Το ζήτημα είναι να τους προλάβουμε πριν κάνουν μεγαλύτερο το κακό.

Στην χώρα μας, εκλογές πριν το τέλος της τετραετίας γίνονται για δύο λόγους: Ο πρώτος, για να αιφνιδιάσει το εκάστοτε κυβερνών κόμμα τους πολιτικούς του αντιπάλους και εκμεταλλευόμενο τα ρουσφέτια ή μια θετική συγκυρία να ξαναβγεί. Αυτόν τον λόγο σήμερα ξεχάστε τον. Ο άλλος λόγος  είναι, να μη γίνουν τα πράγματα χειρότερα για τους κυβερνώντες. Αυτό συμβαίνει, αν η κατάσταση χειροτερέψει τόσο, ώστε να είναι προτιμότερη μια πρόωρη ήττα από μια σίγουρη μελλοντική συντριβή. Είχαμε πει πολλές φορές, ότι οι εκλογές απαγορεύτηκαν. Τα διαλυμένα κόμματα τα οποία ψήφισαν το μνημόνιο, βλέπουν με τρόμο την πολιτική τους εκτέλεση στην κάλπη. Επίσης θα ζητήσουμε την τιμωρία των υπευθύνων. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε. Οι πολιτικοί φοβούνται τη φυλακή. Ακόμα και η πρόσφατη διάλυση της κοινοβουλευτικής ομάδας ή ο φόβος για εμφάνιση νέων κομμάτων είναι μικρότερος από το φόβο των εκλογών. Θα προσπαθήσουν πρώτα να ξεγελάσουν το λαό με γελοίες δημοσκοπήσεις και προπαγάνδα, να βρουν αντικαταστάτες, να κλέψουν όσο το δυνατόν πιο πολλά, θα εκβιάσουν ή θα εξαγοράσουν τους βουλευτές που έφυγαν. Γενικά, θα κάνουν ότι μπορούν για να μην εκφραστεί ελεύθερα ο λαός. Ακόμα και παπάδες επιστρατεύονται. Οπωσδήποτε θέλουν να κερδίσουν χρόνο. Όμως υπάρχει μια περίπτωση να φύγουν πρόωρα. Η αντίσταση του λαού να δυναμώσει, να γίνει πλατύτερη. Η αποχώρηση του ΓΑΠ έγινε μετά το ηρωικό λαϊκό ΟΧΙ στους νεοναζί της τρόικας. Η απώλεια της δεδηλωμένης έγινε μετά την εξέγερση του λαού (που συνεχίζεται). Έτσι, αν συνεχίσουμε να δείχνουμε  θέληση και αποφασιστικότητα κάνοντας τους σαφές ότι δεν υπάρχει άλλη μάσα, θα φύγουν. Υπάρχει και κάτι άλλο: Οι ξένοι ετοιμάζονται να μην τηρήσουν ούτε αυτά που υπέγραψαν. Βλέπουν ότι οι πολιτικοί δεν μπορούν να ξεγελάσουν το λαό. Ξέρουν ότι η οικονομία δεν θα βγει από τη ύφεση. Το χρέος το 2020 θα είναι 120% του ΑΕΠ, ένα ΑΕΠ που μειώνεται αντί να αυξάνει. Οι μειώσεις μισθών κατά 40% δε θα αποδώσουν, γιατί η αγορά θα πεθάνει (όπως και πολλοί άνθρωποι). Η ανεργία θα αυξηθεί περισσότερο. Η ακρίβεια, ιδιαίτερα αν μείνουμε στην ΕΕ, το ίδιο. Τα έσοδα του κράτους θα είναι ανύπαρκτα. Φαύλος κύκλος. Χρεοκοπούν όμως επίτηδες μια χώρα, για την αγοράσουν με τα δικά της χρήματα. Θα διεκδικήσουν κυριολεκτικά τα πάντα: Από κτήρια, νησιά, μέχρι ήλιο. Ως τον Ιούνιο – Ιούλιο πιστεύουν ότι θα είναι έτοιμοι.  Οι πολιτικοί φυσικά θα την κοπανίσουν αμέσως. Όπως οι κλέφτες όταν τελειώνει το κόλπο. Εκείνο που απασχολεί τις ηγεσίες της ΕΕ, είναι τι θα γίνει, όχι βέβαια με τις αγορές, αλλά με τις άλλες χώρες. Οι λαοί των άλλων κρατών, θα δουν τα αποτελέσματα της πολιτικής, επομένως θα αντιδράσουν σθεναρά για να μην πάθουν ότι η Ελλάδα. Μόνο η Αριστερά θα μπορούσε να τους πει όχι και να σώσει το λαό. Μόνο Αριστερή κυβέρνηση θα τους πει ότι δεν πληρώνει ούτε Ευρώ, αντίθετα διεκδικεί τα κλεμμένα. Το ζήτημα είναι να τους προλάβουμε πριν κάνουν μεγαλύτερο το κακό.