Η κυβέρνηση προωθεί το επόμενο αντεργατικό νομοσχέδιο που θα ρίξει την επικουρική ασφάλιση στο «τζόγο» της καπιταλιστικής αγοράς

Από τις αρχές του μήνα και πριν ολοκληρώσει τη διαδικασία ψήφισης του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη, η κυβέρνηση έβαλε εμπρός τη διαδικασία για την προώθηση του επόμενου αντεργατικού νομοσχεδίου της. Πρόκειται για το νομοσχέδιο που επιτίθεται στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, προωθώντας την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, το οποίο η κυβέρνηση σχεδιάζει να το ψηφίσει εντός του καλοκαιριού, για να εφαρμοστεί από 1/1/2022.

Αυτό δήλωσε σε σειρά συνεντεύξεων που έδωσε το τελευταίο χρονικό διάστημα ο αρμόδιος υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Π. Τσακλόγλου, ανακοινώνοντας πως θα εισηγηθεί το νομοσχέδιο στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο.

Το ιδιαίτερο στις πρόσφατες δηλώσεις του υφυπουργού Π. Τσακλόγλου είναι ότι από εκεί που μέχρι τώρα αυτές προπαγάνδιζαν ότι το νέο ιδιωτικοποιημένο σύστημα επικουρικής ασφάλισης θα επιφέρει αυξήσεις στις επικουρικές συντάξεις, τώρα καλυμμένα και υπόγεια παραδέχονται πως με το νέο σύστημα απόδοσης των επικουρικών συντάξεων, που θα έχει κεφαλαιοποιητικά χαρακτηριστικά, ελλοχεύουν κίνδυνοι για τους συνταξιούχους.

Σε ερώτηση που αφορά σκέψεις για το πέρασμα και της κύριας σύνταξης σε αντίστοιχο σύστημα, ο υφυπουργός απάντησε: «Η κοινωνική ασφάλιση, όπως κάθε είδος ασφάλισης, διέπεται από συγκεκριμένες αρχές. Μία εξ αυτών είναι και η διαφοροποίηση του κινδύνου. Εάν, λοιπόν μεταφέραμε και την κύρια σύνταξη στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα, τότε δεν θα πετυχαίναμε αυτή τη διαφοροποίηση, καθώς όλο σχεδόν το ασφαλιστικό σύστημα θα ήταν εκτεθειμένο στον κίνδυνο της αγοράς».

Με τη δήλωση αυτή ομολογείται απερίφραστα ότι η επιβολή κεφαλαιοποιητικού συστήματος ασφάλισης θα εμπλέξει τις επικουρικές συντάξεις μέσα στην αβεβαιότητα, στην άναρχη λειτουργία, στα κερδοσκοπικά παιχνίδια και στις κρίσεις της καπιταλιστικής αγοράς που θα έχουν απρόβλεπτες οδυνηρές συνέπειες στην εξασφάλιση και στο ύψος της χορήγησής τους. Για να σπείρει τον καθησυχασμό γι’ αυτήν την αναπό­φευκτη συνέπεια, το αρμόδιο υπουργείο προχώρησε στην «διευκρίνηση» πως «θα υπάρχει πρόβλεψη στην περίπτωση που κάτι μπορεί να πάει τελείως στραβά και να έχουμε αρνητικές αποδόσεις. Εκεί μπαίνει το Δημόσιο, το οποίο λέει, σου δίνω εγγύηση ότι η σύνταξη την οποία θα πάρεις θα είναι τουλάχιστον ίση με τις εισφορές τις οποίες έχεις καταβάλει σε πραγματικούς όρους, δηλαδή αφού λάβουμε υπόψη μας και τον πληθωρισμό».

Μια «διευκρίνηση» που, ωστόσο, όχι μόνο δεν καθησυχάζει, αλλά αντίθετα επιβεβαιώνει ότι, πρώτο, καμιά εξασφάλιση δεν θα υπάρχει για τις ιδιωτικοποιημένες επικουρικές συντάξεις αφού αυτές «μπορεί και να έχουν αρνητικές αποδόσεις». Δεύτερο, ότι αυτό που παρουσιάζει η κυβέρνηση ως ασφάλεια του Δημοσίου για τους μελλοντικούς συνταξιούχους αν οι επικουρικές τους επενδυθούν σε πακέτα «επενδύσεων» που θα χάσουν τις ποθητές αποδόσεις τους, είναι στην καλύτερη περίπτωση να τους «εγγυηθεί» συντάξεις οι οποίες θα υπολογίζονται ίσες με τις εισφορές που θα έχουν καταβάλει οι εργαζόμενοι χωρίς καν να συμπεριλαμβάνονται τόκοι που προκύπτουν από την πολύχρονη αποθεματοποίηση των εισφορών. Με άλλα λόγια, η «εγγύηση» θα είναι επικουρικές συντάξεις μικρότερες από τις σημερινές.

Οι δηλώσεις του Π. Τσακλόγλου εκτός από την απόπειρά τους να συμφιλιώσουν τους εργαζόμενους με την ιδέα των «κινδύνων της αγοράς» στους οποίους θα υπόκεινται οι επικουρικές συντάξεις με το νέο σύστημα, αποκαλύπτουν ταυτόχρονα πολύ ωμά και τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση προχωρά σε αυτή τη «μεταρρύθμιση». Τις εισφορές των εργαζομένων, οι οποίες υπολογίζουν σε 80 δισ σε βάθος χρόνου, η κυβέρνηση τις προορίζει για επενδύσεις. Σύμφωνα με τον υφυπουργό Κοινωνικής Ασφάλισης «…οι επενδύσεις είναι το καύσιμο της ανάπτυξης, αν δεν έχεις επενδύσεις δεν έχεις ανάπτυξη. Οι επενδύσεις φυσικά και έχουν ρίσκο, όμως οι μεγάλες οι αποδόσεις είναι εκεί που βρίσκεται το μεγάλο ρίσκο». Ή όπως το διατυπώνει σε άλλη συνέντευξη: «…τα πρώτα στοιχεία των μελετών είναι πολύ ενθαρρυντικά. Η δημιουργία ενός μεγάλου αποθεματικού κεφαλαίου μέσω του νέου κεφαλαιοποιητικού Ταμείου ενισχύει σημαντικά τις εγχώριες επενδύσεις…».

Με αυτόν τον ωμό τρόπο η κυβέρνηση προαναγγέλλει πως, πρώτο, οι εισφορές των εργαζομένων επειδή θα κατευθυνθούν σε κεφαλαιοκρατικές επενδύσεις θα μπουν σε ρίσκο, και αν θα επιδιωχθούν καλύτερες αποδόσεις που, υποτίθεται, θα δώσουν καλύτερες συντάξεις θα μπουν σε «μεγάλο ρίσκο». Ο κυβερνητικός κυνισμός δεν κρύβει πως η υπόθεση των επικουρικών συντάξεων θα υπαχθεί σε κανόνες «τζόγου» που χαρακτηρίζουν την καπιταλιστική αγορά.

Δεύτερο, ότι το νέο σύστημα επικουρικής ασφάλισης δεν έχει να κάνει ούτε με την εξασφάλιση ούτε πολύ περισσότερο με την αύξηση των επικουρικών συντάξεων, αλλά με τη δημιουργία ενός κεφαλαιοποιητικού ταμείου για να βάλουν χέρι για άλλη μια φορά στα χρήματα που προέρχονται από τις εισφορές των εργαζομένων και να τα προσφέρουν στους αετονύχηδες επενδυτές που ανυπομονούν να αυξήσουν τα κέρδη τους, ληστεύοντας τους κόπους μια ζωής των μελλοντικών συνταξιούχων. Στην ουσία αυτό που θέλει να φτιάξει η κυβέρνηση της ΝΔ υπό την επωνυμία «κεφαλαιοποιητικό σύστημα επικουρικής ασφάλισης» ή «ταμείο νέας γενιάς» δεν είναι ένα ασφαλιστικό Ταμείο για τους εργαζόμενους, αλλά ένα επενδυτικό Ταμείο για το μεγάλο κεφάλαιο που θα το χρηματοδοτούν οι εργαζόμενοι.

Ας σημειωθεί πως το ασφαλιστικό σύστημα που επιχειρεί να νομοθετήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέτυχε σε 18 χώρες και το πήραν πίσω, γεγονός που δεν το αρνήθηκε ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης όταν ρωτήθηκε και προσπάθησε να το δικαιολογήσει με το επιχείρημα πως αυτό έγινε γιατί είχαν «έναν ιδιωτικό τομέα που ήταν άναρχος, ανώριμος, αρρύθμιστος και με φτωχή εποπτεία». Και ισχυρίζεται πως αυτό δήθεν δεν ισχύει στην Ελλάδα. Σε μια Ελλάδα που η όποια οικονομία της έχει ρημάξει μετά τη δεκαετή κρίση και την πανδημία και όπου κυβέρνηση νομοθετεί «ρυθμιστικά» πλαίσια ενίσχυσης της ασυδοσίας και της «ελεύθερης δράσης» του ιδιωτικού τομέα…