Όχι άλλοι χαχόλοι

Πολλοί φίλοι κλαίνε και οδύρονται αλλά εγώ το γλεντάω και αναλογίζομαι και το τι μας περιμένει. Το γλεντάω και μαζί αισθάνομαι οργή γι όλα αυτά τα ζωντανά που ζουν ανάμεσα μας (κατά την καθιερωμένη ρήση).
Γιατί αν μου φταίει μια φορά ο Τσίπριζας και η ανασκολοπισμένη (μην πω γαμ@μέν@ δεν λέει) κυβέρνηση του, μου φταίνε εκατό φορές όσα ζώα τον κάθισαν και στο δικό μου σβέρκο.
Τα μερομήνια ήταν εμφανή πρίν το Γενάρη του 2015. Ιδίως μετά το ΣΕΦ έδειξε ξεκάθαρα που θα το πάει.
Η παρουσία του «Ρεύματος» ανάμεσα τους ήταν μόνο για όσο τους ήταν απαραίτητοι. 
Όμως και μετά το μνημόνιο με την ανοχή των χρήσιμων (άχρηστων κατ’ εμέ) ηλιθίων κατάφερε με δεκανίκι το «χοντρό καθίκι» να ξανακερδίσει το παιχνίδι. 
Αυτή την φορά οι χρήσιμοι σ αυτόν ηλίθιοι πίστεψαν ότι θα απαλύνει τον πόνο με το παράλληλο πρόγραμμα. 
Στο περίπου τους ξεκαθάρισε ότι θα τους γ@μ@σει αλλά θα χρησιμοποιήσει βαζελίνη η γραφιτούχο γράσο αν προτιμούν.
 Και τον ψήφισαν παραβλέποντας πως είχε συμπεριφερθεί στους συντρόφους του, που μόνο αυτοί μπορώ να δεχτώ ότι αποτελούσαν ψήγματα αριστεροσύνης στο ψευδεπίγραφο κόμμα του... 
Για να υπάρχουν εκλογές και σωστή λειτουργία αστικής δημοκρατίας κύρια προϋπόθεση είναι να υπάρχουν πολίτες και όχι χαχόλοι υπήκοοι