Το μεγάλο παζάρι για τις άδειες

Αφήνοντας στην άκρη τη βροντώδη παπαρολογία του Ν. Παππά, ας ξεκινήσουμε από το βασικό: ποιοι έχουν υποβάλει αίτηση για να πάρουν τηλεοπτική άδεια πανελλαδικής εμβέλειας; Καταρχάς, όλοι οι υπάρχοντες καναλάρχες. Ο Αλαφούζος (ΣΚΑΙ), ο Βαρδινογιάννης (STAR), ο Κυριακού (ΑΝΤΕΝΝΑ), ο Κοντομηνάς (ΑLPHA), οι Μπομπολοψυχάρηδες (MEGA), ο Βρυώνης (EPSILON). Εξι στους δέκα (δέκα είναι τελικά οι υποψήφιοι, αφού ο Καρατζαφέρης δεν είχε βάλει ούτε το παράβολο) είναι οι σημερινοί καναλάρχες. Και οι υπολοιποι τέσσερις; Ο Μαρινάκης (με την εταιρία ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ), ο Σαββίδης (με την εταιρία DIMERA MEDIA INVESTMENTS, με έδρα στη Λευκωσία), ο Καλογρίτσας (με μια μονοπρόσωπη ΑΕ) και μια κυπριακή εταιρία (το πιθανότερο είναι να κρύβεται πίσω της κάποιος καπιταλιστής).

Εχουμε, λοιπόν, τους υπάρχοντες καναλάρχες, συν δύο μεγαλοκαπιταλιστές που στηρίζουν τις μπίζνες τους έχοντας στην ιδιοκτησία τους δύο δημοφιλείς ποδοσφαιρικές ομάδες, συν τον Καλογρίτσα. Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν τι εστί Καλογρίτσας, οι παλαιότεροι όμως θυμούνται σίγουρα τον… αριστερό εργολάβο, που χρησιμοποιήθηκε ως «μπροστινός» για να βγάλει μια «πλατιά εφημερίδα της Αριστεράς», την «Πρώτη». Τόσο ισχυρός ήταν ο… όμιλος Καλογρίτσα, που όταν η ηγεσία του Περισσού έκοψε το μπαγιόκο (είχε επέλθει η διάσπαση του πρώην ενιαίου Συνασπισμού), η φυλλάδα έκλεισε. Φαίνεται, όμως, πως οι παλιές φιλίες διατηρούνται και ο Καλογρίτσας κράτησε τη φιλία με τον Φλαμπουράρη, τον Βούτση και άλλα γκεσέμια του παλιού «εσωτερικού» και τώρα επανέρχεται ως… αριστερός καναλάρχης, για να υπηρετήσει όχι τα εργολαβικά του συμφέροντα, αλλά την αντικειμενικότητα, την αλήθεια, τον πολιτικό πλουραλισμό. Μαζί με τον Μαρινάκη  και τον Σαββίδη, φυσικά, που επίσης ήρθαν να δώσουν μαζί με τον Τσίπρα, τον Παππά, τον Φλαμπουράρη και τους άλλους… αριστερούς τον αγώνα ενάντια στο… κατεστημένο της διαπλοκής.

Ας σημειώσουμε, καταρχάς, ότι από τον κατάλογο των υποψήφιων λείπουν τα «μεγάλα ονόματα» από το εξωτερικό που υποτίθεται ότι θα έμπαιναν στην ελληνική τηλεοπτική αγορά μόλις θα έφευγαν από τη μέση οι… διαπλεκόμενοι.

Κατά δεύτερο λόγο, ας θυμηθούμε το βασικό επιχείρημα των συριζαίων όταν ψήφιζαν τον σχετικό νόμο: αυτοί που μέχρι τώρα είχαν τα κανάλια είναι διαπλεκόμενοι καπιταλιστές που σκοπό είχαν, εκβιάζοντας τις πολιτικές ηγεσίες, να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Με την προσθήκη στους  υπάρχοντες καναλάρχες του Μαρινάκη, του Σαββίδη και του Καλογρίτσα θα τελειώσει η διαπλοκή και θα βασιλέψει η επιχειρηματική εντιμότητα; Ούτε ως κρύο ανέκδοτο δεν μπορεί κάποιος να το πει αυτό.

Κι όμως, το είπε ο Παππάς, κάνοντας την εξής δήλωση: «Μετά από 25 χρόνια ανομίας, το τηλεοπτικό τοπίο στη χώρα μας θα λειτουργήσει για πρώτη φορά με όρους νομιμότητας, διαφάνειας και υγείας. Βάλαμε τέλος στο τρίγωνο της διαπλοκής “κανάλια-τράπεζες-πολιτικοί“. Οι 11 υποψηφιότητες συνιστούν, επίσης, την καλύτερη απάντηση σε όσους έδωσαν μεγάλη μάχη να μη γίνει ποτέ ο διαγωνισμός.Ραντεβού στις αρχές Αυγούστου, για τη δημοπράτηση των αδειών, από την οποία θα προκύψουν τα τέσσερα ιδιωτικά κανάλια που θα απαρτίζουν το νέο τηλεοπτικό τοπίο της χώρας, από τη νέα σεζόν».

Αρκεί και μόνο αυτή η δήλωση για να καταλάβουμε ότι το παιχνίδι είναι ακόμα ανοιχτό. Δεν ξέρουμε πώς θα μοιράσουν την πίτα οι συριζαίοι. Αν θα δώσουν τέσσερις άδειες ή θα τις κάνουν περισσότερες. Ομως, αν η πίτα μοιραστεί στους Μαρινάκη-Σαββίδη-Καλογρίτσα, συν κάποιον ή κάποιους από τους παλιούς, το μόνο που θα έχει γίνει θα είναι η αντικατάσταση των πρωταγωνιστών της διαπλοκής. Και από την πλευρά των καπιταλιστών και από την πλευρά της αστικής πολιτικής. Και δε θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά.

Ομως, το παιχνίδι δεν είναι ανοιχτό μόνο από την άποψη της μοιρασιάς που θα κάνουν οι συριζαίοι. Είναι ανοιχτό και στο νομικό επίπεδο. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στις Βρυξέλλες. Στο ΣτΕ ξεκίνησε η εκδίκαση των προσφυγών των καναλαρχών. Και ξεκίνησε με μια «παράξενη» δήλωση του προέδρου του ΣτΕ Ν. Σακελλαρίου: «Οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφαίνονται με πλήρη ανεξαρτησία και πνεύμα ουδετερότητας, δεν καθοδηγούνται, δεν επηρεάζονται, ούτε υποκύπτουν σε πιέσεις από όπου κι αν αυτές προέρχονται, ούτε βεβαίως πτοούνται από προσωπικές και ανοίκειες επιθέσεις, αλλά επιτελούν το υπηρεσιακό τους καθήκον ανεπηρέαστοι και με τη δέουσα υπευθυνότητα, ματαιοπονούν επομένως όσοι προσπαθούν για το αντίθετο. Εκείνο που θεωρούμε απολύτως επιβεβλημένο να επισημάνουμε είναι ότι οποιασδήποτε φύσεως ενέργειες χειραγωγήσεως του δικαστηρίου ή υπαγορεύσεων σε αυτό της επιθυμητής αποφάσεως σε εκκρεμή μάλιστα δίκη, εκτός του ότι είναι απολύτως απαράδεκτο να συμβαίνει σε ένα κράτος δικαίου πολύ δε περισσότερο όταν προέρχονται από διαδίκους με τη χρήση μάλιστα εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης τα οποία διαθέτουν, συνιστούν ευθεία επέμβαση στο έργο της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, η οποία πράττει και θα συνεχίσει».

Γιατί ο πρόεδρος του ΣτΕ έκρινε σκόπιμο να διασαλπίσει αυτό που θεωρείται αυτονόητο; Αισθάνεται ότι εκβιάζεται από τους καναλάρχες ή είναι έτοιμος να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους, έστω και πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα (για να κερδίσουν χρόνο), οπότε φτιάχνει ένα άλλοθι ανεξαρτησίας; Η πλάκα είναι πως όλες οι πλευρές εξήραν τη δήλωση Σακελλαρίου (τοποθετήθηκε πρόεδρος του ΣτΕ από τον ΣΥΡΙΖΑ, όντας πρώτος στην επετηρίδα των αντιπροέδρων). Περιττεύει, φυσικά, να πούμε ότι στην πράξη ισχύουν τα αντίθετα απ' αυτά που είπε ο πρόεδρος του ΣτΕ. Ειδικά όταν αντιδικούν εργαζόμενοι με τη διοίκηση ή απλοί πολίτες με καπιταλιστικά συμφέροντα.  Το ΣτΕ υπερασπίζεται «το δίκαιο του μονάρχη», όπως πολλές φορές μας έχει δοθεί η ευκαιρία να σημειώσουμε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, έχουμε σύγκρουση ανάμεσα σε ισχυρά συμφέροντα. Κάποια είναι με την κυβέρνηση, κάποια είναι απέναντι στην κυβέρνηση, η οποία θέλει να ξαναμοιράσει την τράπουλα. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να γνωρίζουμε σε ποια μεριά θα γείρει η ζυγαριά της πλειοψηφίας των δικαστών του ΣτΕ.

Επίσης, δεν έχουμε πληροφόρηση για τη θέση της Κομισιόν, η οποία παλιότερα είχε αναγκάσει τον Καραμανλή να καταπιεί αμάσητο το περιβόητο νομοθέτημά του για τον βασικό μέτοχο. Η εκπρόσωπος της Κομισιόν διευκρίνισε ότι η επιστολή Ετινγκερ προς Παππά δεν αφορά την αδειοδότηση καναλιών, αφού δεν υπάρχει εναρμόνιση αυτής της διαδικασίας σε επίπεδο ΕΕ και επομένως «τα κράτη-μέλη είναι ελεύθερα να θέτουν σε λειτουργία καθεστώτα αδειοδότησης που είναι σύμφωνα με τις εγχώριες απαιτήσεις». Αμέσως, όμως, έσπευσε να συμπληρώσει ότι υπάρχει αυτή η ελευθερία στα κράτη μέλη «εφόσον αυτές (σ.σ. οι εγχώριες απαιτήσεις) δεν αποκλίνουν από το ευρωπαϊκό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων ελευθεριών όπως αυτές της παροχής υπηρεσιών και του καθεστώτος που ορίζεται στη Συνθήκη για τη Λειτουργία της ΕΕ».

Και ο επίτροπος Ετινγκερ, στην εισαγωγή της προς κοτζιά επιστολής του, εκφράζει αντίθεση σε διατάξεις του Ν. 4339/2015 (νόμος Παππά) για-τί «αφενός επηρεάζουν την ανεξαρτησία της ελληνικής Εθνικής Ρυθμιστικής Αρχής (ΕΡΑ), της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) και, αφετέρου, έχουν επιπτώσεις στις ψηφιακές επίγειες υπηρεσίες τηλεοπτικής ευρυεκπομπής στην Ελλάδα». Θέτει, λοιπόν, και ζητήματα εκχώρησης συχνοτήτων.

Συγκεκριμένα, ο Ετινγκερ αναφέρεται στην εκχώρηση δυνατότητας στην ΕΡΤ να λειτουργεί ως πάροχος ψηφιακού σήματος σε τρίτους (να λειτουργεί δηλαδή ανταγωνιστικά προς τη DIGEA των καναλαρχών), αλλά και σε όρους που αφορούν την αδειοδότηση των καναλιών. Σε ό,τι αφορά την εταιρία ΕΡΤnet, που είχε ανακοινωθεί με πολλά ταρατατζούμ ως ο ανταγωνιστής που θα τσακίσει τους καναλάρχες,  ήδη ο Παππάς διευκρίνισε με έγγραφό του (στα μουλωχτά) ότι η ΕΡΤ δε θα μπορεί να δώσει ψηφιακό σήμα -με χρέωση ή δωρεάν- σε τρίτους, αλλά μόνο στα δικά της κανάλια και στο κανάλι της Βουλής. Αρα, έκαναν την πρώτη μεγάλη κωλοτούμπα. Ποιος μας λέει, λοιπόν, ότι εμμέσως, χάριν της συμμόρφωσης στο έγγραφο Ετινγκερ, δε θα υπάρξουν και άλλες κωλοτούμπες;

Ανεξάρτητα από την εξέλιξη που θα υπάρξει, όμως, εκείνο που εμείς κρατάμε είναι το ποιόν όλων όσοι έκαναν αίτηση για να πάρουν κανάλι.

ΥΓ. Οι καναλάρχες έχουν ως εκπροσώπους στο ΣτΕ το βαρύ πυροβολικό του αστικού δικαίου: Φλογαΐτης, Σιούτη, Λαζαράτος, Δελλής κ.ά. Μόνον ο Παμπούκης λείπει. Λογικό. Λεφτά έχουν, πλερώνουν. Το δημόσιο, πέρα από δύο μέλη του ΝΣΚ, έχει τον Γιάννη Μαντζουράνη. Καλός δικηγόρος είναι, αλλά δεν είναι ο μοναδικός. Από το 1989 πέρασαν αρκετά χρόνια, όμως δεν εξέλιπαν οι άνθρωποι που θυμούνται τον εν λόγω δικηγόρο, πρώην γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, να προφυλακίζεται ως στενός συνεργάτης του Κοσκωτά και να «δίνει» στη συνέχεια στεγνά τον Κουτσόγιωργα, αποκαλύπτοντας στοιχεία για λογαριασμό που του άνοιξε σε ελβετική τράπεζα για να βάζει τις μίζες! Τελευταία φορά που ακούστηκε πολύ το όνομα του Μαντζουράνη ήταν όταν ανέλαβε την υπεράσπιση της Στ. Μαντέλη, κεντρικού προσώπου του σκανδάλου του Βατοπεδίου (με την ιδιότητα του εκτελεστικού οργάνου ως γενική διευθύντρια).