Εθνική παιδεία και ΝΟΜΙΜΟΙ μετανάστες

Η ενσωμάτωση γίνεται μέσω της Παιδείας, η οποία πρέπει να έχει σαφή εθνικά χαρακτηριστικά ώστε να εντάσσεται ο μετανάστης στον πολιτισμό της χώρας που τον φιλοξενεί και να μην περιθωριοποιείται. Αντίθετη προς τη λογική της ενσωμάτωσης είναι η πολυπολιτισμικότητα, η οποία υπερτονίζει τη διαφορετικότητα εις βάρος της εθνικής ταυτότητας και τελικά γκετοποιεί τους μετανάστες.

Στην Ευρώπη το πολυπολιτισμικό πρότυπο δέχεται αυστηρή κριτική, ενώ προωθείται ο εθνικός χαρακτήρας της Παιδείας. Στη Γερμανία ο μετανάστης που θέλει να πάρει υπηκοότητα οφείλει να εξεταστεί αν γνωρίζει καλά τη γλώσσα και την ιστορία της χώρας. Στην Ιταλία ο ηγέτης της Δημοκρατικής Αριστεράς Μάσσιμο Νταλέμα έχει παραδεχθεί δημοσίως ότι οι συντηρητικοί είχαν δίκιο όταν επέκριναν την πολυπολιτισμικότητα και ότι δεν μπορούν όλοι οι μετανάστες να ενταχθούν στις ευρωπαϊκές αξίες. Η δε Συνθήκη της Λισσαβώνας ορίζει ότι η Παιδεία και το περιεχόμενό της θα ρυθμίζεται από την εθνική νομοθεσία κάθε χώρας ως φορέας εθνικής ταυτότητας και όχι από την Ευρ. Ένωση.

Το Ελληνικό Σύνταγμα είναι σαφές. Στο άρθρο 16, παρ. 2 ορίζει ως σκοπό της Παιδείας την ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης. Αλλά και στο άρθρο 1, παρ. 3 γράφει ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό και υπάρχουν, δηλαδή ασκούνται, υπέρ του λαού και του Έθνους. Όσοι διανοούμενοι διάκεινται αρνητικά προς την έννοια του Έθνους και της ελληνικότητας έχουν το δημοκρατικό δικαίωμα εκφράσεως, δεν δικαιούνται όμως να παραβιάζουν το Σύνταγμα και να προωθούν τις απόψεις τους στα βιβλία και στα προγράμματα της δημόσιας Παιδείας.

Ο αφελληνισμός της παιδείας δεν θα βοηθήσει τους ΝΟΜΙΜΟΥΣ μετανάστες να ενσωματωθούν ομαλά και θα αποκόψει τους γηγενείς Έλληνες από τις ρίζες μας.