Διώξεις – αυταρχισμός και στο βάθος απολύσεις στο Δημόσιο

 

Η κυβέρνηση της ΝΔ εξαπολύει γενικευμένη επίθεση στη μονιμότητα στο Δημόσιο και παράλληλα στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Η αγωνίστρια εκπαιδευτικός Χρ. Χοτζόγλου, συνδικαλιστικό στέλεχος στην ΕΛΜΕ Πειραιά, βρίσκεται εδώ και μήνες στο μάτι του κυκλώνα. Η κυβέρνηση της Δεξιάς σε μια πρωτοφανή επίδειξη πυγμής έθεσε την εκπαιδευτικό σε δυνητική αργία στήνοντας ένα προκλητικό όσο και κάλπικο κατηγορητήριο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Της προσάπτουν το «αδίκημα» πως στήριξε τις συλλογικές – συνδικαλιστικές αποφάσεις του κλάδου της ενάντια στην ατομική αξιολόγηση, υπερασπιζόμενη την απεργία-αποχή. Στις 9 Μάη επιτεύχθηκε μια πρώτη αλλά πολύ σημαντική και ελπιδοφόρα νίκη για τη συνδικαλίστρια εκπαιδευτικό στο Διοικητικό Εφετείο Πειραιά. Το στημένο κατηγορητήριο που μεθόδευσαν οι κυβερνητικοί εγκάθετοι και ο ίδιος ο Πιερρακάκης (πρώην υπουργός Παιδείας) δέχθηκε ένα ηχηρό ράπισμα αφού το Εφετείο αποδέχθηκε την προσωρινή αναστολή της εκτέλεσης της ποινής της δυνητικής αργίας, υποχρεώνοντας τη Διοίκηση να επαναφέρει άμεσα την εκπαιδευτικό στο σχολείο της.

Η απόφαση αυτή, αν και προσωρινή, ήταν ένα ισχυρό χαστούκι για την ίδια την κυβέρνηση και την αυταρχική πολιτική της, όπως αποδείχθηκε από τις εξελίξεις. Η θετική αυτή εξέλιξη που γέμισε με ελπίδα το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα, πρέπει να πιστωθεί στον ανυποχώρητο αγώνα των εκπαιδευτικών σωματείων, στις συνεχείς κινητοποιήσεις και στο μεγάλο κύμα αλληλεγγύης που εκδηλώθηκε στο πρόσωπο της Χρ. Χ. Μέσα στις συνθήκες της μεγάλης υποχώρησης του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει πως οι αγώνες μπορούν να φέρουν αποτελέσματα. Και αυτό το δρόμο πρέπει να βαδίσει το εκπαιδευτικό κίνημα με οδηγό τα εκπαιδευτικά σωματεία, με ακόμα μαζικότερους όρους μέχρι τη νίκη και την επιστροφή της αγωνίστριας εκπαιδευτικού στο σχολείο της με απαλλαγή από τις κατηγορίες.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Μετά από την απόφαση αυτή χύμηξαν όλοι οι κυβερνητικοί λύκοι. Με απειλές και τρομοκρατία επιχειρούν εσπευσμένα να ανατρέψουν την πρώτη απόφαση του Εφετείου, επιταχύνοντας τη δίκη για την οριστική αναστολή εκτέλεσης. Η μεθόδευση αυτή συνιστά κλιμάκωση της ακροδεξιάς πολιτικής της ΝΔ, με τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία να παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην επιβολή της κυβερνητικής ατζέντας. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις χιλιάδες πειθαρχικές διώξεις που βρίσκονται σε εξέλιξη απέναντι σε νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι συμμετέχουν στην προκηρυγμένη απεργία-αποχή από την ατομική αξιολόγηση. Όπως μάλιστα ομολόγησε θρασύτατα η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ στην τελευταία συνάντησή της με το ΔΣ της ΟΛΜΕ, ο στόχος τους είναι να εκβιάσουν, να εκφοβίσουν και να τρομοκρατήσουν τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς με στόχο να κάμψουν την απεργία-αποχή και τη συμμετοχή σε αυτή.

Οι στόχοι τους είναι ευρύτεροι

Με επίκεντρο την εκπαίδευση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεδιπλώνει όλη την αντιδραστική της ατζέντα και προχωρά με επιταχυνόμενο ρυθμό στην εφαρμογή της. Μετά τις δηλώσεις του Μητσοτάκη πως «δεν έχουν θέση στην εκπαίδευση όσοι δεν αξιολογούνται» έχει ξεκινήσει μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια στη μονιμότητα στο δημόσιο τομέα. Τα ΜΜΕ νυχθημερόν αναμασούν την ίδια καραμέλα για τους «τεμπέληδες» του Δημοσίου «που δεν αξιολογούνται». Κάλπικες δημοσκοπήσεις βγαίνουν στο φως και «αποκαλύπτουν» πως η κοινωνία -τάχα- απαιτεί την αξιολόγηση και την άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο. Με έναν προκλητικό και προσβλητικό τρόπο η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει πως η πολιτική της, αυτή που γενικεύει τον εργασιακό μεσαίωνα, που διαλύει τις εργασιακές σχέσεις και προωθεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό, έχει τη συναίνεση και την αποδοχή της κοινωνίας!

Για πολλές δεκαετίες η μονιμότητα στο δημόσιο τομέα αποτελούσε το κόκκινο πανί για την ντόπια μεγαλοαστική τάξη και όλα τα αστικά κόμματά της, ιδιαίτερα για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Οι δημόσιοι υπάλληλοι μετατρέπονται ξανά σε αποδιοπομπαίους τράγους, οι υπαίτιοι για το κατάντημα των δημόσιων υπηρεσιών. Για την υποβάθμιση της Δημόσιας Υγείας φταίνε οι γιατροί και οι νοσηλευτές, για το χάλι των δημόσιων σχολείων υπεύθυνοι είναι οι δάσκαλοι και καθηγητές, για το έγκλημα των Τεμπών φταίει ο σταθμάρχης κλπ. Στον κοινό παρονομαστή των ευθυνών ανακάλυψε η κυβέρνηση πως βρίσκεται η απουσία της αξιολόγησης και η μονιμότητα! Η κυβέρνηση χρειάζεται τέτοιου είδους αντιδραστικά επιχειρήματα τόσο για να συγκαλύψει τις δικές της ευθύνες όσο -και πολύ περισσότερο- για να αποσπάσει τη συναίνεση και την ανοχή των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Ο Μητσοτάκης -και η κυβέρνηση συνολικά- στην προσπάθεια να ανακόψει την γενικευμένη φθορά που φέρνει η λαϊκή οργή και αγανάκτηση από το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής (φτώχεια, ακρίβεια, Τέμπη, ιδιωτικοποίησεις κλπ), προωθεί μια αντιδραστική – ακροδεξιά πολιτική ατζέντα στην οποία ο αυταρχισμός και η βάναυση καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων παίζουν κεντρικό ρόλο. Ποντάρει πως μπορεί να κερδίσει πόντους και να ενισχυθεί, απευθυνόμενος σε ένα συντηρητικό ακροατήριο, επενδύοντας στην ενεργοποίηση συντηρητικών αντανακλαστικών.

Η πολιτική αυτή μπορεί και πρέπει να ανατραπεί

Όσο κι αν οι συσχετισμοί φαντάζουν αρνητικοί, η κυβέρνηση και η πολιτική της δεν είναι παντοδύναμοι. Οι ρωγμές που εμφανίζονται και οι μικρές νίκες σαν κι αυτή που πέτυχε το εκπαιδευτικό κίνημα επαναφέροντας, έστω και προσωρινά, τη Χοτζόγλου στη δουλειά της, δείχνουν πως υπάρχουν οι δυνατότητες ώστε να αναχαιτιστεί η αντιδραστική κυβερνητική πολιτική. Ο ενιαίος και μαζικός αγώνας των εργαζομένων στην εκπαίδευση και σε όλο το δημόσιο τομέα, με ραχοκοκαλιά τα σωματεία τους, μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Να αποτελέσει ασπίδα υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των αντιδραστικών σχεδίων της κυβέρνησης που φέρνουν την κατάργηση της μονιμότητας και την επιβολή ενός γκρίζου εργασιακού τοπίου. Από αυτή την άποψη η δικαίωση της Χοτζόγλου, η απαλλαγή της από το κατηγορητήριο και η οριστική επαναφορά της στην εργασία είναι μια μάχη που πρέπει να κερδίσει το εκπαιδευτικό κίνημα.