Το τρίτο Μνημόνιο προστίθεται στα δύο προηγούμενα

Με το που έπεσαν οι υπογραφές στο Χίλτον ανάμεσα στο κουαρτέτο των ιμπεριαλιστών δανειστών και τους Τσακαλώτο-Σταθάκη, ο Θ. Μιχόπουλος, που εκδιώχτηκε από το Μαξίμου και προσελήφθη από τον Τσακαλώτο (ανήκουν αμφότεροι στη φράξια των «53+»), είχε έτοιμο το non paper με τον τίτλο-μακρυνάρι: «Τι κερδίζει η χώρα μας από την παρούσα συμφωνία με τους Θεσμούς,σε σύγκριση με τα μέτρα που απαιτούσε η Τρόικα από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου»!

Ας αναφωνήσουμε όλοι μαζί λοιπόν: ευχαριστούμε τη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, γιατί μας γλίτωσε από τα χειρότερα. Τα δε μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, παραφράζοντας το γνωστό ανέκδοτο με την κερατωμένη σύζυγο, μπορούν να πουν με υπερηφάνεια: το δικό μας το Μνημόνιο είναι καλύτερο! Το είπε και ο υπουργός Σταθάκης στην πρώτη τηλεοπτική εμφάνισή του μετά τη συμφωνία με το κουαρτέτο: το Μνημόνιο που υπογράψαμε περιλαμβάνει ήπια προσαρμογή σε σχέση με τα προηγούμενα.

Εκείνο που δεν είπαν οι αλητήριοι της σημερινής συγκυβέρνησης είναι πως ό,τι ψηφίστηκε με τα προηγούμενα δύο Μνημόνια παραμένει ανέπαφο. Σ’ αυτό το νομοθετικό πλέγμα που εισήγαγε και κατοχύρωσε την κινεζοποίηση θα προστεθούν τα μέτρα του νέου Μνημόνιου, που θα παίρνονται ανά τακτά χρονικά διάστήματα την επόμενη τριετία (μετά θ’ ακολουθήσει κάποιο άλλο Μνημόνιο).

Πρόκειται πραγματικά για πρόκληση. Συνεχίζουν αδιατάρακτα και βαθαίνουν την πολιτική των Μνημονίων, την πολιτική της κινεζοποίησης του ελληνικού λαού και της καταλήστευσης του τόπου και ζητούν το χειροκρότημα του ελληνικού λαού!

Το κείμενο του Μνημόνιου-3 δεν είναι γνωστό τη στιγμή που γράφεται αυτό το σημείωμα. Ούτε ο ακριβής κατάλογος με τα πρώτα προαπαιτούμενα, που θα ψηφιστούν με τις γνωστές ντροπιαστικές super fast track διαδικασίες, παραμονή δεκαπενταύγουστου, για ν’ απασχολήσουν όσο γίνεται λιγότερο τη δημόσια συζήτηση. Είναι βέβαιο, όμως, σύμφωνα και με όσα διέρρευσαν από κυβερνητικής πλευράς, ότι το Μνημόνιο-3 θα κινείται στους ίδιους βασικούς άξονες με τα δύο προηγούμενα, των οποίων συνέχεια αποτελεί, άλλωστε.

-          Συμπίεση μεροκάματων, μισθών και συντάξεων και παραπέρα αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων, έτσι που να διαμορφωθεί ένα κινεζικού τύπου εργασιακό τοπίο, στο οποίο ενδέχεται κάποια στιγμή στο μέλλον να επενδύσει η ευρωπαϊκή μονοπωλιακή βιομηχανία. Είναι γνωστό από την εποχή του πρώτου Μνημονίου, ότι ο στόχος που ρητά τέθηκε ήταν να διαμορφωθούν μισθοί και συντάξεις στα επίπεδα των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
-          Πλήρης διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
-          Μετατροπή της λεγόμενης προνοιακής πολιτικής του αστικού κράτους σε πολιτική φιλανθρωπικού τύπου.
-          Ρευστοποίηση της κρατικής περιουσίας, προκειμένου να αποπληρώνονται οι δανειστές.
-          Σκληρή δημοσιονομική πολιτική, με εφιαλτικά χαράτσια από τη μια και διαρκή συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών από την άλλη.

Σ’ αυτούς τους άξονες θα κινηθεί η νέα μνημονιακή περίοδος, υπό την ασφυκτική επιτήρηση των γκαουλάιτερ των δανειστών. Οπως ακριβώς συμβαίνει εδώ και πεντέμισι χρόνια. Αναλυτικότερα, θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε τις επόμενες μέρες, όταν το κείμενο του Μνημόνιου-3 και ο πρώτος εφαρμοστικός του νόμος δοθούν στη δημοσιότητα.

Προς το παρόν περιοριζόμαστε να σημειώσουμε αυτό που δε συζητιέται. Οτι το φρενάρισμα αυτής της πολιτικής δεν είναι ζήτημα κινήσεων «από τα πάνω», δεν είναι ζήτημα πολιτικών και κυβερνητικών ελιγμών και αποπροσανατολιστικών προτάσεων, όπως αυτές που κάνει η «παιδική χαρά της δραχμής», η συνυπεύθυνη για την μέχρι τα τώρα εξαπάτηση του ελληνικού λαού. Το φρενάρισμα αυτής της πολιτικής είναι ζήτημα ταξικών αγώνων. Μόνο αυτοί οι αγώνες μπορούν να κάνουν την ελπίδα να ξανανθίσει.

ΥΓ. Στο πανηγυρικό non paper  των αλητήριων της συγκυβέρνησης διαβάζουμε μεταξύ των άλλων: «Παράλληλα με την εφαρμογή των μέτρων της συμφωνίας, προβλέπεται αναπτυξιακό πακέτο ύψους 35 δισ. (“πακέτο Juncker’’)». Κανένα τέτοιο πακέτο δεν υπάρχει. Αθροισαν τα κονδύλια που είχαν ήδη αποφασιστεί για την Ελλάδα στο πλαίσιο των λεγόμενων διαρθρωτικών ταμείων και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και τα μοστράρουν σα δήθεν νέο «πακέτο Γιούνκερ»