Η Εορτή της Παναγίας

Στίς δύσκολες ώρες που περνάμε σαν Εθνος, αναλογίζομαι τον Θοδωρή τον Κολοκοτρώνη. Στα «Απομνημονεύματά» του...
ο ηρωικός Γέρος του Μοριά, σημειώνει· «… Έκατσα έως που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους, οπέ εκατέβηκα κάτου· ήταν μια εκκλησιά εις τον δρόμον (η Παναγιά εις το Χρυσοβίτζι) και το καθησιό μου ήτον όπου έκλαιγα την Ελλάς· Παναγία μου, βοήθησε και τούτην την φοράν τους Έλληνας να εμψυχωθούν· και επήρα ένα δρόμο κατά την Πιάνα…». Και παρακάτω ο ίδιος γράφει· «23 ώρες εβάσταξε ο πόλεμος. Εκείνην την ημέρα ήτον Παρασκευή, και έβγαλα λόγον ότι· Πρέπει να νηστεύωμε όλοι διά δοξολογίαν εκείνης της ημέρας, και να δοξάζεται αιώνας αιώνων ως ου στέκει το έθνος, διατί ήτον η ελευθερία της πατρίδος…».Αυτοί οι άνδρες με τη βαθιά πίστη τους στην προστασία Του Θεού μάς χάρισαν την λευτεριά μας, και όχι με τήν τεχνοκρατική αντίληψη των συγχρόνων, παραδομένων χωρίς ίχνος εθνικής συνείδησης, στο έλεος των φανερών ή αφανών οίκων αξιολόγησης, ουσιαστικά παιδιά μιας ουδέτερης χώρας.