Με κυβερνητικό νομοσχέδιο θεσμοθετούνται και νομιμοποιούνται οι παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ
Δὲν λέει νὰ κοπάσει ὁ θόρυβος τῶν ἀποκαλύψεων γύρω ἀπὸ τὸ ζήτημα τῶν ὑποκλοπῶν καὶ τῶν παρακολουθήσεων ἀπὸ τοὺς κρατικοὺς καὶ παρακρατικοὺς μηχανισμούς. Καθημερινὰ ἐμφανίζονται καὶ νέα δημοσιεύματα ποὺ ἐπεκτείνουν τὸν κύκλο τῶν παρακολουθήσεων σὲ σημεῖο ποὺ τελικὰ ἔχει δημιουργηθεῖ ἕνας φαῦλος κύκλος καὶ δὲν γνωρίζει τελικὰ ποιός καὶ ποιόν παρακολουθεῖ!
Ἀνεξάρτητα ἀπό το ποιά συμφέροντα ὑπηρετοῦν οἱ συνεχιζόμενες ἀποκαλύψεις καὶ ἡ ἀξιοποίησή τους, εἶναι καθαρὸ ὅτι ἡ κυβέρνηση εἶναι βαρύτατα ἐκτεθειμένη, καθὼς καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κυρ. Μητσοτάκης προσωπικά. Παρὰ τίς προσπάθειες νὰ διακωμωδήσει τὸ ζήτημα μὲ ἀστεῖα ἐπιχειρήματα, ἡ πίεση ποὺ δέχεται εἶναι μεγάλη ἀφοῦ καὶ ἀρκετὰ κομματικὰ στελέχη, κυρίως τοῦ καραμανλικοῦ χώρου, φαίνεται νὰ κρατᾶνε ἀποστάσεις ἀπὸ τὴν ἐπίσημη γραμμὴ τῆς ΝΔ. Ἐπίσης, ἕνας μεγάλος ἐπικοινωνιακὸς ὅμιλος, ὅπως αὐτὸς τοῦ Μαρινάκη, ποὺ διαθέτει τίς ἐφημερίδες τὸ Βῆμα, τὰ Νέα, τὸ κανάλι Μega κλπ, ποὺ στήριζε τὴν κυβέρνηση Μητσοτάκη, τώρα ἔχει στραφεῖ ἐναντίον τῆς καὶ προωθεῖ τίς δυνάμεις τῆς «κεντροαριστεράς», προβάλλοντας μιὰ ἐναλλακτικὴ κυβερνητικὴ λύση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ.
Ἡ ἀντιπολίτευση -πρῶτα ἀπ' ὅλα ὁ ΣΥΡΙΖΑ καθὼς καὶ τὸ ΠΑΣΟΚ ποὺ ὁ ἀρχηγός του, Ν. Ἀνδρουλάκης, εἶναι ἀπό τους παθόντες- προσπαθεῖ νὰ διατηρήσει τὸ θέμα ψηλὰ στὴν ἀτζέντα τῆς πολιτικῆς ἀντιπαράθεσης καί, ἐκ τῶν πραγμάτων, δημιουργεῖται ἕνα μέτωπο συνεργασίας μὲ αἰχμὴ τὴν κυβερνητικὴ πολιτική. Εἶναι χαρακτηριστικὲς οἱ δηλώσεις τόσο τοῦ Τσίπρα ὅσο καὶ τοῦ Ἀνδρουλάκη ποὺ σχεδὸν καθόλου δὲν διαφέρουν στὸ ζήτημα αὐτό, ἐνῶ ὁ Τσίπρας καταθέτει συνεχῶς ἐπίκαιρες ἐρωτήσεις στὴ Βουλή, καλῶντας τὸν πρωθυπουργὸ νὰ ἀπαντήσει στὰ ἐρωτήματα ποὺ θέτει.
Ἀπὸ τὴ μεριά της, ἡ κυβέρνηση ἐπιχειρεῖ νὰ δημιουργήσει ἀντιπερισπασμὸ γιὰ νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδο, καὶ κατέθεσε πρόταση νόμου γιὰ τὴ λειτουργία τῆς ΕΥΠ καὶ τὴν ὑποτιθέμενη διαφάνεια.
Ὅσο ἀφορᾷ ὅμως καὶ τὸ περιεχόμενο τοῦ νομοσχεδίου, οἱ προθέσεις τῆς κυβέρνησης εἶναι ἀπολύτως σαφεῖς. Μὲ βάση αὐτὸ θεσμοθετοῦνται, νομιμοποιοῦνται καὶ ἐνισχύονται οἱ παρακολουθήσεις καὶ ἡ «βελτιστοποίηση τῆς δράσης τῆς ΕΥΠ», γιὰ νὰ ἀνταποκρίνονται στὴν ὑπεράσπιση τῆς «ἐθνικῆς ἀσφάλειας». Αὐτὰ βέβαια ποὺ ὁρίζει τὸ νομοσχέδιο ὡς «λόγους ἐθνικῆς ἀσφάλειας» ἀφοροῦν καὶ τὴ δράση ποὺ ἀμφισβητεῖ καὶ ἀντιμάχεται τὴ βάρβαρη κυβερνητικὴ πολιτική.
Σὲ ὅ,τι ἀφορᾷ τὴν ἐνημέρωση τοῦ παρακολουθούμενου, ποὺ εἶχε παύσει ὡς δυνατότητα γιὰ τίς παρακολουθήσεις γιὰ λόγους ἐθνικῆς ἀσφάλειας, ὅπως συνέβῃ μὲ ὅλες τίς πρόσφατες παρακολουθήσεις, αὐτὴ θὰ γίνεται μὲ τὴν προϋπόθεση ότι «δὲν διακυβεύεται ὁ σκοπὸς γιὰ τὸν ὁποῖο διατάχθηκε ἡ ἄρση» καὶ μάλιστα μετὰ τὴν πάροδο τριῶν ἐτῶν ἀπὸ τὴν παύση της. Καὶ στὴν περίπτωση ὅμως ποὺ ἀποφασιστεῖ νὰ ἐνημερωθεῖ ὁ παρακολουθούμενος, θὰ τοῦ γνωστοποιεῖται μόνο τυπικὰ ὅτι «παρακολουθήθηκε» καὶ γιὰ πόσο διάστημα, καὶ ὄχι γιὰ ποιούς λόγους. Οὐσιαστικὰ πρόκειται γιὰ μιὰ ἀκόμα προσπάθεια νὰ κουκουλωθοῦν οἱ μηχανισμοὶ τῶν ὑποκλοπῶν καὶ παρακολουθήσεων καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ νὰ παραπεμφθοῦν τὰ ζητήματα στὶς καλένδες.
Μὲ βάση τὸ νομοσχέδιο μπορεῖ νὰ αἴρεται τὸ ἀπόρρητο καὶ νὰ παρακολουθοῦνται γιὰ λόγους «ἐθνικῆς ἀσφάλειας» πολιτικὰ πρόσωπα ὅπως ὁ/ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, τὰ μέλη τῆς κυβέρνησης καὶ οἱ ὑφυπουργοί, οἱ βουλευτὲς τοῦ ἐθνικοῦ καὶ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου, οἱ ἀρχηγοὶ τῶν πολιτικῶν κομμάτων ποὺ ἐκπροσωποῦνται στὸ ἐθνικὸ καὶ τὸ εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο καὶ τὰ ἀνώτατα μονοπρόσωπα ὄργανα τῶν ΟΤΑ Α' καὶ Β' βαθμοῦ. Σὲ αὐτὲς τίς περιπτώσεις, τὸ νομοσχέδιο προβλέπει μία εἰδικὴ διαδικασία, τὴν ὥρα ποὺ τὸ κρατικὸ δόγμα «οὐδεὶς ἐξαιρεῖται τῶν παρακολουθήσεων» ἐπιβεβαιώνεται πανηγυρικά...
Τὸ νομοσχέδιο δημιούργησε νέα ἀντιπαράθεση ἀφοῦ ὅλα τὰ κόμματα τῆς ἀντιπολίτευσης ἐξαπέλυσαν μύδρους ἐναντίον τῆς κυβέρνησης. Ἀπ' ὅ,τι φαίνεται ἡ βρόμικη αὐτὴ ἱστορία θὰ ἔχει πολὺ δρόμο νὰ διανύσει καὶ στὸ τέλος μᾶλλον ἡ ὑπόθεση θὰ χαθεῖ στοὺς σκοτεινοὺς δρόμους τῶν ντόπιων καὶ ξένων κέντρων ποὺ λυμαίνονται τὴ χώρα.
Ἀνεξάρτητα ἀπό το ποιά συμφέροντα ὑπηρετοῦν οἱ συνεχιζόμενες ἀποκαλύψεις καὶ ἡ ἀξιοποίησή τους, εἶναι καθαρὸ ὅτι ἡ κυβέρνηση εἶναι βαρύτατα ἐκτεθειμένη, καθὼς καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κυρ. Μητσοτάκης προσωπικά. Παρὰ τίς προσπάθειες νὰ διακωμωδήσει τὸ ζήτημα μὲ ἀστεῖα ἐπιχειρήματα, ἡ πίεση ποὺ δέχεται εἶναι μεγάλη ἀφοῦ καὶ ἀρκετὰ κομματικὰ στελέχη, κυρίως τοῦ καραμανλικοῦ χώρου, φαίνεται νὰ κρατᾶνε ἀποστάσεις ἀπὸ τὴν ἐπίσημη γραμμὴ τῆς ΝΔ. Ἐπίσης, ἕνας μεγάλος ἐπικοινωνιακὸς ὅμιλος, ὅπως αὐτὸς τοῦ Μαρινάκη, ποὺ διαθέτει τίς ἐφημερίδες τὸ Βῆμα, τὰ Νέα, τὸ κανάλι Μega κλπ, ποὺ στήριζε τὴν κυβέρνηση Μητσοτάκη, τώρα ἔχει στραφεῖ ἐναντίον τῆς καὶ προωθεῖ τίς δυνάμεις τῆς «κεντροαριστεράς», προβάλλοντας μιὰ ἐναλλακτικὴ κυβερνητικὴ λύση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ.
Ἡ ἀντιπολίτευση -πρῶτα ἀπ' ὅλα ὁ ΣΥΡΙΖΑ καθὼς καὶ τὸ ΠΑΣΟΚ ποὺ ὁ ἀρχηγός του, Ν. Ἀνδρουλάκης, εἶναι ἀπό τους παθόντες- προσπαθεῖ νὰ διατηρήσει τὸ θέμα ψηλὰ στὴν ἀτζέντα τῆς πολιτικῆς ἀντιπαράθεσης καί, ἐκ τῶν πραγμάτων, δημιουργεῖται ἕνα μέτωπο συνεργασίας μὲ αἰχμὴ τὴν κυβερνητικὴ πολιτική. Εἶναι χαρακτηριστικὲς οἱ δηλώσεις τόσο τοῦ Τσίπρα ὅσο καὶ τοῦ Ἀνδρουλάκη ποὺ σχεδὸν καθόλου δὲν διαφέρουν στὸ ζήτημα αὐτό, ἐνῶ ὁ Τσίπρας καταθέτει συνεχῶς ἐπίκαιρες ἐρωτήσεις στὴ Βουλή, καλῶντας τὸν πρωθυπουργὸ νὰ ἀπαντήσει στὰ ἐρωτήματα ποὺ θέτει.
Ἀπὸ τὴ μεριά της, ἡ κυβέρνηση ἐπιχειρεῖ νὰ δημιουργήσει ἀντιπερισπασμὸ γιὰ νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδο, καὶ κατέθεσε πρόταση νόμου γιὰ τὴ λειτουργία τῆς ΕΥΠ καὶ τὴν ὑποτιθέμενη διαφάνεια.
Ὅσο ἀφορᾷ ὅμως καὶ τὸ περιεχόμενο τοῦ νομοσχεδίου, οἱ προθέσεις τῆς κυβέρνησης εἶναι ἀπολύτως σαφεῖς. Μὲ βάση αὐτὸ θεσμοθετοῦνται, νομιμοποιοῦνται καὶ ἐνισχύονται οἱ παρακολουθήσεις καὶ ἡ «βελτιστοποίηση τῆς δράσης τῆς ΕΥΠ», γιὰ νὰ ἀνταποκρίνονται στὴν ὑπεράσπιση τῆς «ἐθνικῆς ἀσφάλειας». Αὐτὰ βέβαια ποὺ ὁρίζει τὸ νομοσχέδιο ὡς «λόγους ἐθνικῆς ἀσφάλειας» ἀφοροῦν καὶ τὴ δράση ποὺ ἀμφισβητεῖ καὶ ἀντιμάχεται τὴ βάρβαρη κυβερνητικὴ πολιτική.
Σὲ ὅ,τι ἀφορᾷ τὴν ἐνημέρωση τοῦ παρακολουθούμενου, ποὺ εἶχε παύσει ὡς δυνατότητα γιὰ τίς παρακολουθήσεις γιὰ λόγους ἐθνικῆς ἀσφάλειας, ὅπως συνέβῃ μὲ ὅλες τίς πρόσφατες παρακολουθήσεις, αὐτὴ θὰ γίνεται μὲ τὴν προϋπόθεση ότι «δὲν διακυβεύεται ὁ σκοπὸς γιὰ τὸν ὁποῖο διατάχθηκε ἡ ἄρση» καὶ μάλιστα μετὰ τὴν πάροδο τριῶν ἐτῶν ἀπὸ τὴν παύση της. Καὶ στὴν περίπτωση ὅμως ποὺ ἀποφασιστεῖ νὰ ἐνημερωθεῖ ὁ παρακολουθούμενος, θὰ τοῦ γνωστοποιεῖται μόνο τυπικὰ ὅτι «παρακολουθήθηκε» καὶ γιὰ πόσο διάστημα, καὶ ὄχι γιὰ ποιούς λόγους. Οὐσιαστικὰ πρόκειται γιὰ μιὰ ἀκόμα προσπάθεια νὰ κουκουλωθοῦν οἱ μηχανισμοὶ τῶν ὑποκλοπῶν καὶ παρακολουθήσεων καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ νὰ παραπεμφθοῦν τὰ ζητήματα στὶς καλένδες.
Μὲ βάση τὸ νομοσχέδιο μπορεῖ νὰ αἴρεται τὸ ἀπόρρητο καὶ νὰ παρακολουθοῦνται γιὰ λόγους «ἐθνικῆς ἀσφάλειας» πολιτικὰ πρόσωπα ὅπως ὁ/ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, τὰ μέλη τῆς κυβέρνησης καὶ οἱ ὑφυπουργοί, οἱ βουλευτὲς τοῦ ἐθνικοῦ καὶ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου, οἱ ἀρχηγοὶ τῶν πολιτικῶν κομμάτων ποὺ ἐκπροσωποῦνται στὸ ἐθνικὸ καὶ τὸ εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο καὶ τὰ ἀνώτατα μονοπρόσωπα ὄργανα τῶν ΟΤΑ Α' καὶ Β' βαθμοῦ. Σὲ αὐτὲς τίς περιπτώσεις, τὸ νομοσχέδιο προβλέπει μία εἰδικὴ διαδικασία, τὴν ὥρα ποὺ τὸ κρατικὸ δόγμα «οὐδεὶς ἐξαιρεῖται τῶν παρακολουθήσεων» ἐπιβεβαιώνεται πανηγυρικά...
Τὸ νομοσχέδιο δημιούργησε νέα ἀντιπαράθεση ἀφοῦ ὅλα τὰ κόμματα τῆς ἀντιπολίτευσης ἐξαπέλυσαν μύδρους ἐναντίον τῆς κυβέρνησης. Ἀπ' ὅ,τι φαίνεται ἡ βρόμικη αὐτὴ ἱστορία θὰ ἔχει πολὺ δρόμο νὰ διανύσει καὶ στὸ τέλος μᾶλλον ἡ ὑπόθεση θὰ χαθεῖ στοὺς σκοτεινοὺς δρόμους τῶν ντόπιων καὶ ξένων κέντρων ποὺ λυμαίνονται τὴ χώρα.
Σχόλια