Το δικό του «Ποτάμι» προαναγγέλλει ο Κασσελάκης

 

Μπορεί να μην είναι το πιο λαμπρό πολιτικό μυαλό ο ναυαρχούκος του Κασσελάκη, όμως τα στοιχειώδη τα ξέρει. Ξέρει πως το να μιλάς για «μαύρα» στα κόμματα παραβιάζει τον κανόνα για εκείνα που «γίνονται αλλά δε λέγονται». Το πέταξε, όμως. Απολύτως συνειδητά, δεν του ξέφυγε. Μόλις διαπίστωσε ότι αυτή η ατάκα στο τελευταίο «μανιφέστο» του Κασσελάκη τράβηξε περισσότερο την προσοχή, έσπευσε να ρίξει λάδι στη φωτιά, μη τυχόν και σβήσει.

Ολα τα κόμματα παίρνουν «μαύρα» (από καπιταλιστές εννοείται). Και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι τώρα. Από τώρα και μετά δε θα παίρνει. Αρα, ο Κασσελάκης είναι ο μοναδικός έντιμος πολιτικός του αστικού στερεώματος. Αυτό ήταν το μήνυμα του ναυαρχούκου και ήταν σαφέστατο.

Με κατά κάτι λιγότερες από 2.000 λέξεις που έβαλε να του γράψουν, ο Κασσελάκης «έβαλε φωτιά στα τόπια» του ΣΥΡΙΖΑ.

• Την έπεσε άγρια στον Τσίπρα, μιλώντας για «δήθεν σωτήρες» που «θα μπορούν να τους ελέγξουν» οι μηχανισμοί του «συστήματος».
• Απέκλεισε την εκλογική συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ, χαρακτηρίζοντάς την «συγκόλληση» που την προωθεί το «σύστημα», επειδή «ξαφνικά βλέπει τον Μητσοτάκη να αποσταθεροποιείται και ψάχνει την επόμενη ρεζέρβα του».
• Προανήγγειλε πως όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν τον προσκυνούν θα πάρουν πόδι: «Τώρα καθαρίζουμε το κόμμα μας από συμφέροντα και μαγαζάκια». Αντιμετωπίζει τα στελέχη σαν στελέχη μιας καπιταλιστικής επιχείρησης και τους λέει με τον πιο χυδαίο τρόπο ότι… αυτά έχει η ζωή: «Ανανέωση σημαίνει: μερικές καριέρες τελειώνουν, μερικές καριέρες αρχίζουν. C`est la vie…»!
• Παρουσίασε τον εαυτό του ως τον μόνο… συνεπή και… αντισυστημικό που αν δεν τα καταφέρει θα επιστρέψει στα αστακοκάραβά του: «Νομίζουν ότι θα κάνω τα πάντα για να μείνω στην καρέκλα. Δε με ξέρουν καλά. Εν αντιθέσει με τους πολιτικούς του κομματικού σωλήνα ή των τζακιών, μπορώ να έχω και ζωή και καριέρα έξω από την πολιτική. Γι’ αυτό και -εντός πολιτικής- δεν έχω πρόβλημα να αφήσω όσες φορές χρειαστεί την καρέκλα και να προσφύγω στην κρίση του λαού, κόντρα στα σχέδια του συστήματος». «”Δεν θα σας προδώσω ποτέ” σημαίνει δεν συμβιβάζομαι με το σύστημα. Αν είναι να γίνω πρωθυπουργός σε συνεργασία με το σύστημα, προτιμώ να μη γίνω ποτέ.  Τους αποκαλύπτω όλους. Δεν φοβάμαι για την καρέκλα μου. Δεν φοβάμαι για τα αντίποινα. Και ό,τι είναι να γίνει, ας γίνει – αλλά ας γίνει με εντιμότητα». «Κυκλοφορεί απίστευτο μαύρο χρήμα στα κόμματα στη χώρα μας. Μου λένε πολλοί: “πάρε κι εσύ, δεν βγαίνει αλλιώς. Ετσι είναι η Ελλάδα”. Λοιπόν – Ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάρει ποτέ μαύρα. Δεν θα έχει άγνωστες πηγές χρηματοδότησης. Ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάρει ποτέ δάνειο από τράπεζα. Τα “δανεικά και αγύριστα” ανήκουν σε άλλους χώρους. Αν γίνω δέσμιος εξαρτήσεων, είτε “άγνωστων χρηματοδοτών” είτε τραπεζιτών, θα σας έχω ήδη προδώσει». «Σας υπόσχομαι ότι στο τέλος αυτής της διαδικασίας, θα έχετε μια προοδευτική κυβερνητική δύναμη πραγματικά ανεξάρτητη. Εκτός φυσικά αν συνασπιστούν τα συμφέροντα εναντίον μου να με ρίξουν. Ας προσπαθήσουν – σας είπα, δεν με ενδιαφέρει η καρέκλα. Με ενδιαφέρει να αλλάξουμε την Ελλάδα. Και αυτό δεν το κάνεις με άγνωστες πηγές χρηματοδότησης». «Σας καλώ να αγνοήσετε τα στημένα παιχνίδια του συστήματος και τους μοχλευτές του. Σας καλώ να φιλτράρετε τις “αλήθειες” και τις “λύσεις” που σας παρουσιάζουν ως δικές σας επιλογές που ποτέ δεν πήρατε. Σας καλώ να επιλέξετε τη ριζική αλλαγή. Την είσοδο της ελληνικής πολιτικής στο άφθαρτο, το αξιοκρατικό και το αδιάφθορο».

Είναι προφανές πως ο Κασσελάκης και ο στενός πυρήνας στελεχών που τον περιβάλλει, μαζί με τους αφανείς προστάτες του, έχουν καταλάβει πως δεν πρόκειται να έχει κανένα μέλλον σε ένα συνεργατικό σχήμα της λεγόμενης Κεντροαριστεράς. Αυτό το σχήμα, αν και όταν δημιουργηθεί, θα έχει πολιτικά χαρακτηριστικά, δε θα είναι ο Κασσελάκης, ο Τάιλερ, η Φρόξι, ο ναυαρχούκος και η Θοδώρα. Ενώ μέχρι πριν από μερικές μέρες έλεγε ότι θα κατέβαινε ως υποψήφιος σε εκλογές για την αρχηγία ενός τέτοιου σχήματος, τώρα λέει ότι τον ενδιαφέρει μόνο «ο δικός του ΣΥΡΙΖΑ».

Και απειλεί τους άλλους πως θα τους διώξει και θα παλέψει για να μην τον «φάνε»: «Αυτό ακριβώς θα κάνω, αρχίζοντας από τώρα. Και ας με πολεμήσουν και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά απ’ έξω». «Εχω ένα ξεκάθαρο σχέδιο για το δεύτερο μισό του 2024, που θα μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό κόμμα, που θα πείσει τον κόσμο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι έτοιμος να κυβερνήσει, και να κυβερνήσει ρηξικέλευθα».

Και πως θα είναι «ο δικός του ΣΥΡΙΖΑ»; Θα είναι ο αυτοκράτωρ Στέφανος, ο ναυαρχούκος και η Θοδώρα ως Ηρακλείς του στέματος, ο Πέτρος Παππάς ως γελωτοποιός της αυλής και ο Πολάκης ως φόρου υποτελής φεουδάρχης με ορισμένα δικαιώματα αυτονομίας.

«Ετοιμαστείτε για ριζικές αλλαγές. Θα φτιάξουμε ένα από τα πιο σύγχρονα κόμματα στην Ευρώπη. Με αμεσοδημοκρατία. Ψηφιοποίηση. Αξιοκρατία. Μεγαλύτερη δύναμη στη βάση, μικρότερα και ευέλικτα όργανα. Δυνατότητα σε όλες και όλους να αναδειχτούν σε θέσεις ευθύνης με την αξία τους. Και αξιοποιώντας τις γνώσεις όλων των μελών». Δε χρειάζονται οργανώσεις, αρκεί το Ιντερνετ. Ολα από εκεί θα γίνονται.

«Σε λίγες μέρες, θα μοιραστώ μαζί σας έναν ηλεκτρονικό σύνδεσμο στον οποίο κάθε μέλος θα μπορεί να δηλώσει το ενδιαφέρον του για αιρετή θέση: Για τα ψηφοδέλτιά μας στις βουλευτικές εκλογές και για την τοπική αυτοδιοίκηση (όπου υστερούμε, δυστυχώς, πολύ). Θα γνωρίσουμε αυτόν τον νέο κόσμο. Θα του δώσουμε τη δυνατότητα να προσφέρει και να αποκτήσει αναγνωρισιμότητα ώστε να πετύχει στα μελλοντικά μας ψηφοδέλτια». «Με έναν σύμμαχο: Με κάθε Ελληνίδα και Ελληνα που θα μπορεί να μπει ψηφιακά στον SYRIZA.gr και να εντοπίσει στο πρόγραμμά μας τις θεματικές που την/τον ενδιαφέρουν. Να μπορεί να βρει τον εαυτό της/του στο πρόγραμμά μας». «Συγχρόνως, θα δημιουργήσουμε και μητρώο για όσους δεν επιθυμούν αιρετή θέση αλλά θα ήθελαν να στελεχώσουν την κυβερνητική δομή την επόμενη μέρα της νίκης μας, να προσφέρουν στη χώρα μας. Και το κάθε υπουργείο δε θα στελεχωθεί από τους κολλητούς και τα ρουσφέτια του εκάστοτε υπουργού (όπως πχ το Υπ. Μεταφορών του Κώστα Καραμανλή). Θα στελεχωθεί από τον άξιο κόσμο που θα έχουμε αναδείξει».

Αυτά όλα, βέβαια, τα έχει ήδη κάνει ο Σταύρος Θεοδωράκης με το αλήστου μνήμης «Ποτάμι». Ξέρουμε πού κατέληξε το «Ποτάμι» και πώς ο δημιουργός του επέστρεψε για «μεροκάματο» στην ΤV. Eίναι και άλλες οι εποχές. Ο Θεοδωράκης, με τεράστια μιντιακή στήριξη, έστησε ένα μόρφωμα για να μαζέψει διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ προς τα δεξιά. Μόλις η ΝΔ ξαναστάθηκε στα πόδια της, ο ρόλος του Θεοδωράκη εξαντλήθηκε. Το «Ποτάμι» δεν είχε πια λόγο ύπαρξης.

Ο Κασσελάκης και οι προστάτες τους θέλουν να στήσουν ένα «Ποτάμι» αμερικανικού τύπου, με μπόλικο γκλίτερ και λάιφ στάιλ, σε έναν υπάρχοντα πολιτικό χώρο που αποστολή του είναι να διαδεχτεί τον Μητσοτάκη και τη ΝΔ. Αν δεν υπήρχαν οι ευρωεκλογές, θα μπορούσε να το συζητήσει κανείς. Με ούτε 15% στις ευρωεκλογές, όμως, τι να συζητήσεις;

Ο Κασσελάκης ισχυρίζεται ότι… δεν πρόκαμε: «Και επιτρέψτε μου να πω ότι σε αυτήν την κατάρρευση της ΝΔ έπαιξε ρόλο η αντιπολίτευση που κάναμε εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί -έχοντας δύο διασπάσεις στην πλάτη μας και ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή μας- να μην μπορέσαμε να καρπωθούμε μερίδιο από αυτήν την κατάρρευση, όμως την προκαλέσαμε σε μεγάλο βαθμό. Γιατί δώσαμε ορατότητα στο γεγονός ότι “ο βασιλιάς είναι γυμνός”. Αναδείξαμε τα ψέματά τους, την ευθύνη τους για την ακρίβεια, την άδικη φορολογία, την αλαζονεία τους». Την ώρα που ο χώρος στ’ αριστερά της ΝΔ ζητάει με αγωνία κάποιο συνεργατικό σχήμα που θα έχει προοπτική εξουσίας, ο Κασσελάκης εξακολουθεί να λέει «μόνο εγώ μπορώ να νικήσω τον Μητσοτάκη»!

Ασφαλώς και μπορεί να πάρει κάποιο ποσοστό με το «τρα-λα-λά» κόμμα που θα φτιάξει. Ισα-ίσα για να κάνει ζημιά στους άλλους, αν τα βρουν και σταθούν με ενιαίο σχήμα απέναντι στη ΝΔ. Κόμμα εξουσίας, όμως, ο «ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη», χωρίς μάλιστα το στελεχικό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ ή, καλύτερα, με αυτό το στελεχικό δυναμικό απέναντι, δεν μπορεί να γίνει.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα διασκεδάσουμε. Ομως, χρειάζεται προσοχή. Ο κόσμος είναι μπαϊλντισμένος, ο λαός στενάζει από την ακρίβεια, εργατικά και λαϊκά στρώματα φτωχοποιούνται, η κινεζοποίηση είναι καθεστώς στους χώρους εργασίας. Το σύστημα ετοιμάζει τις εναλλακτικές κυβερνητικές λύσεις του. Δεν υπάρχει τίποτα το συνωμοτικό σ’ αυτό (μολονότι οι ίντριγκες είναι πάντα παρούσες). Είναι η φυσική πορεία των πραγμάτων στις αστικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Οφείλουμε, λοιπόν, να αποκαλύπτουμε συστηματικά και πειστικά τη φύση και τις επιδιώξεις όλων των αστικών πολιτικών ρευμάτων και μορφωμάτων. Από τα καραγκιοζιλίδικα τύπου Κασσελάκη, μέχρι τα «σοβαρά» σαν αυτό που θέλουν να στήσουν Τσιπραίοι και πασόκοι. Εχθρός δεν είναι μόνο η αντιδραστική, αντιλαϊκή, αδίστακτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά όλο το αστικό πολιτικό σύστημα. Κι αυτό πρέπει να το καταδεικνύουμε, προτάσσοντας παράλληλα την αναγκαιότητα για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης, για την πολιτική οργάνωσή της σ’ ένα επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα, σε πλήρη ρήξη με τον αστισμό και το πολιτικό του σύστημα.