Οι κομμουνιστές μπροστά στην απαγόρευση κυκλοφορίας και ένας βαθιά λαθεμένος προσανατολισμός

Πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα στις συνθήκες αυτές, οι κομμουνιστές οφείλουν να τοποθετούν την υγεία του λαού.

Και γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να είναι σταθερά και αταλάντευτα απέναντι σε κάθε κυβέρνηση που έχει διαλύσει τη δημόσια υγεία και μπροστά στην εξάπλωση του ιού παίρνει τα πιο σκληρά μέτρα που έχουν παρθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα σε περίοδο ειρήνης.

Γι’ αυτό τον λόγο είμαστε ενάντια σε κάθε μέτρο που δεν αντιμετωπίζει ουσιαστικά τη διάδοση της επιδημίας, αλλά στην πραγματικότητα με υποκριτικό τρόπο βάζει το ζήτημα «κάτω απ’ το χαλί», μεταθέτει τη συζήτηση στην «ατομική ευθύνη», παραμερίζοντας την ευθύνη που θα έπρεπε να αναλάβει η κυβέρνηση για το ξεχαρβάλωμα του δημόσιου συστήματος υγείας και για την κυνική μέχρι και σήμερα πριμοδότηση των ιδιωτικών παράκεντρων που χρυσοπληρώνει με τα χρήματα και τον ιδρώτα του φορολογούμενου λαού.

Επειδή υπερασπιζόμαστε την υγεία του λαού, όχι μόνο δεν είμαστε ένθερμοι οπαδοί των απαγορεύσεων, αλλά σφίγγουμε τη γροθιά μας και διατρανώνουμε -όπως θα όφειλαν πράγματι να κάνουν οι κομμουνιστές- την αντίθεσή μας με ένα μέτρο που βάζει στον γύψο δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες που κατακτήθηκαν με αίμα.

Και θεωρούμε πως είναι τουλάχιστον αφελής όποιος πιστεύει ότι όλα τα μέτρα αυτά θα εκλείψουν ως δια μαγείας την επομένη της πανδημίας.

Η ίδια η κυβέρνηση φροντίζει καθημερινά να τονίζει σε όλους τους τόνους ότι «…Η δοκιμασία που βιώνουμε απελευθερώνει ήδη δυνάμεις του λαού μας που βρίσκονταν σε λήθαργο. Μέσα στην κρίση οι δομές μας εκσυγχρονίζονται. Η τεχνολογία ταξιδεύει παντού, αλλάζοντας τον τρόπο που εργαζόμαστε. Αλλά και μειώνοντας τη γραφειοκρατία. Ο εθελοντισμός ριζώνει. Εμείς οι ίδιοι λειτουργούμε, πλέον, πιο ομαδικά και πειθαρχημένα. Και χτίζουμε μία νέα σχέση εμπιστοσύνης στο κράτος, που στα δύσκολα δείχνει ότι στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Όλα αυτά θα είναι τα όπλα μας για την επόμενη μέρα…», όπως χαρακτηριστικά είπε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αν θέλει, λοιπόν, κανείς στοιχειωδώς να «καταλάβει την πραγματικότητα» οφείλει να την τοποθετήσει στο δοσμένο χώρο και χρόνο. Εδώ δεν έχουμε, λοιπόν, να κάνουμε γενικά και αφηρημένα με υγειονομικά μέτρα που παίρνουν οι κυβερνήσεις για να περιορίσουν την εξάπλωση του κορωνοϊού. Εδώ έχουμε να κάνουμε με σκληρά αντεργατικά μέτρα, όπως είναι οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών και μεροκάματων, η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, με αντιδημοκρατικά μέτρα όπως είναι η απαγόρευση της κυκλοφορίας και η συμφιλίωση της κοινωνίας με τους αυστηρούς αστυνομικούς ελέγχους και τα πρόστιμα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη χυδαία προσπάθεια χτισίματος ενός κλίματος «εθνικής ομοψυχίας» και «εθνικής ενότητας» μπροστά στην εξάπλωση του ιού, στα πρότυπα του «Όλοι μαζί μπορούμε» του ΣΚΑΪ, το οποίο καλλιεργείται σε μαζική κοινωνική κλίμακα, ακριβώς για να κάνει τον λαό συνένοχο σε όλα αυτά τα μέτρα, για να εδραιωθεί ιδεολογικά η κυριαρχία ενός αντιδραστικού κόμματος, της ΝΔ που επιχειρεί να φορτώσει τα βάρη της νέας επερχόμενης βαθιάς οικονομικής κρίσης στις πλάτες του λαού μας. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία δεξιά κυβέρνηση, η οποία όλη την προηγούμενη περίοδο καρατόμησε δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, κατήργησε το άσυλο, έπνιξε στα χημικά φοιτητές και εργαζόμενους, κατέστειλε με τον πιο βίαιο τρόπο τον λαό της Λέσβου και της Χίου και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Πρέπει, λοιπόν, μπροστά στην απαγόρευση της κυκλοφορίας οι κομμουνιστές και ο λαός να πουν σε αυτήν την κυβέρνηση «και πολύ αργήσατε, πάρτε και άλλα μέτρα απαγόρευσης ;» Πρέπει, μήπως, να προτείνουμε στην κυβέρνηση συγκεκριμένα μέτρα για να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά τη διάδοση του ιού, μπας και «συνετιστεί»; Όχι, δε θεωρούμε πως αυτά είναι τα καθήκοντα των κομμουνιστών στις συνθήκες αυτές. Καθήκον όχι μόνο των κομμουνιστών, αλλά και όλων των αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων, φυσικά και είναι να προβάλλουν την αυτοπροστασία και τη λήψη μέτρων ατομικής υγιεινής, ακόμη και τον αυτοπεριορισμό και την αυτοπεριφρούρηση, ιδιαίτερα των ηλικιωμένων και εκείνων που ανήκουν στις «ευπαθείς ομάδες». Αλλά πρώτα απ’ όλα, οι κομμουνιστές δεν περιμένουν «να περάσει η πανδημία και μετά να λογαριστούμε», αλλά ήδη από τώρα οφείλουν να στέκονται στο πλευρό του λαού.

Και αυτό σημαίνει πως καλούμε τον λαό μας που καθημερινά οργίζεται και αγανακτεί όλο και περισσότερο, να μην κρατήσει την οργή του στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του, να μην περιμένει αν και πότε θα τον «σώσει» από την πανδημία αυτή ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση που είναι ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.

Να αγωνιστεί και να διεκδικήσει να γίνουν προσλήψεις στα νοσοκομεία, να ανοίξουν κλίνες ΜΕΘ, να δοθούν σε όλους με επάρκεια και πληρότητα και με αποκλειστική κρατική ευθύνη τα απαραίτητα υλικά προστασίας. Ιδιαίτερα στους εργαζόμενους στην υγεία που μάχονται όλο αυτό το διάστημα με υψηλό αίσθημα ευθύνης και με αυταπάρνηση για όλη την κοινωνία. Καθήκον των κομμουνιστών είναι να κρατήσουν ψηλά το αγωνιστικό φρόνημα και την αισιοδοξία του λαού, να μην τον αφήσουν έρμαιο στο κλίμα του φόβου, του κοινωνικού κανιβαλισμού, της μιζέριας και της μοιρολατρίας.