Bαθαίνει η πολιτική κρίση
Οι δυο τους, Παππάς και Καμμένος, χρειάστηκε να ρίξουν ένα ακόμη ξενύχτι τη νύχτα της 16ης προς 17η Μάρτη του 2016, προκειμένου να διευθετήσουν μια «κρίση» που απειλούσε να ρίξει τη συγκυβέρνηση. Δεν ξέρουμε αν άνοιξαν και κάνα μπουκάλι και πόσο μερακλωμένοι ήταν όταν τηλεφώνησαν στον Τσίπρα, για να τα πει μαζί του ο Πάνος, ως πρόεδρος με πρόεδρο, όμως η νύχτα αποδείχτηκε πράγματι γκαστρωμένη. Ξεκίνησε με τον υπουργό πρόεδρο Πάνο να διαρρέει ότι πακετάρει τα πράγματά του από το Πεντάγωνο, τραγουδώντας Στράτο Διονυσίου («τα μάζεψα τα πράγματα κι έφυγα από το σπίτι / καλύτερα μονάχος μου ελεύθερο σπουργίτι») κι ότι το πρωί έχει καλέσει τους αρχηγούς των επιτελείων για να τους αποχαιρετίσει και ξημέρωσε με τον πρόεδρο Πάνο να ανακοινώνει ότι θα στηρίξει την κυβέρνηση for ever κι ότι θα αναχωρήσει αμέσως για τις ΗΠΑ, όπου έχει σοβαρό εθνικό έργο να επιτελέσει, ίδιας σημασίας με το εθνικό έργο που επιτελεί ο πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες.
Αφού έριξε μερικά μπινελίκια στους «εθνομηδενιστές» που βρήκαν την ευκαιρία για να βγουν «από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας» κι αφού προειδοποίησε τα λαμόγια ότι η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση την Τρίτη θα γίνει (δεν υποστήριξε κανένας το αντίθετο, αλλά Καμμένος είν' αυτός) και θα δοθούν «ονόματα και διευθύνσεις για το θέμα της διαπλοκής», ο πρόεδρος Πάνος πληροφόρησε τον ελληνικό λαό ότι χάρη στις εργώδεις προσπάθειες των δύο συγκυβερνώντων προέδρων «είμαστε προ της τελικής εξόδου της χώρας από την εποχή των Μνημονίων»!
Ετσι, έμειναν οι αρχηγοί του στρατεύματος να βλαστημούν που αναγκάστηκαν να φορέσουν τις «οχτάρες» στολές για μια ιστορική συνάντηση που τελικά δεν έγινε. Οσο για τον Μουζάλα, που χωρίς να το θέλει κόντεψε να ρίξει πριν την ώρα της (;) τη συγκυβέρνηση, είναι πιθανόν να πειστεί να υποβάλει παραίτηση και να «επιμείνει» σ' αυτή, ώστε να φανεί ότι δεν τον «έφαγε» ο Καμμένος αλλά έφυγε μόνος του. Ετσι, όλοι θα είναι ευχαριστημένοι: ο Καμμένος γιατί θα φύγει ο Μουζάλας και ο Τσίπρας γιατί θα μπορεί να λέει ότι ήθελε να τον κρατήσει, αλλά ο Μουζάλας ήταν ανένδοτος στην παραίτηση.
Δεν υπάρχει, βέβαια, άνθρωπος που να πιστέψει ότι του Καμμένου, που με μοναδική ευκολία κατάπιε το Μνημόνιο και εξακολουθεί να καταπίνει τους εφιαλτικούς εφαρμοστικούς του νόμους, του κάθησε στο λαιμό ο Μουζάλας που του ξέφυγε μια κουβέντα που ξεφεύγει σε όλους (και στον ίδιο τον Καμμένο, που τα σωστά ελληνικά δεν είναι το φόρτε του). Ούτε είναι επαρκής δικαιολογία το ότι ο Καμμένος δεν «πήγαινε» τον Μουζάλα, επειδή τον είχε «δώσει» για τις καθυστερήσεις στην κατασκευή των hotspots. Το πολύ να δεχτούμε ότι ο Μουζάλας προσφερόταν περισσότερο από άλλους για να κάνει ο Καμμένος το παιχνίδι του. Ενα παιχνίδι που αποκάλυψε πιο παραστατικά από κάθε άλλη φορά τη σοβούσα πολιτική κρίση και το εύθραυστο των πολιτικών συμμαχιών ανάμεσα στα μνημονιακά κόμματα.
Ο Καμμένος βρήκε την ευκαιρία να εκβιάσει τον Τσίπρα, με αιτήματα που τα ξέρουν οι δυο τους και οι στενοί τους συνεργάτες. Να κάνει αισθητή την παρουσία του, να πλησιάσει το εκλογικό του ακροατήριο με τα παλιά καλά δόγματα του φαιού εθνικισμού, αφού το «αντιμνημονιακό» έχει πάει περίπατο. Ο Τσίπρας αιφνιδιάστηκε και έδειξε πόσο «λίγος» είναι σε συνθήκες κρίσης, αφού επέτρεψε στον Καμμένο να βγει από το Μαξίμου και να δηλώσει ότι ο Τσίπρας θα διώξει τον Μουζάλα μόλις γυρίσει από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Στη συνέχεια, προφανώς μετά από παρεμβάσεις άλλων συριζαίων, ανατέθηκε στη Γεροβασίλη να δηλώσει ότι δεν υπάρχει παραίτηση Μουζάλα. Ο Καμμένος χόντρυνε το παιχνίδι, αρχίζοντας τις διαρροές ότι ακυρώνει το ταξίδι του στις ΗΠΑ και μαζεύει τα πράγματά από το Πεντάγωνο. Ακολούθησε ένα μπαράζ δηλώσεων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (Παπαδημούλης, Δούρου, Φίλης, Κατρούγκαλος, Φωτίου, Φάμελλος κ.ά.) που στήριζαν τον Μουζάλα και την «έπεφταν» (με προσεχτικό τρόπο) στον Καμμένο. Ο Βούτσης, σε ρόλο σοφού γέροντα, αποφάνθηκε ότι όλα είναι μια παρεξήγηση και πως μετά από μερικές μέρες θα έχουν μείνει στην κυβέρνηση και ο Καμμένος και ο Μουζάλας.
Εκείνο που έκανε εντύπωση, όμως, ήταν οι παρεμβάσεις του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ. Το Ποτάμι υπερασπίστηκε στα ίσια τον Μουζάλα, ενώ η Γεννηματά δήλωσε πως ναι μεν ο Μουζάλας υπέπεσε σε ολίσθημα, όμως, «ο κ. Καμμένος εκβιάζει στην πιο δύσκολη στιγμή για τη χώρα»! Οι δηλώσεις αυτές έμοιαζαν με διαθεσιμότητα αντικατάστασης του Καμμένου σε μια νέα συγκυβέρνηση υπό τον Τσίπρα και σίγουρα ταρακούνησαν τον Καμμένο, που κατάλαβε ότι η «μπλόφα» δεν περνάει.
Στο μεταξύ, η ΝΔ (με ανακοίνωση και με δηλώσεις του Μητσοτάκη, του Κουμουτσάκου και άλλων στελεχών) έριχνε συνέχεια λάδι στη φωτιά, καλλιεργώντας το δίλημμα «ή Καμμένος ή Μουζάλας», ξέροντας ότι όποια εξέλιξη κι αν υπάρξει τελικά, αυτή θα είναι κερδισμένη. Ετσι, το βράδυ ο Παππάς πήρε αλά μπρατσέτα τον Κουΐκ (που δε θα 'θελε να χάσει το πόστο του στο Μαξίμου) και τράβηξαν για ολονυχτία με τον Καμμένο, που περιλάμβανε και δυο τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Τσίπρα, όπως διέρρευσε.
Δεν ξέρουμε τι περιλαμβάνει η συμφωνία Παππά-Καμμένου. Το μόνο βέβαιο είναι πως το γυαλί ράγισε και ραγισμένο γυαλί δεν ξανακολλάει. Ο Καμμένος δεν το 'χε σε τίποτα να «την κάνει», σε μια προσπάθεια να διασωθεί. Σε μια τέτοια εξέλιξη, η πίεση θα είναι για σχηματισμό «οικουμενικής» ή έστω κυβέρνησης ευρείας στήριξης, με ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Ισως αυτή η στιγμή να μην αργήσει.
Σχόλια