Αλληλεγγύη και στους αστυνομευτές μας;

Οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία που εξασφαλίζει το βιοπορισμό υπηρετώντας παράλληλα και τα συμφέροντα της κοινωνίας των εργαζομένων. Δεν θεωρούμε εργασιακό το δικαίωμα της αστυνόμευσης και της καταστολής, του μιλιταρισμού και κάθε εργασιακής υπηρεσίας στην κατεύθυνση της υπηρέτησης των πολιτικών που στρέφονται ενάντια στη κοινωνία. Είμαστε υπέρ του δικαιώματος στη δουλειά και καλούμε τους υπό απόλυση δημοτικούς αστυνόμους να διεκδικήσουν μαζί μας  τo εργασιακό τους δικαίωμα σε υπηρεσίες προς όφελος της κοινωνίας. Αυτή η επιλογή μπορεί να τους εξασφαλίσει και την αλληλεγγύη της κοινωνίας.

Παιδιά ενός σάπιου και πελατοκομματικού κρατικού συστήματος, 4000 υπάλληλοι της δημοτικής αστυνομίας, «εργαζόμενοι» απέναντι στους εργαζόμενους και την κοινωνία, (γιατί έτσι τους ήθελαν κι αυτοί το αποδέχτηκαν) βρίσκονται σήμερα στη δυσάρεστη θέση να συνειδητοποιούν βίαια, ότι έφτασε η σειρά τους. Κροκοδείλια δάκρυα των συστημικών μηχανισμών και των κομμάτων που τα εξέθρεψαν για τη συμφορά της απόλυσης και απεγνωσμένες προσπάθειες του εγχώριου καθεστώτος να διασώσει τα παιδιά των κομματικών γραφείων που επέλεξαν μπροστά στην ανάγκη, κανείς δεν το αμφισβητεί, να υπηρετήσουν στην αστυνόμευση των δήμων, τουτέστιν να γυροβολάνε χαρατσώνοντας με πρόστιμα τους συμπολίτες τους, να διαλύουν τους πάγκους των πάμφτωχων μεταναστών ή να υποδύονται το security των αφεντικών τους, δημάρχων.

 Όλοι; Η μεγάλη πλειοψηφία τους. Περιχαρείς, ατσαλάκωτοι, ασφαλισμένοι αυτοί μέχρι σήμερα μπροστά στη θύελλα των μνημονιακών απολύσεων, περιφέρονταν με εκείνο το μισητό ύφος και ήθος της κάθε εξουσίας που δυναστεύει τον πολίτη και τον απομυζά. Θα περάσουν ή δεν θα περάσουν στην κρατική αστυνομία; Εάν περάσουν καλώς… Εάν όχι ζητούν τη συμπαράσταση της κοινωνίας που μέχρι τώρα «υπηρετούσαν» από απέναντι για να συνεχίσουν να την «υπηρετούν» αδιάλειπτα στο ίδιο μήκος κύματος. Έχουν αναρωτηθεί ποτέ πόσο συμπαθείς ήταν όλα αυτά τα χρόνια; Οι απολυμένοι της χαλυβουργίας, του Κατσέλη, της Pirelli, της Selman, οι απολυμένοι και οι υπό απόλυση δημοτικοί εργάτες της καθαριότητας στους δήμους, κ.λ.π., εκατοντάδες χιλιάδες του ιδιωτικού τομέα που θα περάσουν; Στην ανεργία βεβαιωμένα … Γι’ αυτούς δεν υπάρχει συζήτηση.

Όλοι έχουν δικαίωμα στη δουλειά και την αξιοπρεπή διαβίωση. Στους καιρούς που ζούμε όμως είμαστε υποχρεωμένοι να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε. Με τους εργαζόμενους και τη κοινωνία ή με το καθεστώς και τους λακέδες του, για νάχουμε δουλειά; Μήπως πρέπει να το πάρουν αλλιώς οι περί ου ο λόγος εργαζόμενοι της δημοτικής αστυνομίας και να συνειδητοποιήσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν; Εάν επαναπαυτούν στην υπεράσπιση των νεοδημοκρατοπασόκων εργατοπατέρων της συνδικαλιστικής ηγεσίας στην ΠΟΕ/ΟΤΕ και στην εμμονή να συνεχίσουν την αστυνόμευση της κοινωνίας επιδιώκοντας και την αλληλεγγύη της, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Εμείς που πιθανόν να τους βρούμε αύριο απέναντι μας ντυμένους στα χακί των ΜΑΤ να δέρνουν τους εργαζόμενους και τους απολυμένους, δεν πρόκειται να τους στηρίξουμε ως εργαζόμενους με αυτή τη λογική. Θα τους στηρίξουμε υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στη δουλειά και στην υπηρεσία του κοινωνικού σύνολου και των συμφερόντων του, στον αντίποδα της κρατικής ή της δημοτικής εξουσίας ή κάθε εξουσίας που υπηρετεί και εφαρμόζει  μέχρι σήμερα όλους τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και τις πολιτικές εξανδραποδισμού των κοινωνικών δικαιωμάτων και φτωχοποίησης της κοινωνίας.