Ο Χατζηνικολάου προσέφερε την πραγματική πολιτική είδηση
Με ένα αποκαλυπτικό οικονομικό ρεπορτάζ για τις προθέσεις των
Συγκυβερνώντων η εφημερίδα του Ν. Χατζηνικολάου προσφέρει την πραγματική
πολιτική είδηση...
Το ρεπορτάζ της «Real News» αναφέρει ότι «σε χρόνο ρεκόρ, έως το τέλος Αυγούστου η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει 77 νομοθετικές ρυθμίσεις προκειμένου να αρθούν τα «γραφειοκρατικά» εμπόδια και να ανοίξει ο δρόμος των αποκρατικοποιήσεων για όλα τα φιλέτα του Δημοσίου». Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται στρατηγικού χαρακτήρα για την ελληνική οικονομία, ασφάλεια και ανάπτυξη, επιχειρήσεις και οργανισμοί, καθώς και άκρως επικερδείς τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, καθαρά πολιτικού χαρακτήρα. Μεταξύ αυτών εμφανίζονται να είναι: ΟΠΑΠ, Κρατικά Λαχεία, ΕΛΤΑ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, λιμάνια , αεροδρόμια, ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΟΔΙΕ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, Εγνατία Οδός, ΛΑΡΚΟ, πλήθος ακινήτων του Δημοσίου, IBC, Αφάντου Ρόδου, Κασσιόπη Κέρκυρας, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και δεν… συμμαζεύεται!
Το πιο τρομακτικό της υπόθεσης, το οποίο δείχνει ακριβώς την πολιτική φύση της Συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, είναι η άκρως προβληματική συνταγματικά θέση να καταργηθεί το ελάχιστο ποσοστό που έπρεπε να διατηρεί το Δημόσιο και το οποίο κυμαινόταν γύρω στο 51%. Και ακόμη χειρότερα, να εξαφανιστεί ή να τροποποιηθεί το άρθρο 11 του ν. 3136/2008 , το οποίο προνοούσε πως για τις εταιρείες στρατηγικού χαρακτήρα και ιδιαίτερα όταν έχουν να κάνουν με εθνικά δίκτυα υποδομών, για να αποκτήσει ιδιώτης ποσοστό άνω του 20% έπρεπε να δώσει την έγκρισή της η Διυπουργική Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ φωτογραφίζονται: τα ΕΛΠΑ, η ΔΕΗ, ο ΟΠΑΠ , οι ανά την Ελλάδα οργανισμοί λιμένων, η ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ κ.α.
Τι σημαίνουν όλα αυτά στο επίπεδο της πολιτικής δομής; Σίγουρα κάτι διαφορετικό από αυτό που προσεγγίζουν τα ΜΜΕ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης μέχρι αυτή τη στιγμή.
Δεν πρόκειται απλώς για εξευτελιστική και βεβιασμένη ρευστοποίηση του ενεργητικού του δημοσίου, ούτε καν για απλή έκφραση προτεκτορατοποίησης. Εδώ έχουμε ακριβώς εφαρμογή του σεναρίου/θεωρίας της «καμένης γης» (Scorched-earth). Οι Συγκυβερνώντες και η διαπλοκή ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν την εξουσία, ή για την ακρίβεια φοβούμενοι ότι ήρθε η στιγμή να εγκαταλείψουν την διακυβέρνηση, επιχειρούν να αφανίσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να πέσει στα χέρια του ταξικού τους εχθρού, που σήμερα είναι πάνω από τα δύο τρίτα της κοινωνίας. Ακολουθούν την στρατηγική του «Νέρωνα»: ό, τι θα μπορούσε να πέσει στα χέρια του «εχθρού» και να του προσφέρει πολιτικοοικονομική βάση για παραγωγική ανασυγκρότηση θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί, αφού πρώτα καταστραφεί ή απαξιωθεί ή - στον βαθμό που δεν προλαβαίνουν για τα δύο πρώτα - να θεωρηθεί σωτηρία για την αποφυγή εξόδου από το ευρώ.
Εντελώς ανήθικη στρατηγική, φοβισμένων τυχοδιωκτών που πλέον δεν στηρίζεται σε κανενός είδους ιδεολογία, αλλά αποκλειστικά στην ανάγκη τους να αποδυναμώσουν κάθε πιθανότητα μεταβολής του καθεστώτος της διαπλοκής, μετά την βεβαία πτώση τους. Η ισότιμη παραμονή στο Ευρώ έχει πλέον αποκλειστεί, όπως και η πλήρης και αυτοδύναμη θεσμοθέτηση της δραχμής ως ενιαίου και ελεύθερα διαπραγματεύσιμου νομίσματος. Και τα δύο μετά την ύπουλη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής που οδήγησαν στην εσπευσμένη υιοθέτηση της τελευταίας δανειακής σύμβασης. Αυτός ήταν ο ρόλος της κυβέρνησης Παπαδήμου και αυτό έφερε κοντά τις ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έως ταυτίσεως. Έτσι υπέγραφαν την σωτηρία του καθεστώτος, παρά την πιθανότατη υποχώρηση και διάλυση τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, μετά την ολοκλήρωση του έργου της εσωτερικής υποτίμησης, που επισφραγίζεται με όσα εμπεριέχει το ρεπορτάζ: καταστροφή/απαξίωση, εξευτελιστική εκποίηση με λαφυραγώγηση από τους άπληστους φίλους, καλούς πελάτες και πάτρωνες των Συγκυβερνώντων.
Αμέσως μετά θα ακολουθήσει συμπληρωματικά στην εσωτερική υποτίμηση και η εξωτερική υποτίμηση σε μεγάλο τμήμα της αγοράς και της εργασίας ασφαλώς, ώστε να αποδώσουν καλύτερα στους ιδιώτες κερδοσκόπους επενδυτές οι ιδιωτικοποιήσεις, έχοντας ασφαλώς τις τράπεζες συντηρημένες στην Ευρωζώνη με το χρήμα του ελληνικού λαού και την διοίκηση στους μεγαλομετόχους τους.
Άντε μετά να εφαρμόσεις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και εκδημοκρατισμό!! Άντε μετά πάνω σε αυτήν την πραγματικά καμένη γη να στήσεις με αστικά μέσα άλλο παραγωγικό μοντέλο υπέρ της κοινωνίας και της παραγωγικής αναδιάρθρωσης. Άντε μετά να υπάρξει εναλλακτική αστική διακυβέρνηση δημοκρατών με πρόθεση να επαναδομήσει την οικονομία σε μια παραγωγική βάση, που θα εξυπηρετεί (1) το δημόσιο συμφέρον, (2) την ευρύτερη κοινωνία και (3) την γεωπολιτική / γεωστρατηγική ισχυροποίηση της χώρας!
Αυτά δεν ενδιαφέρουν τους Συγκυβερνώντες. Δεν τους ενδιαφέρει πλέον ούτε το κομματικό τους συμφέρον, ούτε η υστεροφημία τους τους. Νοιώθουν, οι ηγεσίες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, ότι ξόφλησαν και ότι θα σωθούν ίσως σε προσωπικό επίπεδο αν εκτελέσουν μέχρι τέλους το σενάριο της άτακτης υποχώρησης του δημοσίου συμφέροντος και του Κράτους Δικαίου. Αυτή η άτακτη υποχώρηση συνδυάζεται με την εξέλιξη της συντεταγμένη χρεοκοπίας της χώρας, που μέσω της ημιεξόδου από το ευρώ καταλήγει στην άτακτη διάλυση του Κράτους Δικαίου και της κοινωνίας.
Από το φθινόπωρο και εμπρός οι νέρωνες της ελληνικής οικονομίας/κοινωνίας, αφήνοντας καμένη γη πίσω τους και με τα λάφυρα που αποκόμισαν από την υπερσυσσώρευση των τελευταίων 20 ετών, θα μπορούν, είτε χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της ενδοσυγκυβερνητικής δυσαρμονίας, είτε μια ενδιάμεση στρατοκρατική – τεχνοκρατική κυβέρνηση να αποχωρήσουν από το πολιτικό προσκήνιο. Αυτοί θα φύγουν αλλά το καθεστώς διαπλοκής θα παραμείνει ακόμα πιο ισχυρό, ώστε υπό την δική του αιγίδα και με την βοήθεια των ξένων πατρώνων του να κατασκευάσει μια νέα μεταπολίτευση σε μία προτεκτορατοποιημένη χώρα.
Αυτή δυστυχώς είναι η πολιτική σημασία του σημαντικού στην συγκυρία δημοσιεύματος του Νίκου Χατζηνικολάου. Με αυτές τις κινήσεις το καθεστώς της διαπλοκής κλείνει την πόρτα στην προοδευτική – κοινωνική αστική μεταρρύθμιση και μεταπολίτευση. Μετά από αυτά οι δρόμοι θα διχάζονται μεταξύ επανάστασης ή ταπεινωτικής συμμόρφωσης και ελεεινής φτωχοποίησης για τον ελληνικό λαό. Και μια και το σενάριο της επανάστασης δεν μοιάζει να έχει τύχη υπό τις σημερινές εσωτερικές και διεθνείς συνθήκες, το δεύτερο αποτελεί σχεδόν βεβαιότητα. Μη σας φανεί καθόλου περίεργο τούτο να εξελιχθεί ακόμη και σε μορφή ακρωτηριασμού της χώρας. Σίγουρα πάντως, σε κάθε περίπτωση θα βιώσουμε μετά από αυτά τον σοβαρό ακρωτηριασμό του εθνικού συμφέροντος, της δημοκρατίας και της ελπίδας για κοινωνική προκοπή και ατομική ευημερία των δύο τρίτων της κοινωνίας.
Το ρεπορτάζ της «Real News» αναφέρει ότι «σε χρόνο ρεκόρ, έως το τέλος Αυγούστου η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει 77 νομοθετικές ρυθμίσεις προκειμένου να αρθούν τα «γραφειοκρατικά» εμπόδια και να ανοίξει ο δρόμος των αποκρατικοποιήσεων για όλα τα φιλέτα του Δημοσίου». Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται στρατηγικού χαρακτήρα για την ελληνική οικονομία, ασφάλεια και ανάπτυξη, επιχειρήσεις και οργανισμοί, καθώς και άκρως επικερδείς τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, καθαρά πολιτικού χαρακτήρα. Μεταξύ αυτών εμφανίζονται να είναι: ΟΠΑΠ, Κρατικά Λαχεία, ΕΛΤΑ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, λιμάνια , αεροδρόμια, ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΟΔΙΕ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, Εγνατία Οδός, ΛΑΡΚΟ, πλήθος ακινήτων του Δημοσίου, IBC, Αφάντου Ρόδου, Κασσιόπη Κέρκυρας, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και δεν… συμμαζεύεται!
Το πιο τρομακτικό της υπόθεσης, το οποίο δείχνει ακριβώς την πολιτική φύση της Συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, είναι η άκρως προβληματική συνταγματικά θέση να καταργηθεί το ελάχιστο ποσοστό που έπρεπε να διατηρεί το Δημόσιο και το οποίο κυμαινόταν γύρω στο 51%. Και ακόμη χειρότερα, να εξαφανιστεί ή να τροποποιηθεί το άρθρο 11 του ν. 3136/2008 , το οποίο προνοούσε πως για τις εταιρείες στρατηγικού χαρακτήρα και ιδιαίτερα όταν έχουν να κάνουν με εθνικά δίκτυα υποδομών, για να αποκτήσει ιδιώτης ποσοστό άνω του 20% έπρεπε να δώσει την έγκρισή της η Διυπουργική Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ φωτογραφίζονται: τα ΕΛΠΑ, η ΔΕΗ, ο ΟΠΑΠ , οι ανά την Ελλάδα οργανισμοί λιμένων, η ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ κ.α.
Τι σημαίνουν όλα αυτά στο επίπεδο της πολιτικής δομής; Σίγουρα κάτι διαφορετικό από αυτό που προσεγγίζουν τα ΜΜΕ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης μέχρι αυτή τη στιγμή.
Δεν πρόκειται απλώς για εξευτελιστική και βεβιασμένη ρευστοποίηση του ενεργητικού του δημοσίου, ούτε καν για απλή έκφραση προτεκτορατοποίησης. Εδώ έχουμε ακριβώς εφαρμογή του σεναρίου/θεωρίας της «καμένης γης» (Scorched-earth). Οι Συγκυβερνώντες και η διαπλοκή ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν την εξουσία, ή για την ακρίβεια φοβούμενοι ότι ήρθε η στιγμή να εγκαταλείψουν την διακυβέρνηση, επιχειρούν να αφανίσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να πέσει στα χέρια του ταξικού τους εχθρού, που σήμερα είναι πάνω από τα δύο τρίτα της κοινωνίας. Ακολουθούν την στρατηγική του «Νέρωνα»: ό, τι θα μπορούσε να πέσει στα χέρια του «εχθρού» και να του προσφέρει πολιτικοοικονομική βάση για παραγωγική ανασυγκρότηση θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί, αφού πρώτα καταστραφεί ή απαξιωθεί ή - στον βαθμό που δεν προλαβαίνουν για τα δύο πρώτα - να θεωρηθεί σωτηρία για την αποφυγή εξόδου από το ευρώ.
Εντελώς ανήθικη στρατηγική, φοβισμένων τυχοδιωκτών που πλέον δεν στηρίζεται σε κανενός είδους ιδεολογία, αλλά αποκλειστικά στην ανάγκη τους να αποδυναμώσουν κάθε πιθανότητα μεταβολής του καθεστώτος της διαπλοκής, μετά την βεβαία πτώση τους. Η ισότιμη παραμονή στο Ευρώ έχει πλέον αποκλειστεί, όπως και η πλήρης και αυτοδύναμη θεσμοθέτηση της δραχμής ως ενιαίου και ελεύθερα διαπραγματεύσιμου νομίσματος. Και τα δύο μετά την ύπουλη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής που οδήγησαν στην εσπευσμένη υιοθέτηση της τελευταίας δανειακής σύμβασης. Αυτός ήταν ο ρόλος της κυβέρνησης Παπαδήμου και αυτό έφερε κοντά τις ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έως ταυτίσεως. Έτσι υπέγραφαν την σωτηρία του καθεστώτος, παρά την πιθανότατη υποχώρηση και διάλυση τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, μετά την ολοκλήρωση του έργου της εσωτερικής υποτίμησης, που επισφραγίζεται με όσα εμπεριέχει το ρεπορτάζ: καταστροφή/απαξίωση, εξευτελιστική εκποίηση με λαφυραγώγηση από τους άπληστους φίλους, καλούς πελάτες και πάτρωνες των Συγκυβερνώντων.
Αμέσως μετά θα ακολουθήσει συμπληρωματικά στην εσωτερική υποτίμηση και η εξωτερική υποτίμηση σε μεγάλο τμήμα της αγοράς και της εργασίας ασφαλώς, ώστε να αποδώσουν καλύτερα στους ιδιώτες κερδοσκόπους επενδυτές οι ιδιωτικοποιήσεις, έχοντας ασφαλώς τις τράπεζες συντηρημένες στην Ευρωζώνη με το χρήμα του ελληνικού λαού και την διοίκηση στους μεγαλομετόχους τους.
Άντε μετά να εφαρμόσεις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και εκδημοκρατισμό!! Άντε μετά πάνω σε αυτήν την πραγματικά καμένη γη να στήσεις με αστικά μέσα άλλο παραγωγικό μοντέλο υπέρ της κοινωνίας και της παραγωγικής αναδιάρθρωσης. Άντε μετά να υπάρξει εναλλακτική αστική διακυβέρνηση δημοκρατών με πρόθεση να επαναδομήσει την οικονομία σε μια παραγωγική βάση, που θα εξυπηρετεί (1) το δημόσιο συμφέρον, (2) την ευρύτερη κοινωνία και (3) την γεωπολιτική / γεωστρατηγική ισχυροποίηση της χώρας!
Αυτά δεν ενδιαφέρουν τους Συγκυβερνώντες. Δεν τους ενδιαφέρει πλέον ούτε το κομματικό τους συμφέρον, ούτε η υστεροφημία τους τους. Νοιώθουν, οι ηγεσίες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, ότι ξόφλησαν και ότι θα σωθούν ίσως σε προσωπικό επίπεδο αν εκτελέσουν μέχρι τέλους το σενάριο της άτακτης υποχώρησης του δημοσίου συμφέροντος και του Κράτους Δικαίου. Αυτή η άτακτη υποχώρηση συνδυάζεται με την εξέλιξη της συντεταγμένη χρεοκοπίας της χώρας, που μέσω της ημιεξόδου από το ευρώ καταλήγει στην άτακτη διάλυση του Κράτους Δικαίου και της κοινωνίας.
Από το φθινόπωρο και εμπρός οι νέρωνες της ελληνικής οικονομίας/κοινωνίας, αφήνοντας καμένη γη πίσω τους και με τα λάφυρα που αποκόμισαν από την υπερσυσσώρευση των τελευταίων 20 ετών, θα μπορούν, είτε χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της ενδοσυγκυβερνητικής δυσαρμονίας, είτε μια ενδιάμεση στρατοκρατική – τεχνοκρατική κυβέρνηση να αποχωρήσουν από το πολιτικό προσκήνιο. Αυτοί θα φύγουν αλλά το καθεστώς διαπλοκής θα παραμείνει ακόμα πιο ισχυρό, ώστε υπό την δική του αιγίδα και με την βοήθεια των ξένων πατρώνων του να κατασκευάσει μια νέα μεταπολίτευση σε μία προτεκτορατοποιημένη χώρα.
Αυτή δυστυχώς είναι η πολιτική σημασία του σημαντικού στην συγκυρία δημοσιεύματος του Νίκου Χατζηνικολάου. Με αυτές τις κινήσεις το καθεστώς της διαπλοκής κλείνει την πόρτα στην προοδευτική – κοινωνική αστική μεταρρύθμιση και μεταπολίτευση. Μετά από αυτά οι δρόμοι θα διχάζονται μεταξύ επανάστασης ή ταπεινωτικής συμμόρφωσης και ελεεινής φτωχοποίησης για τον ελληνικό λαό. Και μια και το σενάριο της επανάστασης δεν μοιάζει να έχει τύχη υπό τις σημερινές εσωτερικές και διεθνείς συνθήκες, το δεύτερο αποτελεί σχεδόν βεβαιότητα. Μη σας φανεί καθόλου περίεργο τούτο να εξελιχθεί ακόμη και σε μορφή ακρωτηριασμού της χώρας. Σίγουρα πάντως, σε κάθε περίπτωση θα βιώσουμε μετά από αυτά τον σοβαρό ακρωτηριασμό του εθνικού συμφέροντος, της δημοκρατίας και της ελπίδας για κοινωνική προκοπή και ατομική ευημερία των δύο τρίτων της κοινωνίας.
Σχόλια