνικό λαό η τρόικα και οι ντόπιοι συνεργάτες  της , συνεχίζεται η επίθεση στην ζωή και στη συνείδηση του κόσμου της εργασίας.

Βάναυσοι, Βάρβαροι και αδίστακτοι  συναγωνίζονται για το ποιος θα εφεύρει τα πιο διεστραμμένα μέτρα που θα εντείνουν το μαρτύριο μέχρι την τελική εξόντωση . Είναι ικανοί για τα πάντα. Διέλυσαν τα νοσοκομεία και αφήνουν τον κόσμο  συνεχώς χωρίς περίθαλψη και φάρμακα, για να   ανακοινώσουν στο τέλος το πλαφόν των  1500 ευρώ . Νομοθετούν μισθούς των 500 ευρώ για να δικαιολογήσουν τις περικοπές των συντάξεων που τάχα μου τα υπερβαίνουν. Έφτασαν την στρατιά των ανέργων 1,5 εκατομμύριο ψυχές για να δημαγωγούν ότι κόπτονται για τη σωτηρία τους και να εξαγγέλλουν  τις  Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, τα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα που θα επιφέρουν την νέα ανάπτυξη της  καπιταλιστική τους κερδοφορίας. Και τώρα έρχονται να ανακοινώσουν πως θα επιφέρουν την πτώση των αντικειμενικών αξίων και των ενοικίων  αφήνοντας 100 χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου, άστεγους , απόκληρους και περιπλανώμενους να επαιτούν και να ικετεύουν τη σωτηρία από τα χέρια των δημίων τους.

 Σπέρνουν το φόβο και τον τρόμο εγείροντας τα χυδαία εθνικιστικά και ρατσιστικά σύνδρομα για να υποδείξουν τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου ως υπαίτιους της συμφοράς που εξαπέλυσαν στο σύνολο της κοινωνίας.

Παρά τις καταιγίδες επίθεσης με ανελέητα μέτρα εξόντωσης, είναι απορίας άξιον η αναβλητικότητα που επικρατεί στον σύνολο της κοινωνίας γενικότερα. Ο απανωτές νίκες στην τακτική και την στρατηγική του αντιπάλου με πρώτη και καλύτερη την αλλοίωση της συνείδησης  από την προπαγάνδα των επιτελείων του κράτους, έχουν επιφέρει την  παθητική έως την πλήρη ανοχή σε όλα αυτά που γίνονται και αν δεν αντιδράσουμε άμεσα και δυναμικά το επόμενο διάστημα η ήττα που ήδη έχει επιβληθεί θα είναι καθοριστική τα δε αποτελέσματα της ανεπανόρθωτα. 

 Η  αναμονή και η απάθεια μας είναι επικίνδυνη και μπορεί να μας συμπαρασύρει στο να αποδεχθούμε όλα αυτά που σχεδιάζουν και αποφασίζουν σαν την μόνη εφικτή λύση, την διαιώνιση της άγριας λιτότητας  σαν μονόδρομο, την πάλη για την ανατροπή του κόσμου της εκμετάλλευσης  σαν ανέφικτη. Η παραίτηση από την αναβολή της όξυνσης της ταξικής πάλης είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος σύμμαχος για το καθεστώς και το πολιτικό του σύστημα και θα πρέπει ο κινηματικός κόσμος και οι πολιτικές δυνάμεις που ευαγγελίζονται με το α΄ ή β΄τρόπο τη ρήξη και την ανατροπή, να αντιδράσουμε σύντομα.  

  

Ένα μαζικό  κίνημα ανυπακοής και δεν «πληρώνουμε την κρίση τους» –που ήδη έχουμε ξεκινήσει από το προηγούμενο διάστημα-  θα πρέπει να επικρατήσει παντού. Δεν πληρώνουμε, για υγεία, παιδεία μεταφορές, χαράτσια, τιμολόγια υπηρεσιών που ανεβάζουν τα δημόσια αγαθά για να πλουτίζουν και να κερδοσκοπούν οι εταιρίες τους . Για τους  παντοτινούς , μόνιμους αλλά και θεσμικά κατοχυρωμένους «Δεν πληρώνω» δηλαδή τους εργοδότες και το κράτος θα πρέπει να γενικεύσουμε την αντεπίθεση παντού προτάσσοντας το δικαίωμα στη ζωή που αμφισβητείται από τους κυρίαρχους του καθεστώτος,οξύνοντας  τον ταξικό πόλεμο από την πλευρά των εργατικών συμφερόντων και της κοινότητας των αγαθών που μας συντηρούν, μας αναπαράγουν και μας καθορίζουν σαν ανθρώπους και που εμείς ίδιοι είμαστε δημιουργοί τους

 Όσο για αυτούς που κήρυξαν διαρκή στάση πληρωμών, δηλαδή τα αφεντικά και το κράτος τους, να τους εκβιάσουμε μαζικά κτυπώντας την πεμπτουσία του συστήματος, προτάσσοντας ως λύση διεξόδου  την αυτοδιαχείριση  και όχι την κρατική επιδότηση των καπιταλιστών από χρήματα που παράχθηκαν από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τους ανέργους.

Τώρα που δεν υπάρχουν περιθώρια ενδιάμεσων λύσεων ας τους πούμε ανοιχτά:

 Τα θέλουμε όλα, μας ανήκουν και θα τα πάρουμε.