Υποκρισία και παλιανθρωπιά...
Του Γιώργου Αλεξάτου
Έστησε το νοικοκυριό του στον δρόμο, φροντίζοντας το παγκάκι και στολίζοντάς το για να κάνει κάπως υποφερτή την καθημερινότητά του. Μια κουβέρτα, λίγα λουλούδια, ένας μικρός κάδος για σκουπίδια.
Τον ανακάλυψαν κάποιες εφημερίδες και εκθείασαν την πρωτοβουλία του. Μόνο που τον ανακάλυψε και ο καλός κόσμος του Κολωνακίου, γιατί εκεί, πίσω από μια μάντρα της όχι και τόσο πολυσύχναστης Μαρασλή είχε εγκατασταθεί.
Οι διαδικασίες ήταν συνοπτικές. Εισαγγελέας, αστυνομία, δήμος Αθηναίων, και ο άστεγος πήγε να συνεχίσει τη ζωή του σε κάποια απ' τις χωματερές ανθρώπινων υπάρξεων.
Μακριά από το Κολωνάκι και την καλή του κοινωνία...
Έστησε το νοικοκυριό του στον δρόμο, φροντίζοντας το παγκάκι και στολίζοντάς το για να κάνει κάπως υποφερτή την καθημερινότητά του. Μια κουβέρτα, λίγα λουλούδια, ένας μικρός κάδος για σκουπίδια.
Τον ανακάλυψαν κάποιες εφημερίδες και εκθείασαν την πρωτοβουλία του. Μόνο που τον ανακάλυψε και ο καλός κόσμος του Κολωνακίου, γιατί εκεί, πίσω από μια μάντρα της όχι και τόσο πολυσύχναστης Μαρασλή είχε εγκατασταθεί.
Οι διαδικασίες ήταν συνοπτικές. Εισαγγελέας, αστυνομία, δήμος Αθηναίων, και ο άστεγος πήγε να συνεχίσει τη ζωή του σε κάποια απ' τις χωματερές ανθρώπινων υπάρξεων.
Μακριά από το Κολωνάκι και την καλή του κοινωνία...
Σχόλια