Οταν αναθεωρείς την αναθεώρηση σου. Η .Μπέλλου, µέλος του ΠΓ του ΚΚΕ και εκ των συντελεστών του νέου πονήµατος σε νέες ιστορίες

 

Πολλὰ γράφονται αὐτὸ τὸ διάστημα γιὰ τὴν περίοδο τῆς δικτατορίας καὶ τῆς µἐταπολίτευσης καθὼς φέτος κλείνουν τὰ 50 χρόνια ἀπὸ τὸ 1974 καὶ τὴν πτώση τῆς χούντας.

Τὸ ΚΚΕ πρόσφατα ἔχει διατυπώσει τὰ δικά του σὺµπεράσµατα γιὰ τὴν περίοδο αὐτὴ καὶ τὰ ἔχει ἀναπτύξει ἀναλυτικὰ στὸν ἀναθεωρηµένο τὸµο τῆς ἱστορίας του, ποὺ ἀναθεώρησε µἰα
προηγοῦµενη ἀναθεώρηση.


Τὰ σὺµπεράσµατα ποὺ ἔχει ἐξαγάγει τὸ ΚΚΕ σὺµπύκνωσε σὲ ἐκδηλώσεις του κὸµµατος ἡ .Μπέλλου, µἕλος τοῦ ΠΓ τοῦ ΚΚΕ καὶ ἐκ τῶν συντελεστῶν τοῦ νέου πονῇµατος.


Εὐθαρσῶς καὶ ἀφήνοντας ἄναυδο ἐνδεχοµένως µἐγάλο τµήµα τῶν µἑλὼν καὶ φίλων, ἰδιαίτερα τῶν παλαιότερων τοῦ ΚΚΕ, ἡ Μπέλλου παρουσιάζοντας τὸ νέο δοκὶµιο τῆς ἱστορίας σὲ ἐκδήλωση στὴν Ἀθήνα πρόβαλε τὸν ἰσχυρισµό πὼς τὸ πραξικόπημα τοῦ ’ 67 δὲν ἦταν ἂµερικανόπνευστο καὶ ἄµερικανοστήριχτο, πὼς δὲν ἦταν ὑποκινοῦµενο ἀπὸ τὸν ἂµερικάνικο ἰµπεριαλισµό.


Λέει συγκεκριµένα ἡ Μπέλλου: «Τὸ πραξικόπηµα δὲν ἔγινε ἀπὸ κάποιον ξένο κατασταλτικό µἠχανισµό, ὅπως συχνὰ συνέβαινε π. χ. σὲ χῶρες τῆς Λατινικῆς Ἄµερικής, τῆς Ἀσίας, µε ἅµεση παρὲµβαση τῶν ΗΠΑ ἢ ἄλλων καπιταλιστικῶν κρατῶν. ΗΠΑ - ΝΑΤΟ δὲν εἶχαν κάποια κρίση στὶς σχέσεις τους µε τὴν Ἑλλάδα ὥστε νὰ τοὺς χρειαζόταν κυβέρνηση ἀνδρεικέλων» (Ριζοσπάστης, 27-28/1 /24).


Αὐτὴ εἶναι ἡ νεόκοπη τοποθέτηση τοῦ ΚΚΕ, ποὺ ἀθωώνει τοὺς Ἂµερικάνους ἰµπεριαλιστές καὶ πάτρωνες γιὰ ἕνα ἀπὸ τά µἐγαλύτερα ἐγκλήµατα, τῆς ἐπιβολῆς τῆς χούντας, ποὺ διέπραξαν στὸν τόπο µἄς.


Μιὰ νέα θεώρηση ποὺ ἔρχεται σὲ ἀντίθεση µε ὅλη τὴ προηγοῦµενη γρὰµµή τοῦ ἴδιου του ρεβιζιονιστικοῦ ΚΚΕ, ποὺ τὸ 1967 ἔλεγε πώς:
«Ἔµπνευστές καὶ ὀργανωτὲς τοῦ φασιστικοῦ στρατιωτικοῦ πραξικοπὴµατος εἶναι οἱ Ἂµερικάνοι ἰµπεριαλιστές ».


Ἀναγνωρίζοντας τότε τὸ ΚΚΕ καὶ γιὰ πολλὰ χρόνια µἐτά, αὐτὸ ποὺ ἀποτέλεσε πανθοµολογούµενη ἀλήθεια γιὰ ὅλον τὸν ἀριστερὸ καὶ δὴµοκρατικό κόσµο, αὐτὸ ποὺ καὶ οἱ πέτρες
γνώριζαν, ὅτι τὸ πρὰγµατικό πολιτικὸ κέντρο ποὺ κινοῦσε τα νὴµατα στὴ χώρα µἂς δὲν ἦταν ἄλλο ἀπὸ αὐτό του ἂµερικάνικου ἰµπεριαλισµού.


Ἀλλὰ καὶ πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια, τὸ 201 7, σὲ ἀνακοίνωσή της ἡ ΚΕ τοῦ ΚΚΕ λέει:
«Εἶναι ἀποπροσανατολιστικὴ ἡ προσπάθεια ἀπενοχοποίησης τῶν ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ποὺ ἐπιχειρεῖται ἀπὸ ἀστοὺς πολιτικούς, ἱστορικοὺς καὶ παράγοντες τῆς ἂµερικανικής πολιτικῆς µἐτὰ τὸ 1974 ὡς σήµερα, µε τὸν ἰσχυρισµό ὅτι τὸ Πεντάγωνο, τὸ Στέϊτ Ντιπὰρτµεντ καὶ ἡ CIA αἰφνιδιάστηκαν, ὅτι δὲν εἶχαν ἰδέα γιὰ τὸ ἐνδεχὸµενο δικτατορίας στὴν Ἑλλάδα. Τὸ πραξικόπηµα ὄχι µὄνο ἦταν σὲ γνώση τους, ἀλλὰ εἶχε τοὐλάχιστον τὴν ἀνοχή, ἂν ὄχι καὶ τὴ στήριξη µἠχανισµών τους» (Ριζοσπάστης, 5 Μαρτίου 2017).
∆ε χρειάζεται καί µἐγάλη προσοχὴ γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς τὴ σύγχυση ποὺ ἐπικρατεῖ σὲ αὐτὸ τὸ κόµµα. Ἀπὸ τὴ θέση πὼς «ἔµπνευστές καὶ ὀργανωτὲς τοῦ φασιστικοῦ (ἂς κρατήσει ὁ ἀναγνώστης τὸ χαρακτηρισµό φασιστικοῦ, διότι θὰ χρειαστεῖ παρακάτω) στρατιωτικοῦ πραξικοπήµατος, εἶναι οἱ Ἂµερικάνοι ἰµπεριαλιστές», µἐτατοπίστηκε στὴ θέση τῆς «ἀνοχῆς ἢ στήριξης», γιὰ νὰ φτάσουµε ἐν ἔτει 2024, κατόπιν πολλῶν ἐρευνῶν τῶν ἱστορικῶν ἐπιτελείων τοῦ ΚΚΕ, στὸ σὴµείο νὰ ἀπαλλαγοῦν πλήρως οἱ Ἂµερικάνοι ἀπὸ τὶς εὐθύνες τους!


Ἐπίσης δὲ χρειάζεται καί µἐγάλη προσοχὴ γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς ὅτι ἡ ΚΕ τοῦ 2017 καταγγέλλει γιὰ προσπάθεια ἀποενοχοποίησης αὐτοὺς ποὺ θεωροῦν τοὺς Ἂµερικάνους ἄµέτοχους. Ἄραγε τὸ νέο δοκὶµιο τῆς ἱστορίας τοῦ ἴδιου τοῦ ΚΚΕ ἔµπίπτει σὲ αὐτὴ τὴν κατηγορία;


Τί καὶ ἂν ἀναγκάστηκε ἀκὸµη καὶ ὁ πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, ὁ Κλίντον, στὴν ἐπίσκεψή του στὴ χώρα µἂς τὸ 1999 νὰ ψελλίσει δυὸ λόγια ἀναγνώρισης τῆς σὺµµετοχής τῶν ΗΠΑ στὴν ἐκδήλωση τῆς δικτατορίας, λέγοντας πώς: « οἱ ΗΠΑ ἐπέτρεψαν στὰ γεωπολιτικά τους σὺµφέροντα ἐν µἔσῳ Ψυχροῦ Πολὲµου νὰ κυριαρχήσουν τῶν σύµφερόντων τους -ἢ πιὸ σωστὰ τῶν ὑποχρεώσεών τους- ποὺ θὰ ἦταν ἡ προάσπιση τῆς ∆ἡµοκρατίας»; Τὸ ΚΚΕ, µἔσα ἀπὸ τὰ γυαλιὰ τῶν νέων περισπούδαστων ἀναλύσεων τροτσκιστικοῦ τύπου, ἔρχεται νὰ τὸν «διαψεύσει» γιὰ τὶς εὐθύνες τῆς χώρας του καὶ νὰ τὸν ἀποενοχοποιήσει πανηγυρικά.
Καὶ ἂν ὑπῆρχε κάποιος λόγος ποὺ ὁ Κλίντον προέβη σέ µἰα τέτοια διπλωµατική καὶ στὰ ἄκρα τῶν χειλέων δήλωση, δὲν ἔχει νὰ κάνει µε τίποτε ἄλλο, παρά µε τὴν προσπάθεια νὰ φιλοτεχνήσει ἕνα νέο πρόσωπο γιὰ τὸν ἂµερικάνικο ἰµπε- ριαλισµό, σὲ σχέση µε τὸ παρελθόν, βρίσκοντας ἐπὶ τῆς οὐσίας ἀρωγὸ καὶ σὺµπαραστάτη τὸ σὴµερινό ΚΚΕ καὶ τὶς νέες τοῦ ἀναλύσεις. Ἀναγνωρίζει ἡ Μπέλλου στὴν ὁµιλία της πὼς οἱ πραξικοπηµατίες εἶχαν δέσµούς µε τὴ CIA καί µε πολιτικοὺς καὶ παράγοντες τῶν ΗΠΑ, ἀλλὰ σπεύδει νὰ διευκρινίσει πώς: «Εἶναι ἄλλο αὐτὸ καὶ ἄλλο ποιό κέντρο ὀργανώνει τί, γιὰ ποιό σκοπό, ἐγχώριο ἢ ξένο. ∆ἐν σῇµαίνει ὅτι ἀσκοῦν ἐξουσία γιὰ λογαριασµό αὐτῶν τῶν ξένων κέντρων». Καὶ νὰ καταστήσει σαφὲς πὼς «Ἔχει σὴµασία νὰ συνειδητοποιήσουµε ὅτι οἱ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις, εἴτε κοινοβουλευτικὰ προερχὸµενες εἴτε πραξικοπηµατικά, δὲν ἦταν ὑποχείρια τῶν ΗΠΑ » (Ριζοσπάστης, 27-28 /1 /24).


Τὸ ΚΚΕ διαπράττει ἕνα διπλό, βαρὺ ἄµάρτηµα.


Ὄχι µὄνο ἐξωραΐζει τὸ ρόλο τοῦ ἂµερικάνικου ἰµπεριαλισµού ποὺ περιστέλλει διαχρονικὰ τὴν ἀνεξαρτησία τῆς χώρας ἐπιβάλλοντας τὴν ἰµπεριαλιστική πολιτικὴ τοῦ µε ὀλέθριες συνέπειες γιὰ τὸ λαό, ἀλλὰ ὡραιοποιεῖ καὶ τὸ ρόλο τῶν ντόπιων ὑποτελῶν ποὺ ἐκχωροῦν γιὰ τὴ δική τους προστασία τὴν ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία στοὺς ξένους δυνάστες τοῦ λαοῦ, ἀπέναντι στὸν ὁποῖο εἶναι ὑπόλογοι. Ἀλλὰ ἂν καὶ εἶναι ὑπόλογοι γιὰ τὴν ἐγκληµατική πολιτικὴ τῆς ὑποτέλειας τῆς χώρας στὰ ξένα ἀφεντικά τους δὲν εἶναι γιὰ τὸ ΚΚΕ ποὺ τοὺς παρέχει ἁπλόχερα, περγαµηνές καὶ πιστοποιητικά µἰας ἀνεξάρτητης δῆθεν πολιτικῆς.


Ωστόσο, τὰ νεόκοπα σὺµπεράσµατα τῆς ἡγεσίας τοῦ ΚΚΕ γιὰ τὴν ἱστορία δὲν τελειώνουν ἐδῶ. Ἡ ἐκπρόσωπος τοῦ ΚΚΕ στὴν ὁµιλία τῆς προχωρᾶ καὶ σέ µἰα ἄλλη διαπίστωση ποὺ παρατίθεται στὸ κείµενο της ὁµιλίας τῆς µε τὸ ὑπότιτλο: «Λαθεµένη ἄποψη περὶ φασιστικῆς διακυβέρνησης»
∆ἐν ξέρει, πράγµατι, τί νὰ ὑποθέσει κανεὶς διαβάζοντας (ὑπογραµµισµένος ὑπότιτλος στὸ Ριζοσπάστη, 9-1 0/1 2/23 ) τὸ πολὺ περίεργο αὐτὸ σὺµπέρασµα ποὺ ἀποτελεῖ τὸν πιὸ ἀπερίφραστο ἐξωραϊσµό τῆς φασιστικῆς δικτατορίας.
∆ἐν ξέρει, πράγµατι, τί νὰ ὑποθέσει κανεὶς διαβάζοντας µἰα ἄποψη χτύπηµα στοὺς ἀντιδικτατορικοὺς ἀγῶνες καὶ ἰδιαίτερα στὸν κορυφαῖο ἀγῶνα τοῦ Πολυτεχνείου ποὺ πρόβαλε τὰ ἀντιιµπεριαλιστικά, ἀντιφασιστικὰ αἰτῇµατα καὶ αἰσθὴµατα τοῦ λαοῦ, καὶ γιὰ αὐτὸ χτυπήθηκε ἄγρια µἰα ἄποψη ποὺ ἐν τέλει (ἄθελα ἢ ὄχι δὲν ἔχει σήµασία), ρίχνει στά µἀλακὰ τὴ χούντα καὶ παρέχει ἄλλοθι στοὺς ὑµνητές της νὰ ἰσχυρίζονται πὼς ἡ ἑπταετία «δὲν ἦταν δὰ καὶ φασισµός».

Ἂς δοῦµε καὶ ὀρισµένα ἄλλα ἐπιχειρῇµατα τῶν θεωρητικῶν τοῦ ΚΚΕ, ποὺ βάλθηκαν νὰ ἐξοβελίσουν ἀπὸ τὸ κόµµα τους καὶ ὄχι µὄνο, τὴ «Λαθεµένη ἄποψη περὶ φασιστικῆς διακυβέρνησης». «Ἡ χούντα (λένε) δὲν στηρίχτηκε σὲ κάποιο ναζιστικοῦ/φασιστικοῦ τύπου κόµµα, οἱ ἡγέτες της δὲν ἦταν πολιτικοὶ ποὺ ἀξιοποίησαν τὴν ἀναρρίχησή τους µἔσω τοῦ ἀστι-κοῦ κοινοβουλίου, δὲν διέθεταν πολιτικὴ ὀργάνωση, νεολαία κλπ».
Τέτοια λοιπὸν εἶναι τὰ ὑποτιθὲµενα «ταξικὰ» κριτήριά τους. Ἂν τὰ πρὰγµατα δὲν ἔγιναν (ἐδῶ ἢ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ) ἀκριβῶς ὅπως στὴ Γὲρµανία τοῦ Χίτλερ ἢ στὴν Ἰταλία του Μουσολίνι, τότε ... δὲν ἔχουµε φασιστικὴ διακυβέρνηση.


Μὲ αὐτὴ τὴν καταπληκτικὴ συλλογιστικὴ τὰ δεκάδες στρατιωτικὰ πραξικοπὴµατα ποὺ ἐνορχήστρωσε ὁ ἂµερικανοδυτικός ἰµπερια- λὶσµός ἀπὸ τὴ Λατινικὴ Ἄµερική, µἔχρι τὴν Ἀφρικὴ καὶ τὴν Ἀσία σὲ ὅλη τή µἐταπολεµική περίοδο καὶ προσοµοιάζουν µε τὴν περίπτωση τῆς Ἑλλάδας καὶ ὄχι µε τῆς Γὲρµανίας καὶ τῆς Ἰταλίας του ’ 30, οὔτε αὐτὰ ἦταν φασιστικὴ διακυβέρνηση. Μὲ αὐτὴ τὴν φοβερὴ συλλογιστική, ὁ Πινοσὲτ καὶ τόσοι ἄλλοι φασίστες δικτάτορες, ποὺ δὲν εἶχαν ντὲ καὶ καλὰ κὸµµα καὶ νεολαία καὶ δὲν ἀναρριχήθηκαν µἔσω τοῦ ἀστικοῦ κοινοβουλίου, µἤπως καὶ αὐτοὶ δὲν εἶχαν στὶς χῶρες τους φασιστικὴ διακυβέρνηση;


Ἀλλὰ καὶ στὴ χώρα µἂς ἀντίστοιχα, τό µὀναρχοφασιστικὸ καθεστὼς ποὺ ἐπέβαλαν στὸ λαό, µἐτὰ τὴ Βάρκιζα καὶ στὸν ἔµφύλιο οἱ Ἀγγλοαµερικάνοι, µε βάση τὰ ἀκατανόητα, κούφια, ὑπερδογµατικά καὶ ἐξαιρετικὰ ἐπικίνδυνα κριτήρια ποὺ θέτει τὸ ΚΚΕ, δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται φασιστικὴ διακυβέρνηση.
Τελικά, πρόκειται γιά µἰα ἀναδροµική, δῆθεν «ταξικὴ» καὶ στὴν οὐσία τῆς ἀντιδραστικὴ ἀναθεώρηση τῆς ἱστορικῆς πρὰγµατικότητας καὶ τῆς πείρας του κινῇµατος, ντὺµένη ἀπὸ τοὺς νεόκοπους πλαστογράφους τῆς ἱστορίας µε ὑπεραριστερή, ψευτοεπαναστατικὴ φρασελογία.