Πρόστυχη προπαγάνδα Βρούτση με τις υψηλές συντάξεις
Aνακινώντας το ζήτημα των ελάχιστων υψηλών συντάξεων, με βάση τον
αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου, ο υπουργός Εργασίας Βρούτσης
προσπαθεί να δημιουργήσει έναν αντιπερισπασμό, κρύβοντας την ουσία της
αντιασφαλιστικής πολιτικής που και ο ίδιος υπηρέτησε και θα
ξαναϋπηρετήσει. Θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι και αυτός, ως
προκάτοχος του Κατρούγκαλου, είχε καταφέρει σημαντικό πλήγμα στις
συντάξεις με το μνημονιακό νόμο 4093/2012, τον οποίο είχε συνυπογράψει.
Ασχολούμενος με το ασήμαντο γεγονός των ελάχιστων υψηλών συντάξεων, ο Βρούτσης προσπαθεί να κρύψει το πραγματικό γεγονός ότι με τον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου μπήκε ταφόπλακα στο ασφαλιστικό σύστημα, αφού θα χορηγούνται πια προνοιακά φιλοδωρήματα.
Και βέβαια, ο Βρούτσης κρύβει το πραγματικό γεγονός ότι και στον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου, όπως και σε προηγούμενους, έχει μπει πλαφόν στο ύψος των καταβαλλόμενων συντάξεων και πλαφόν στο ύψος των αποδοχών πάνω στις οποίες υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές.
Πριν από το νόμο Κατρούγκαλου, το πλαφόν στις συντάξεις ήταν 2.770 ευρώ, όταν καταβάλλεται μόνο μία, και 3.680 ευρώ, όταν οι καταβαλλόμενες συντάξεις είναι περισσότερες (για τις οποίες ο εργαζόμενος κατέβαλε όλες τις ασφαλιστικές εισφορές). Με το νόμο Κατρούγκαλου, τα ποσά αυτά μειώθηκαν σε 2.000 και 3.000 ευρώ, αντίστοιχα. Οι λεγόμενοι κοινωνικοί πόροι -που χρησίμευαν ως έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων– άρχισαν να ψαλιδίζονται σταδιακά και τελικά με αυτόν το νόμο καταργήθηκαν. Με λίγα λόγια, όλες οι κυβερνήσεις -ανεξαρτήτως χρώματος- φρόντισαν, παίρνοντας η καθεμιά τη σκυτάλη από την προηγούμενη, να βάλουν την ταφόπλακα στο ασφαλιστικό σύστημα, τόσο σε επίπεδο εσόδων όσο και σε επίπεδο καταβαλλόμενων συντάξεων.
Θυμίζουμε ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις κατήργησαν και το ΕΚΑΣ, που το έπαιρναν οι χαμηλοσυνταξιούχοι από τα μέσα του 1996. Η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, επιβάλλοντας νέο τρόπο (πολύ υποδεέστερο) υπολογισμού της κατώτερης σύνταξης, πέτυχε να κλαπούν την περίοδο 1991-1996 από τους συνταξιούχους πάνω από 300 δισεκατομμύρια δραχμές. Το συνταξιοδοτικό κίνημα απαιτούσε να παίρνουν οι συνταξιούχοι κατώτερη σύνταξη ίση με 20 μεροκάματα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Η κυβέρνηση Σημίτη θέσπισε το ΕΚΑΣ, για να μην υιοθετήσει το αίτημα του συνταξιοδοτικού κινήματος για επαναφορά της κατώτερης σύνταξης στα 20 βασικά μεροκάματα. Και έβαλε τέτοια κριτήρια, με τα οποία απέκλειε την πλειοψηφία των συνταξιούχων από την καταβολή αυτού του βοηθήματος. Συγκεκριμένα, όσοι συνταξιούχοι έπαιρναν την κατώτερη κύρια σύνταξη και την κατώτερη επικουρική σύνταξη εξαιρούνταν από το ΕΚΑΣ.
Οσον αφορά τα έσοδα του ασφαλιστικού συστήματος, οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια έκαναν τα στραβά μάτια για την υποχρέωση των καπιταλιστών-εργοδοτών να καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές, παρά το γεγονός ότι τις παρακρατούσαν από τους εργαζόμενους. Τον Μάρτη του 2015, οι καπιταλιστές χρωστούσαν 14,38 δισεκατομμύρια ευρώ και τον Μάρτη του 2019 το χρέος έφτασε στα 35,36 δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή, μέσα σε τέσσερα χρόνια το χρέος αυξήθηκε κατά 21 δισεκατομμύρια ευρώ!
Παραπέρα, ενώ με νομοθετική διάταξη (αντεργατικός νόμος 3846/11.5.2010, που ψηφίστηκε λίγες μέρες πριν από την ψήφιση του πρώτου μνημονιακού νόμου) προβλεπόταν υποχρέωση των καπιταλιστών, μαζί με τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΠΔ) να καταβάλλουν και τις ασφαλιστικές εισφορές, αυτοί δεν τις κατέβαλαν. Αυτή η διάταξη δεν εφαρμόστηκε ούτε από το ΙΚΑ, ούτε από τον ΕΦΚΑ, ούτε από το ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών). Και ήρθε η κυβέρνηση Τσίπρα και με (ν)τροπολογία κατήργησε τη διάταξη του νόμου 3846/2010, με την οποία υποχρεώνονταν οι καπιταλιστές να καταβάλλουν ταυτόχρονα με τις ΑΠΔ και τις ασφαλιστικές εισφορές.
Ασχολούμενος με το ασήμαντο γεγονός των ελάχιστων υψηλών συντάξεων, ο Βρούτσης προσπαθεί να κρύψει το πραγματικό γεγονός ότι με τον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου μπήκε ταφόπλακα στο ασφαλιστικό σύστημα, αφού θα χορηγούνται πια προνοιακά φιλοδωρήματα.
Και βέβαια, ο Βρούτσης κρύβει το πραγματικό γεγονός ότι και στον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου, όπως και σε προηγούμενους, έχει μπει πλαφόν στο ύψος των καταβαλλόμενων συντάξεων και πλαφόν στο ύψος των αποδοχών πάνω στις οποίες υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές.
Πριν από το νόμο Κατρούγκαλου, το πλαφόν στις συντάξεις ήταν 2.770 ευρώ, όταν καταβάλλεται μόνο μία, και 3.680 ευρώ, όταν οι καταβαλλόμενες συντάξεις είναι περισσότερες (για τις οποίες ο εργαζόμενος κατέβαλε όλες τις ασφαλιστικές εισφορές). Με το νόμο Κατρούγκαλου, τα ποσά αυτά μειώθηκαν σε 2.000 και 3.000 ευρώ, αντίστοιχα. Οι λεγόμενοι κοινωνικοί πόροι -που χρησίμευαν ως έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων– άρχισαν να ψαλιδίζονται σταδιακά και τελικά με αυτόν το νόμο καταργήθηκαν. Με λίγα λόγια, όλες οι κυβερνήσεις -ανεξαρτήτως χρώματος- φρόντισαν, παίρνοντας η καθεμιά τη σκυτάλη από την προηγούμενη, να βάλουν την ταφόπλακα στο ασφαλιστικό σύστημα, τόσο σε επίπεδο εσόδων όσο και σε επίπεδο καταβαλλόμενων συντάξεων.
Θυμίζουμε ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις κατήργησαν και το ΕΚΑΣ, που το έπαιρναν οι χαμηλοσυνταξιούχοι από τα μέσα του 1996. Η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, επιβάλλοντας νέο τρόπο (πολύ υποδεέστερο) υπολογισμού της κατώτερης σύνταξης, πέτυχε να κλαπούν την περίοδο 1991-1996 από τους συνταξιούχους πάνω από 300 δισεκατομμύρια δραχμές. Το συνταξιοδοτικό κίνημα απαιτούσε να παίρνουν οι συνταξιούχοι κατώτερη σύνταξη ίση με 20 μεροκάματα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Η κυβέρνηση Σημίτη θέσπισε το ΕΚΑΣ, για να μην υιοθετήσει το αίτημα του συνταξιοδοτικού κινήματος για επαναφορά της κατώτερης σύνταξης στα 20 βασικά μεροκάματα. Και έβαλε τέτοια κριτήρια, με τα οποία απέκλειε την πλειοψηφία των συνταξιούχων από την καταβολή αυτού του βοηθήματος. Συγκεκριμένα, όσοι συνταξιούχοι έπαιρναν την κατώτερη κύρια σύνταξη και την κατώτερη επικουρική σύνταξη εξαιρούνταν από το ΕΚΑΣ.
Οσον αφορά τα έσοδα του ασφαλιστικού συστήματος, οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια έκαναν τα στραβά μάτια για την υποχρέωση των καπιταλιστών-εργοδοτών να καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές, παρά το γεγονός ότι τις παρακρατούσαν από τους εργαζόμενους. Τον Μάρτη του 2015, οι καπιταλιστές χρωστούσαν 14,38 δισεκατομμύρια ευρώ και τον Μάρτη του 2019 το χρέος έφτασε στα 35,36 δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή, μέσα σε τέσσερα χρόνια το χρέος αυξήθηκε κατά 21 δισεκατομμύρια ευρώ!
Παραπέρα, ενώ με νομοθετική διάταξη (αντεργατικός νόμος 3846/11.5.2010, που ψηφίστηκε λίγες μέρες πριν από την ψήφιση του πρώτου μνημονιακού νόμου) προβλεπόταν υποχρέωση των καπιταλιστών, μαζί με τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΠΔ) να καταβάλλουν και τις ασφαλιστικές εισφορές, αυτοί δεν τις κατέβαλαν. Αυτή η διάταξη δεν εφαρμόστηκε ούτε από το ΙΚΑ, ούτε από τον ΕΦΚΑ, ούτε από το ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών). Και ήρθε η κυβέρνηση Τσίπρα και με (ν)τροπολογία κατήργησε τη διάταξη του νόμου 3846/2010, με την οποία υποχρεώνονταν οι καπιταλιστές να καταβάλλουν ταυτόχρονα με τις ΑΠΔ και τις ασφαλιστικές εισφορές.
Εδώ και καιρό αποκαλύπτουμε συστηματικά αυτό που κρύβουν όλες οι κυβερνήσεις. Και η τωρινή φυσικά, με τον ξεσκολισμένο Βρούτση. Από το 2004, η αρμόδια Διεύθυνση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (στη συνέχεια του ΕΦΚΑ) επεξεργάζεται τις ΑΠΔ που καταθέτουν οι καπιταλιστές. Τα στοιχεία απ’ αυτή την επεξεργασία είναι σημαντικά. Αποδεικνύουν ότι ακόμα και στη μνημονιακή περίοδο τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων ήταν σημαντικά, όμως δεν εισπράττονται, με αποτέλεσμα το χρέος των καπιταλιστών να γιγαντώνεται.
Το 2013, με την ίδρυση του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, ο Βρούτσης έβαλε την ταφόπλακα στο σύστημα καταγραφής της πραγματικής απασχόλησης μέσω των ΑΠΔ, επιδιώκοντας να κρύψει το πραγματικό γεγονός ότι τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων είναι σχετικά σημαντικά και έτσι δε χρειάζονταν οι συνεχείς μειώσεις των συντάξεων. Τον ίδιο χαβά συνεχίζει και τώρα ο Βρούτσης, και μέσω του σκόπιμου θορύβου για την ύπαρξη υψηλών συντάξεων. Προσπαθεί να κρύψει τα πραγματικά προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος και να ανοίξει το δρόμο για νέες επιθέσεις σε βάρος του.
Σχόλια