Ο αμερικανοτσολιάς

 

«Εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για τις ενέργειες του Ισραήλ κατά της χώρας σας. Τον έχουμε εκφράσει πολλές φορές, αλλά δεν θα σταματήσει ποτέ να μας προκαλεί οδύνη τέτοιος βαθμός βιαιότητας και βαρβαρότητας, που οδηγεί στον θάνατο αμάχους, μικρά παιδιά, ακόμα και βρέφη».

Ποιος δε θα μπορούσε ποτέ να πει αυτά τα λόγια, που αναφέρονται σε μια πραγματική κατάσταση; Ο Μητσοτάκης. Τα είπε, όμως. Με τη διαφορά ότι στη θέση του Ισραήλ έβαλε τη Ρωσία. Τα είπε απευθυνόμενος στον Ζελένσκι, όχι σε μια παλαιστίνια μάνα. Θα συμφωνήσετε πως παρέλκει κάθε περαιτέρω σχόλιο.

Μόνο που αυτά τα προκλητικά λόγια του Μητσοτάκη πέρασαν σε δεύτερη μοίρα (δεν πρωτοτύπησε, άλλωστε), καθώς η δυτική προπαγάνδα επέλεξε να αναδείξει το ρωσικό βομβαρδισμό που έγινε σε κοντινή απόσταση, την ώρα που Ζελένσκι και Μητσοτάκης έκοβαν βόλτες στην Οδησσό. Πόσο κοντινή απόσταση; Στην αρχή μίλησαν για 150 μέτρα, μετά τα έκαναν 500, οπότε το πράγμα αποδραματοποιήθηκε κάπως.

Ο Μητσοτάκης παριστάνει τον ήρωα. «Ηταν κάτι πολύ άγριο. Σκεφτείτε, ήμασταν σε ανοιχτό χώρο, χωρίς τη δυνατότητα να καλυφθούμε οπουδήποτε», είπε. Μιλώντας δε στο συνέδριο του ΕΛΚ στο Βουκουρέστι, το απογείωσε: «Ημουν στην Οδησσό με τον πρόεδρο Ζελένσκι χθες, όταν ένας βαλλιστικός πύραυλος χτύπησε το λιμάνι. Νομίζω ότι όλοι έχουμε ένα μήνυμα για το Κρεμλίνο: Δεν θα φοβηθούμε, θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Ουκρανία και τους γενναίους πολίτες της για όσο χρειαστεί. Και παραμένουμε ενωμένοι σε αυτό το ζήτημα».

Αν όλ’ αυτά είχαν σχέση με την πραγματικότητα, θα εγειρόταν ένα… ζητηματάκι: τι είδους ασφάλεια προσέφερε ο Ζελένσκι σε έναν πρωθυπουργό χώρας μέλους της ΕΕ, όταν σκάνε βόμβες… δίπλα τους; Και πώς οι ελληνικές υπηρεσίες ασφάλειας έλεγξαν τις εγγυήσεις που πρόσφεραν οι Ουκρανοί για την ασφάλεια του Μητσοτάκη; Επειδή, όμως, δεν υπάρχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, δεν υπάρχει και το «ζητηματάκι». Οπως είπε και ο ρώσος ιμπεριαλιστής Μεντβέντεφ, που παίζει μονίμως το ρόλο του «έξαλλου κακού», αν οι Ρώσοι ήθελαν να σκοτώσουν τον Ζελένσκι, θα το είχαν ήδη κάνει.

Τον Μητσοτάκη, πάντως, αποκλείεται να ήθελαν να τον σκοτώσουν, για ευνόητους λόγους. Επομένως, δε θα στόχευαν τον Ζελένσκι την ώρα που ήταν με τον Μητσοτάκη, θα το έκαναν υπό άλλες περιστάσεις. Κατά συνέπεια, ή αληθεύει ο ρωσικός ισχυρισμός ότι ο πύραυλος χτύπησε αποθήκη με drones ή οι Ρώσοι θέλησαν να στείλουν ένα μήνυμα στη Δύση (και όχι στον Μητσοτάκη). Δεν μπορούμε να το αποδείξουμε, φυσικά, αλλά ως πιθανότερο μάς φαίνεται το δεύτερο.

Οι Ρώσοι ήξεραν ότι στην Οδησσό βρίσκεται ο Μητσοτάκης. Μπορούσαν να χτυπήσουν την αποθήκη με τα ουκρανικά drones άλλη στιγμή, όταν ο Μητσοτάκης θα είχε φύγει. Το πιθανότερο είναι να έκαναν επίδειξη των επιθετικών δυνατοτήτων του στρατού τους, «τρυπώντας» την αεράμυνα που έχει χτίσει η Ουκρανία με δυτικά όπλα και προειδοποιώντας πως όσα όπλα κι αν στείλουν οι δυτικοί ιμπεριαλιστές στην Ουκρανία, τον πόλεμο θα τον κερδίσει η Ρωσία που έχει πλέον την πρωτοβουλία και προωθείται στο μέτωπο.

Και γιατί επέλεξαν να το κάνουν την ώρα που ήταν εκεί ο Μητσοτάκης; Γιατί την ώρα που ο Σολτς ανακοίνωσε ότι η Γερμανία δεν πρόκειται να δώσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς Taurus στην Ουκρανία, ο Μητσοτάκης, κατ’ εντολή των Αμερικάνων, πραγματοποίησε αιφνιδιαστική επίσκεψη για να συζητήσει με τον Ζελένσκι την παράδοση στην Ουκρανία παλιών σοβιετικών οπλικών συστημάτων, κυρίως αντιαεροπορικής άμυνας.

Στη συνέντευξη Τύπου Ζελένσκι-Μητσοτάκη δεν αναφέρθηκε κάτι σχετικό, προφανώς μετά από παράκληση του Μητσοτάκη που δε θέλει να αντιμετωπίσει την οργή των «Ελληναράδων» ότι «αδυνατίζει την εθνική άμυνα». Ομως το Δελτίο Τύπου της Προεδρίας της Ουκρανίας τα έβγαλε φόρα παρτίδα, αναφέροντας (η έμφαση δική μας): «Το κύριο θέμα στις συνομιλίες με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας ήταν, φυσικά, η άμυνά μας, οι δυνατότητές μας σε ενεργές επιχειρήσεις και η αεράμυνα, που αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα. Ο κόσμος έχει αρκετά συστήματα αεράμυνας και δυνατότητες παραγωγής όπλων για την άμυνα. Τα όπλα χρειάζονται εδώ για να σώσουμε ζωές. Χρειάζονται λύσεις τώρα, όχι κάποτε».

Στο ίδιο Δελτίο Τύπου υπήρχε και μια αόριστη αλλά γεμάτη νόημα δήλωση του Ζελένσκι: «Σήμερα μίλησα με τον κ. Μητσοτάκη, για το πώς μπορούμε να ενισχύσουμε τον λαό μας εδώ στη Νότια Ουκρανία. Θα υπάρξουν συνομιλίες με άλλα κράτη και ηγέτες. Εκτιμούμε πραγματικά κάθε εκδήλωση βοήθειας». Φυσικά, για να θολώσει τα νερά, είπε και διάφορα ευτράπελα του τύπου: «Θέλω να ευχαριστήσω την Ελλάδα για την προθυμία της να συμμετάσχει στην αποκατάσταση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ιδίως στην Οδησσό, η οποία συνδέεται τόσο πολύ με την ελληνική ιστορία και τον πολιτισμό. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στο μίσος του Πούτιν να καταστρέψει την Οδησσό μας, τη χώρα μας, την Ευρώπη μας».

Είναι γνωστό πως σε κάποιες αποθήκες του ελληνικού στρατού στην Κρήτη υπάρχουν μονάδες του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-300, που τις «λιγουρεύεται» ο Ζελένσκι. Πάει καιρός από τότε που έγινε η πρώτη σχετική νύξη, με τους ρώσους ιμπεριαλιστές να προειδοποιούν ότι η Ελλάδα έχει συμβατική υποχρέωση και δεν επιτρέπεται να δώσει πυραύλους S-300 οπουδήποτε χωρίς τη συμφωνία της Ρωσίας (αυτό ισχύει για όλα τα πολεμικά συστήματα που πωλούν όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις). Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, όμως. Αν το απαιτήσουν οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, ο Μητσοτάκης δε θα διστάσει να καταπατήσει τη συμβατική υποχρέωση του ελληνικού κράτους και να δώσει ακόμα και τους S-300 στην Ουκρανία.

Θα χώσει έτσι ακόμα πιο βαθιά τη χώρα μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Ρωσίας-Δύσης, που μαίνεται στην Ουκρανία. Απλά, θέλει να του δώσουν κάποιους πυραύλους οι Αμερικάνοι, για να μπορεί να ταπώσει τους «Ελληνάρες» με το επιχείρημα ότι πέτυχε να ανανεώσει το ελληνικό πυραυλικό οπλοστάσιο. Με τους Αμερικάνους κάνει το παζάρι, πάντα σαν δουλικός μικρομπακάλης μπροστά σε μονοπωλιακό όμιλο.

Θυμίζουμε ότι στην επιστολή Μπλίνκεν για τα F-35 γίνεται λόγος για πρόσθετες μεταφορές πολεμικού υλικού από την Ελλάδα στην Ουκρανία, που θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι και τα 200 εκατ. δολάρια. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπλίνκεν τηλεφώνησε στον Μητσοτάκη μια μέρα πριν από το «επεισόδιο» της Οδησσού και στην επικοινωνία επιβεβαιώθηκε η σημασία «των κοινών μας αξιών ως συμμάχων στο ΝΑΤΟ για την προώθηση της ειρήνης και της ευημερίας». Το τηλεφώνημα έγινε, προφανώς, για να δοθούν οδηγίες στον μικρό Κούλη.