Μερκοσούρ

 

Επιτέλους, τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολούνται με την επιχειρούμενη επικύρωση της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου ΕΕ- Μερκοσούρ, λόγω των αγροτικών κινητοποιήσεων που κλιμακώνονται και πάλι στις Βρυξέλλες. Η συμφωνία, που συζητείται εδώ και είκοσι χρόνια, μπλοκαρίστηκε από τις δυναμικές κινητοποιήσεις του περασμένου Ιανουαρίου, ανακινείται μετά από πρωτοβουλία της Προέδρου της Κομισιόν φον ντερ Λάιεν, η οποία εξυπηρετεί το έντονο ενδιαφέρον της πατρίδας της Γερμανίας. Η οποία ως εξαγωγική δύναμη επείγεται να αποκτήσει πρόσβαση στην εκτετεμένη αγορά των χωρών της Νότιας Αμερικής. Και η Ισπανία, για λόγους ευνόητους, έχει συμφέρον να εφαρμοστεί η συμφωνία με τις χώρες αυτές, ισπανόφωνες πρώην αποικίες της, με τις οποίες διατηρεί στενούς δεσμούς. Αντίθετη είναι η γαλλική κυβέρνηση, υπό την πίεση των αγροτών που φοβούνται τον ανταγωνισμό μεγάλης ποικιλίας προϊόντων, που θα εισάγονται φθηνά, όχι μόνον επειδή θα είναι αδασμολόγητα, αλλά και δεν θα πληρούν το ίδιο αυστηρές παραγραφές. 

Μένει να δούμε εάν η Γαλλία θα καταφέρει να συγκεντρώσει τους απαραίτητους συμμάχους για να ανακόψει την επικύρωση της συνθήκης. Προς το παρόν, επιχειρεί να καθυστερήσει την υπογραφή της και ταυτόχρονα να επιφέρει ουσιώδεις τροποποιήσεις. Ο πρωθυπουργός Μπαρνιέ τη χαρακτήρισε  «καταστροφική» για την ευρωπαϊκή γεωργία και τις τοπικές αγορές. Όλο το πολιτικό σύστημα και η κοινή γνώμη, με πρωτεργάτες τους αγρότες είναι αντίθετοι. Με εξαίρεση την αντιστοιχο ΣΕΒ (MEDEF) που επιθυμεί το άνοιγμα νέων αγορών με κάθε τίμημα. Όμως, αν τα συμφέροντα των βιομηχάνων στήριξαν τη διαπραγμάτευση αυτή και πίεσαν επί εικοσαετία να πετύχει, οι συσχετισμοί ανατράπηκαν από τον περασμένο Φβρουάριο με τις κινητοποιήσεις των αγροτών. Οι οποίοι φοβούνται τον ανταγωνισμό προϊόντων πιο φθηνών, όχι μόνο λόγω φθηνότερου εργατικού δυναμικού, αλλά και υστέρησης προδιαγραφών, οι οποίες στη χώρα τους είναι αυστηρές και επιβαρύνουν την τιμή του προϊόντος. Επιπρόσθετη επιβάρυνση είναι η εφαρμογή της λεγόμενης “πράσινης” πολιτικής στην Ευρώπη, πράγμα που δεν συμβαίνει στις χώρες της Μερκοσούρ.    

Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης και του λοιπού πολιτικού συστήματος, σε ζήτημα τόσο σοβαρό, προς το παρόν αγνοείται. Ούτε αναλύσεις υπάρχουν για τις συνέπειες της εφαρμογής της συμφωνίας στην Ελλάδα