Τὸ «Μουντιάλ» βιτρίνα
Τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ Μελανοχίτωνες ἦταν ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν τάξη ὅταν ὀργανώθηκε τὸ Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου στὴν Ἰταλία (1934), δὲν ἐνόχλησε ἰδαίτερα τὴ FIFA, ὅπως ἄλλωστε συνέβῃ καὶ μὲ τὴ διοργάνωση τοῦ ἴδιου αὐτοῦ Κυπέλλου ἀπὸ τὴ δικτατορία τοῦ Βιντέλα στὴν Ἀργεντινὴ (1978). Γιατὶ περιμένατε νὰ συγκινηθεῖ γιὰ τὸ Κατάρ; Πάντοτε ἔπαιρνε τὶς πιὸ ἀντιδραστικὲς θέσεις κάθε ἐποχή. (Χτὲς ὁ φασισμός, στὴ συνέχεια οἱ λατινοαμερικανικὲς δικτατορίες, σήμερα οἱ παραβάσεις τῶν ἐργασιακῶν δικαιωμάτων, ἡ θεοκρατία, κ.λπ.) Ἂν αὐτὸ δὲν εἶναι πολιτική, θὰ ἤθελα κάποιος νὰ μοῦ διευκρινίσει τὴν ἔννοια τοῦ ὅρου.
ΙΤΑΛΙΑ 1934: Ὁ «ΝΤΟΥΤΣΕ» ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΡΕ
"Ἡ φασιστικὴ Ἰταλία τοῦ Μουσολίνι εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ προβολή, ἡ Σουηδία ἀπέσυρε τὴν ὑποψηφιότητά της καὶ ἔτσι ἡ FIFA ἀποφασίζει νὰ κάνει τὸ χατίρι στὸν Ντοῦτσε ποὺ κηρύσσει τὴν ἔναρξη.... Μουσολίνι εἶχε φτιάξει νέα γήπεδα, μέσα μεταφορᾶς,μεταφοράς, δαπάνησε χρήματα καὶ ἤθελε φυσικὰ τὸ τρόπαιο." (ΑΜΠΕ)
Τὸ ἐξασφάλισε, μὲ τὴ βοήθεια τῆς διαιτησίας. Ἀντίπαλος ἦταν καὶ ἡ ἐθνικὴ Ἑλλάδος, ποὺ στὸν 1ο ἀγῶνα ἔχασε μὲ 4-0. Παραιτήθηκε ἀπὸ τὸν προβλεπόμενο τότε ἐπαναληπτικὸ ἀγῶνα, ἔναντι τιμήματος 50.000 λιρετῶν, προκαλῶντας ἀγανάκτηση.
Ἡ Ἰταλία ἀγωνίστηκε στὸν τελικὸ μὲ τὴν Ἱσπανία ποὺ ἔληξε ἰσόπαλος, χάρη στὶς δεξιότητες τοῦ Ἱσπανοῦ τερματοφύλακα Θαμόρα, ὁ ὁποῖος κράτησε τὴν ἑστία ἀνέπαφη. Τὸν στοχοποίησαν οἱ Ἰταλοὶ παῖκτες, ποὺ τὸν χτυποῦσαν σὲ κάθε εὐκαιρία ἐκτὸς φάσης. Ἔβγαλε τὸν ἀγῶνα μὲ σπασμένο πλευρό, μὲ τὸν Βέλγο διαιτητῆ σὲ ρόλο θεατῆ νὰ περιορίζεται σε...παρατηρήσεις. Ἡ Ἰταλία κέρδισε τὸν ἐπαναληπτικὸ ἀγῶνα μὲ τὸ πενιχρὸ 1-0, παρὰ τὴν ἀπουσία του βαριὰ τραυματισμένου τερματοφύλακα τῆς Ἱσπανίας.
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ 1978: ΤΟ «ΧΟΥΝΤΙΑΛ»
Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς ἀργεντίνικης χούντας Στρατηγὸς Βιντέλα «ἀξιοποιεῖ» τὴ διοργάνωση γιὰ νὰ ξεχαστοῦν ἡ τυραννικὴ διακυβέρνηση, ἡ ἀνέχεια καὶ ἡ χρεωκοπία τῆς χώρας «Στὸ Μουντιὰλ θὰ παίξουμε 25 ἐκατ Ἀργεντινοί», εἶπε. Ἡ Ἀργεντινὴ κέρδισε τὸ τρόπαιο.
ΚΑΤΑΡ 2022: Η «ΝΕΩΤΕΡΙΚΗ» ΤΥΡΑΝΝΙΑ
Ἡ «χλιδάτη» ὑποδομὴ ποὺ δημιουργήθηκε γιὰ νὰ φιλοξενηθεῖ ἡ διοργάνωση στὸ Κατὰρ εἶχε ὡς τίμημα τὴ ζωὴ καὶ τὴν ὑγεία πολλῶν ἐργαζομένων, ποὺ δούλεψαν μὲ ἄθλιες συνθῆκες γιὰ τὴ δημιουργία τῶν πολυτελῶν ὑποδομῶν.
Τὸ Σύνταγμα ποὺ ἐγκρίθηκε πρόσφατα, ἐπιβεβαιώνει τὸ καθεστὼς τοῦ Κατὰρ ὡς ἀπόλυτη Μοναρχία, ἀφοῦ ὁ Ἐμίρης ἐλέγχει ὅλες τίς ἐξουσίες καὶ διορίζει τὴν κυβέρνηση καὶ τὸ 1/3 τῶν μελῶν τῆς «συμβουλευτικῆς συνέλευσης». Ἡ ὁποία μὲ 30 μέλη ἐκλεγμένα καὶ 15 διορισμένα, μπορεῖ με ἁπλῆ πλειοψηφία νὰ μπλοκάρει σχέδιο νόμου καὶ μὲ πλειοψηφία 2/3 νὰ καθαιρέσει πρωθυπουργὸ ἢ ὑπουργό. (μόνο μὲ ὁμοφωνία τῶν ἐκλεγμένων μελῶν!).
Ἐπισήμως ἰσχύει ἡ «σαρία», μὲ τίς γνωστὲς ποινές. Οἱ γυναῖκες ἔχουν πολὺ λιγότερα δικαιώματα ἀπὸ τίς Ἰρανές, ἀφοῦ λογίζονται ὡς ἰδιοκτησία τοῦ συζύγου τους, ἐνῶ ἡ μαρτυρία τους στὰ δικαστήρια ἔχει τὴ μισὴ ἀξία ἀπὸ ἐκείνη τοῦ ἄντρα.
Σχόλια