Ούτε ως εντολοδόχο, ούτε ως μάυρο πρόβατο.

Η σχέση του Γιώργου με την ξεκούραση, ή ανάποδα με την εργασία θα απασχολήσει ασφαλώς τον μελλοντικό του βιογράφο ως αναπόσπαστο συστατικό της ιδιοσυγκρασιακής του μοναδικότητας. Η τάση του να παρακολουθεί τα δύσκολα από μακρυά και να εξαφανίζεται όταν ο τόπος καίγεται, οφείλεται, όπως παραστατικά εξήγησε και ο αδελφός του, σε αδυναμία λήψης αποφάσεων υπό συνθήκες πίεσης. Και σε αδυναμία, θα προσέθετα εγώ, κατανόησης βασικών παραμέτρων της διεθνούς οικονομίας που τροφοδοτούν την πίεση αυτή.
Το τελευταίο διάστημα, είναι φανερό ότι ο κ. Παπανδρέου  έχει παραιτηθεί από την διακυβέρνηση της χώρας. Και έχει φορτώσει το έργο αυτό σε έναν ασθμαίνοντα αντιπρόεδρο που προσπαθεί, σε συνθήκες έκδηλου εκνευρισμού, να περισώσει εντυπώσεις και ουσία. Ο κ. Βενιζέλος προάγεται, ομολογουμένως άδοξα, σε ρόλο ντε φάκτο πρωθυπουργού. Μιας χώρας που οδεύει αναπότρεπτα, με «λυμμένα τα φρένα» προς την οικονομική καταστροφή.

Ομως κανείς ιστορικός δεν θα συγχωρέσει την φυγομαχία και τον προκλητικό αναχωρητισμό του Γιώργου Παπανδρέου.


Αλλα οι Ευρωπαίοι έχουν πάψει να τον χρειάζονται πλέον. Ούτε ως εντολοδόχο, ούτε ως μάυρο πρόβατο. Οι οδηγίες μεταβιβάζονται απευθείας στον Βενιζέλο