Ταχύρρυθμη εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων με συστηματική παραπλάνηση του λαού
“Έχοντας διαβεί τον μνημονιακό Ρουβίκωνα”, όπως σημειώνει και ο αστικός Τύπος, και υπό τη στενή επιτήρηση των “θεσμών” που, πάλι αυτές τις μέρες, βρέθηκαν στην Αθήνα για να εξετάσουν τη συμμόρφωση της κυβέρνησης στα μνημονιακά “προαπαιτούμενα”, προκειμένου να της εγκρίνουν με το σταγονόμετρο μια δανειακή δόση... 2δις ευρώ, η κυβέρνηση Τσίπρα ρίχνει όλο το βάρος της στο πώς να διαχειριστεί την επιβολή του τρίτου μνημονίου, κατά τρόπο που να παρατείνει ένα κλίμα ανοχής και χαμηλών διαμαρτυριών του λαού απέναντι στην πολιτική που προωθεί.
Η κυβέρνηση ποντάρει στην καλλιέργεια ψευδαισθήσεων στον ελληνικό λαό για να φρενάρει τις αντιδράσεις του και επιδιώκει να του εμφυτεύσει το πνεύμα και την ψυχολογία να υπομείνει τα μέτρα, με την υπόσχεση ότι “από τα μέσα του 2016” θα “ξεκινήσει η ανάπτυξη”. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση Τσίπρα επαναλαμβάνει το γνωστό και χρεοκοπημένο παραμύθι του “success story” που πλασάροταν από τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, λέγοντας στον ελληνικό λαό ότι αν δεχθεί την εφαρμογή των προγραμμάτων των μνημονίων “θα βγει η χώρα σε ξέφωτο”.
Αποδείχτηκε ότι τα “success stories” των μνημονιακών προγραμμάτων, εκείνο που πέτυχαν ήταν να οδηγήσουν στο βυθό την ελληνική οικονομία και στην άβυσσο της ανεργίας και της φτώχειας τον ελληνικό λαό.
Είναι εμφανές, πως ο σχεδιασμός που έχει χαράξει η κυβέρνηση προβλέπει, κατ' αρχή, τη γρήγορη νομοθέτηση των μνημονιακών μέτρων με τη γνωστή αντιδημοκρατική μορφή που ακολούθησαν και οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τη μορφή του πακεταρίσματος σωρού μέτρων σε ένα πολυνομοσχέδιο ή και ένα άρθρο, έτσι ώστε και η ψήφισή τους να είναι ταχεία και να παρεμποδίζονται ενδεχόμενες παραφωνίες σε κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες, αν αυτά ψηφίζονταν χωριστά, με δεδομένο και το ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ δεν διαθέτουν με 155 βουλευτές ή μια κοινοβουλευτικη πλειοψηφία τέτοια, που κάθε διαρροή ψήφου να μην δημιουργήσει πρόβλημα “κυβερνητικής σταθερότητας”. Ήδη η πρακτική αυτή μπήκε εμπρός με τη δια μιας ψήφιση των πρώτων 50 “προαπαιτούμενων” και θα συνεχισθεί με ένα δεύτερο παρόμοιο πακέτο, στο πρώτο 15νθήμερο του Νοέμβρη. Η γρήγορη νομοθέτηση στοχεύει στην εκμετάλλευση της κατάστασης ύφεσης που βρίσκεται αυτή την περίοδο το εργατικό και λαϊκό κίνημα, για λόγους που έχουμε σε άλλα άρθρα της εφημερίδας μας σημειώσει, για να περάσει, σε όσο μικρότερο χρονικό διάστημα γίνεται, ο μεγαλύτερος αριθμός των μνημονιακών μέτρων, πριν προλάβει αυτό να συγκροτήσει τις αντιδράσεις του και εκδηλωθούν ισχυρές λαϊκές αντιστάσεις.
Αυτό το τελευταίο είναι και το κρίσιμο ζήτημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει, καθώς, όπως επισημαίνει στην κυβέρνηση Τσίπρα και ο αστικός Τύπος “μετά το πέρασμα του μνημονιακού Ρουβίκωνα” έχει “να ατενίζει το μέλλον με ..αβεβαιότητα”. Αβεβαιότητα που συνδέεται με την εξάντληση της λαϊκής ανοχής και των αυταπατών που είχαν καλλιεργηθεί με τη κυβέρνηση της ψευτοαριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία καθώς θα παίρνει όλο και περισσότερα σκληρά αντιλαϊκά μετρά για να εφαρμόσει το μνημόνιο, θα μπαίνει σε μια πορεία φθοράς , όπως έγινε και με τα άλλα μνημονιακά κόμματα, και θα συναντήσει μπροστά της τείχη λαϊκών αντιδράσεων.
Θέλοντας να συντηρήσουν μια παθητικότητα του λαϊκού παράγοντα απέναντι στα κυβερνητικά πεπραγμένα, να καθησυχάσουν τις ανησυχίες και να αποτρέψουν ή να αποδυναμώσουν την αντικυβερνητική κινητοποίησή του, τα επιτελεία της κυβέρνησης στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου παράγουν και διοχετεύουν ένα πυκνό προπαγανδιστικό υλικό συνέχισης της παραπλάνησης και της εξαπάτησης του λαού, τόσο για το τι κάνει, όσο και για το τι πρέπει να προσδοκεί.
Ο τίτλος της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, της “Αυγής”, της περασμένης Κυριακής, “τα τρία σημάδια δείχνουν το δρόμο από το Grexit σε τροχιά exit” είναι πολύ χαρακτηριστικός για το πού το πάει η κυβερνητική προπαγάνδα και τι ψευδαισθήσεις θέλει να καλλιεργήσει, προκειμένου να καταλαγιάσει τον κοινωνικό αναβρασμό που, μετά την ψήφιση του πρώτου μνημονιακού πακέτου, άρχισε να νοιώθει και γοργά βλέπει να διογκώνεται με τα προαναγγελλόμενα σκληρά νομοθετήματα για το ασφαλιστικό, το φορολογικό κλπ.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να κάμψει τη διαφαινόμενη μεγέθυνση της λαϊκής αγανάκτησης από τα μνημονιακά μέτρα που παίρνει, με ισχυρισμούς ότι “η ύφεση στο τέλος του έτους θα κυμανθεί αρκετά χαμηλότερα από το προβλεπόμενο στο προσχέδιο του προϋπολογισμού”, ότι “διαψεύδονται οι απαισιόδοξες προβλέψεις για το 2015”, ότι “οι πληροφορίες από τη Φραγκφούρτη για το αναγκαίο ύψος ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών είναι αρκετά μετριοπαθέστερες των αρχικών σεναρίων ”, ότι “η συζήτηση για την απομείωση του χρέους βρίσκεται σε εξέλιξη και οι αντιστάσεις κάμπτονται”, ότι “έχει αλλάξει η στάση πολύ σημαντικών παραγόντων στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς”, επιδιώκοντας μέσα από τέτοιους ισχυρισμούς να ενσπείρει στον ελληνικό λαό το “μπορούμε να ελπίζουμε”, όπως γράφει η “Αυγή”.
Η αθλιότητα είναι πως η κυβερνητική προπαγάνδα και ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από τα έντυπά του, έρχεται να υποστηρίξει ότι η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου μπορεί να γίνει “success story” από την κυβέρνηση Τσίπρα γιατί - σύμφωνα με την Κυριακάτικη “Αυγή” της 18.10 - “ο οδικός χάρτης της έχει πιο στέρεες βάσεις, υλοποιείται και το σημαντικότερο τον συμμερίζονται όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές”(!)
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν διστάζει να αναμασήσει την προπαγάνδα των προκατόχων της , των κυβερνήσεων των μνημονιόδουλων αστικών κομμάτων, όχι μόνο όσον αφορά το “success story”, αλλά, απ' ότι φαίνεται, και τις δηλώσεις τους πως “και αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια για να γίνουν μεταρρυθμίσεις εμείς θα έπρεπε μόνοι μας να τις κάνουμε”. Γιατί τι άλλο εννοούν τα λόγια του Αλ. Τσίπρα στην εισήγησή του στην τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείς του ΣΥΡΙΖΑ ότι “Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν οι δεσμεύσεις της συμφωνίας, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος”, όταν, μάλιστα, λέγονται ενόψει της επερχόμενης για νομοθέτηση “συνολικής μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού” και, αμέσως, μετά την έκθεση της κυβερνητικής “επιτροπής σοφών”, που ξεσήκωσε την κατακραυγή;
Αλλά απ' ό,τι φαίνεται, για να κάνει τη “βρώμικη δουλειά” του τρίτου μνημονίου, η κυβέρνηση Τσίπρα αντιγράφει κι άλλα, απ' όσα έκαναν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ανάμεσα σ' αυτά και το σκόρπισμα του δηλητηρίου της καλλιέργειας αντιθέσεων ανάμεσα σε εργαζόμενους, ανάμεσα σε συνταξιούχους. Πρόσφατο δείγμα η δήλωση - ενόψει του νέου ασφαλιστικού - του υπουργού Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλου, «να πάψουν μερικοί συνταξιούχοι να είναι πιο ίσοι από άλλους».
Όλα αυτά διανθίζονται και με τη φιλολογία περί “παράλληλου προγράμματος” και “ισοδυνάμων” που θα οδηγήσουν “σε έξοδο από την κρίση με προστασία των ασθενέστερων”, μια φιλολογία που αποτελεί κανονική απάτη αν κρίνει, κανείς, και από το ότι σαν πρώτες “δράσεις” αυτού του “παράλληλου προγράμματος” παρουσιάστηκαν από την κυβέρνηση “ η παράταση για ένα έτος στην παραγραφή φορολογικών υποθέσεων” και “η εισαγωγή στη Βουλή του νομοσχεδίου για τα μέσα ενημέρωσης”....
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν εξομοιώνεται με τις προγενέστερες κυβερνήσεις μόνο στο ότι θέτει σε εφαρμογή ένα ακόμα μνημόνιο αλλά και στο ότι “ξεπατικώνει” και όλες τις αντιδημοκρατικές και προπαγανδιστικές μεθόδους που ακολούθησαν. Αποδείχνεται ότι στην κυβέρνηση μπήκαν ένοικοι με άλλο όνομα αλλά με την ίδια πραμάτεια.
Όσο πιο γρήγορα αυτό συνειδητοποιηθεί, τόσο καλύτερα θα μπορέσει ο ελληνικός λαός να αξιοποιήσει την εμπειρία που απέκτησε τα προηγούμενα χρόνια με τις άλλες μνημονιακές κυβερνήσεις, για να υπερβεί τη σημερινή κυβερνητική τακτική, να μην παραπλανηθεί απ' αυτήν και να στραφεί στον δρόμο της διεξαγωγής μαζικών αγώνων για να ανατραπεί ο αντιλαϊκός κυβερνητικός σχεδιασμός.
Αυτό το τελευταίο είναι και το κρίσιμο ζήτημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει, καθώς, όπως επισημαίνει στην κυβέρνηση Τσίπρα και ο αστικός Τύπος “μετά το πέρασμα του μνημονιακού Ρουβίκωνα” έχει “να ατενίζει το μέλλον με ..αβεβαιότητα”. Αβεβαιότητα που συνδέεται με την εξάντληση της λαϊκής ανοχής και των αυταπατών που είχαν καλλιεργηθεί με τη κυβέρνηση της ψευτοαριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία καθώς θα παίρνει όλο και περισσότερα σκληρά αντιλαϊκά μετρά για να εφαρμόσει το μνημόνιο, θα μπαίνει σε μια πορεία φθοράς , όπως έγινε και με τα άλλα μνημονιακά κόμματα, και θα συναντήσει μπροστά της τείχη λαϊκών αντιδράσεων.
Θέλοντας να συντηρήσουν μια παθητικότητα του λαϊκού παράγοντα απέναντι στα κυβερνητικά πεπραγμένα, να καθησυχάσουν τις ανησυχίες και να αποτρέψουν ή να αποδυναμώσουν την αντικυβερνητική κινητοποίησή του, τα επιτελεία της κυβέρνησης στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου παράγουν και διοχετεύουν ένα πυκνό προπαγανδιστικό υλικό συνέχισης της παραπλάνησης και της εξαπάτησης του λαού, τόσο για το τι κάνει, όσο και για το τι πρέπει να προσδοκεί.
Ο τίτλος της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, της “Αυγής”, της περασμένης Κυριακής, “τα τρία σημάδια δείχνουν το δρόμο από το Grexit σε τροχιά exit” είναι πολύ χαρακτηριστικός για το πού το πάει η κυβερνητική προπαγάνδα και τι ψευδαισθήσεις θέλει να καλλιεργήσει, προκειμένου να καταλαγιάσει τον κοινωνικό αναβρασμό που, μετά την ψήφιση του πρώτου μνημονιακού πακέτου, άρχισε να νοιώθει και γοργά βλέπει να διογκώνεται με τα προαναγγελλόμενα σκληρά νομοθετήματα για το ασφαλιστικό, το φορολογικό κλπ.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να κάμψει τη διαφαινόμενη μεγέθυνση της λαϊκής αγανάκτησης από τα μνημονιακά μέτρα που παίρνει, με ισχυρισμούς ότι “η ύφεση στο τέλος του έτους θα κυμανθεί αρκετά χαμηλότερα από το προβλεπόμενο στο προσχέδιο του προϋπολογισμού”, ότι “διαψεύδονται οι απαισιόδοξες προβλέψεις για το 2015”, ότι “οι πληροφορίες από τη Φραγκφούρτη για το αναγκαίο ύψος ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών είναι αρκετά μετριοπαθέστερες των αρχικών σεναρίων ”, ότι “η συζήτηση για την απομείωση του χρέους βρίσκεται σε εξέλιξη και οι αντιστάσεις κάμπτονται”, ότι “έχει αλλάξει η στάση πολύ σημαντικών παραγόντων στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς”, επιδιώκοντας μέσα από τέτοιους ισχυρισμούς να ενσπείρει στον ελληνικό λαό το “μπορούμε να ελπίζουμε”, όπως γράφει η “Αυγή”.
Η αθλιότητα είναι πως η κυβερνητική προπαγάνδα και ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από τα έντυπά του, έρχεται να υποστηρίξει ότι η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου μπορεί να γίνει “success story” από την κυβέρνηση Τσίπρα γιατί - σύμφωνα με την Κυριακάτικη “Αυγή” της 18.10 - “ο οδικός χάρτης της έχει πιο στέρεες βάσεις, υλοποιείται και το σημαντικότερο τον συμμερίζονται όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές”(!)
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν διστάζει να αναμασήσει την προπαγάνδα των προκατόχων της , των κυβερνήσεων των μνημονιόδουλων αστικών κομμάτων, όχι μόνο όσον αφορά το “success story”, αλλά, απ' ότι φαίνεται, και τις δηλώσεις τους πως “και αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια για να γίνουν μεταρρυθμίσεις εμείς θα έπρεπε μόνοι μας να τις κάνουμε”. Γιατί τι άλλο εννοούν τα λόγια του Αλ. Τσίπρα στην εισήγησή του στην τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείς του ΣΥΡΙΖΑ ότι “Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν οι δεσμεύσεις της συμφωνίας, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος”, όταν, μάλιστα, λέγονται ενόψει της επερχόμενης για νομοθέτηση “συνολικής μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού” και, αμέσως, μετά την έκθεση της κυβερνητικής “επιτροπής σοφών”, που ξεσήκωσε την κατακραυγή;
Αλλά απ' ό,τι φαίνεται, για να κάνει τη “βρώμικη δουλειά” του τρίτου μνημονίου, η κυβέρνηση Τσίπρα αντιγράφει κι άλλα, απ' όσα έκαναν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ανάμεσα σ' αυτά και το σκόρπισμα του δηλητηρίου της καλλιέργειας αντιθέσεων ανάμεσα σε εργαζόμενους, ανάμεσα σε συνταξιούχους. Πρόσφατο δείγμα η δήλωση - ενόψει του νέου ασφαλιστικού - του υπουργού Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλου, «να πάψουν μερικοί συνταξιούχοι να είναι πιο ίσοι από άλλους».
Όλα αυτά διανθίζονται και με τη φιλολογία περί “παράλληλου προγράμματος” και “ισοδυνάμων” που θα οδηγήσουν “σε έξοδο από την κρίση με προστασία των ασθενέστερων”, μια φιλολογία που αποτελεί κανονική απάτη αν κρίνει, κανείς, και από το ότι σαν πρώτες “δράσεις” αυτού του “παράλληλου προγράμματος” παρουσιάστηκαν από την κυβέρνηση “ η παράταση για ένα έτος στην παραγραφή φορολογικών υποθέσεων” και “η εισαγωγή στη Βουλή του νομοσχεδίου για τα μέσα ενημέρωσης”....
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν εξομοιώνεται με τις προγενέστερες κυβερνήσεις μόνο στο ότι θέτει σε εφαρμογή ένα ακόμα μνημόνιο αλλά και στο ότι “ξεπατικώνει” και όλες τις αντιδημοκρατικές και προπαγανδιστικές μεθόδους που ακολούθησαν. Αποδείχνεται ότι στην κυβέρνηση μπήκαν ένοικοι με άλλο όνομα αλλά με την ίδια πραμάτεια.
Όσο πιο γρήγορα αυτό συνειδητοποιηθεί, τόσο καλύτερα θα μπορέσει ο ελληνικός λαός να αξιοποιήσει την εμπειρία που απέκτησε τα προηγούμενα χρόνια με τις άλλες μνημονιακές κυβερνήσεις, για να υπερβεί τη σημερινή κυβερνητική τακτική, να μην παραπλανηθεί απ' αυτήν και να στραφεί στον δρόμο της διεξαγωγής μαζικών αγώνων για να ανατραπεί ο αντιλαϊκός κυβερνητικός σχεδιασμός.
Σχόλια