Σχόλια

 

Η γραμμή όλων των αστικών κομμάτων και των δυνάμεων του συστήματος είναι η με κάθε κόστος για την εργατική τάξη, τον λαό και τη νεολαία, διάσωση-αναπαραγωγή του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. 

Με κάθε «κανονική» και όποια «έκτακτη» λύση απαιτηθεί και ενώ είναι ανοιχτά μια σειρά κρίσιμα οικονομικά ζητήματα, ενώ τα γεωπολιτικά ζητήματα μπορούν να παράξουν τις πιο σοβαρές κρίσεις και τις πιο επικίνδυνες εξελίξεις, ενώ είναι χαίνουσες οι κοινωνικές πληγές, ενώ «αναζητείται» η συγκρότηση ενός αξιόμαχου για το σύστημα πολιτικού σκηνικού, η γραμμή αυτή «εξειδικεύει» -με τις πλάτες των ιμπεριαλιστικών αφεντικών- στη χώρα μας το παγκόσμιο πρόταγμα: «Δεν υπάρχει» Ελλάδα έξω από το πλέγμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησής της και από την υπό αυτό το πλέγμα εξουσία της μεγαλοαστικής τάξης.

Όλα αυτά σήμερα θα μπορούσαμε να τα αποδώσουμε και με έναν πολύ απλό τρόπο: Ο ρόλος σήμερα των κομμουνιστικών επαναστατικών δυνάμεων γενικά είναι πολύ πιο «πίσω» από αυτά που αντικειμενικά ανιχνεύει και αναζητά η πάλη των εργατικών-λαϊκών μαζών.

Εδώ βρίσκεται και το ζήτημα -δηλαδή το ζητούμενο- του «νέου κύκλου», της νέας εφόδου των μαζών, που -σωστά- διακηρύσσουμε ως αναγκαία. 

Αλλά αυτή η διακήρυξη δεν είναι μόνο διακήρυξη. 

Παράγει, αντιστοιχεί σε καθήκοντα που οφείλουμε να αναλάβουμε.

Δεν έχουμε τίποτε «να περιμένουμε» για να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματά μας

 Έχουμε την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τις καθυστερήσεις μας. 

Έχουμε την ανάγκη να αναμετρηθούμε με τις απαιτήσεις και τις δυνατότητες της ταξικής πάλης. 

Με αυτά και για αυτά οφείλουμε να αγωνιστούμε. 

Για να τιμήσουμε τη μέχρι τώρα διαδρομή μας. 

Για να υπηρετήσουμε την υπόθεση της εργατικής τάξης, τον λαό και τη νεολαία.