Βαρύ χειμώνα για λαό και εργάτες επιβάλλει το σύστημα Να ανάψουμε τη φλόγα των μαζικών αγώνων!
Και σε αυτή την πολιτική η κυβέρνηση και συνολικά οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, δεν έχουν ούτε τη δυνατότητα αλλά ούτε και την πρόθεση να προβάλλουν αντιρρήσεις και εμπόδια. Ήδη και ενώ εξελίσσεται η «διαπραγμάτευση» αποφασίστηκε να τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας-απόλυσης περίπου 10.000 εργαζόμενοι και γιατροί του ΕΟΠΥΥ και μαζί με αυτούς να δοθεί συντριπτικό χτύπημα στο δικαίωμα στην περίθαλψη για όλο το λαό! Παράλληλα, προωθούν εκατοντάδες απολύσεις στην ΕΑΣ (Αμυντική Βιομηχανία), προετοιμάζουν μαζικούς πλειστηριασμούς των λαϊκών σπιτιών, μονιμοποίηση των χαρατσιών και επιβολή –για πρώτη φορά- φόρων στα χωράφια με το νέο φορολογικό νόμο, ενώ έφτασαν στο σημείο να συζητούν απόφαση με την οποία δεν θα δοθεί καμιά νέα σύνταξη το 2014!
Όλα αυτά την ίδια ώρα που ούτε τα επίσημα στοιχεία αλλά ούτε και η επίσημη βιτρίνα των «ειδήσεων των οκτώ» δεν μπορούν να αποφύγουν πια την πραγματική κατάσταση στην οποία έχουν φέρει το λαό τα ιμπεριαλιστικά προγράμματα «διάσωσης» και οι πολιτικές των «success story» των υποτελών τους: Ο λαός είναι άνεργος. Ο λαός πεινάει και πεθαίνει δηλητηριασμένος γιατί δεν έχει ηλεκτρικό ρεύμα, γιατί δεν μπορεί να προστατευτεί από το κρύο. Ο λαός έχει μαζικά εξοριστεί από κάθε δυνατότητα στοιχειώδους περίθαλψης, πόσο μάλλον υγείας! Τα παιδιά του λαού, των πιο φτωχών στρωμάτων του, διώχνονται κατά χιλιάδες από τα σχολεία τους που διαλύονται (ΕΠΑΛ), τα παιδιά του λαού κυνηγιούνται μαζικά από τα ΜΑΤ και τα δικαστήρια, επειδή αγωνίζονται για τα σχολεία τους, τις σπουδές τους, τις ελευθερίες τους.
Αλλά όμως δεν είναι «μόνο» αυτά! Λίγες μέρες πριν, πίσω από τα φώτα της πρώτης δημοσιότητας, στη χώρα ήρθε ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ για να δώσει την ανώτερη δυνατή νατοϊκή πιστοποίηση στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) που εδρεύει στη Σούδα, για να αναβαθμίσει δηλαδή με τον πιο επίσημο τρόπο λειτουργίες και «αρμοδιότητες» της αμερικανονατοϊκής βάσης, που εμπλέκει άμεσα τη χώρα και το λαό στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών στην πυρακτωμένη ΝΑ Μεσόγειο…
Κρίσιμη κατάσταση
Οι εξελίξεις λοιπόν στην πραγματικότητα είναι διαρκώς κρίσιμες, όσο και αν η κυβέρνηση και οι περί αυτήν επιχειρούν να κατασκευάσουν μια εικόνα «σταθεροποίησης» και «σταθερότητας». Είναι κρίσιμες γιατί σταθερά και με όλες τις δυνάμεις του και τους κολαούζους του, το σύστημα σπρώχνει το λαό σε ένα βαρύ και μακρύ χειμώνα, σε μια εποχή παγετώνων χωρίς κανένα εργασιακό, κοινωνικό, δημοκρατικό δικαίωμα. Οι «ευαισθησίες» του Μανιάτη ουσιαστικά επιδιώκουν να κάνουν καθεστώς τα εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια χωρίς ρεύμα, όπως και οι δηλώσεις Σαμαρά, ότι η υγεία είναι «μοχλός ανάπτυξης», στοχεύουν να θεσμοθετήσουν τον αποκλεισμό της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας από τη δωρεάν περίθαλψη και υγεία.
Εξάλλου αυτή είναι και η κατεύθυνση που επιβάλλει η βάση αναφοράς τους, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και οι εξελίξεις σε αυτά. Στη μεν «Ευρώπη», η ηγέτιδα Γερμανία κάνει φανερό σε όλους τους τόνους, μετά τις εκλογές της και ενόψει της νέας κυβέρνησής της, πως θα συνεχίσει ακόμα πιο αποφασιστικά την πολιτική με την οποία ισχυροποιήθηκε όλα τα τελευταία χρόνια, την πολιτική που οξύνει τα προβλήματα των ανταγωνιστών εταίρων της στην ΕΕ (Γαλλία), την πολιτική που δένει ολοένα πιο σφιχτά στο οικονομικοπολιτικό της άρμα τις χώρες της περιφέρειας και της δίνει πόντους για να επιχειρήσει συμμετοχή στο ευρύτερο γεωπολιτικό θέατρο των ανταγωνισμών και των συγκρούσεων. Για τις δε ΗΠΑ που επιδίδονται σε ασκήσεις «ευελιξίας» (Συρία, Ιράν) για να ανοίξουν διόδους στο στόχο της παγκόσμιας κυριαρχίας τους, γίνεται, ακριβώς εξαιτίας αυτών των ασκήσεων, πιο επιτακτική ανάγκη η πλήρης στοίχιση των στρατιωτικοπολιτικών τους βάσεων όπως η Ελλάδα. Για να μπορούν κάθε στιγμή να δείξουν με κάθε δυνατή μορφή προς «συμμάχους»-ανταγωνιστές και εχθρούς πως η «ευελιξία» δεν είναι υποχώρηση ή πολύ περισσότερο παραίτηση από τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις τους. Η θέρμανση της αντιπαράθεσης στο Κίεβο, όπου, εκτός του βασικού μετώπου με τη Ρωσία, θέτουν ζητήματα «ιεραρχίας» και ρόλων και στους συμμάχους τους (Γερμανία), είναι μια εξέλιξη ενδεικτική της πραγματικής τροχιάς της κατάστασης.
Στη βάση λοιπόν των συνολικών όρων που διαμορφώνουν η παγκόσμια κρίση και οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και με δεδομένη την ειδική και κρίσιμη εμπλοκή της χώρας σε αυτό το πλαίσιο (ως χώρα της ΕΕ-ευρωζώνης και των αμερικανονατοϊκών επιδιώξεων), στην έτσι κι αλλιώς κρίσιμη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για το λαό, μπορεί να προκύψουν ακόμα πιο άγριες ανατροπές και ραγδαίες εξελίξεις. Η ευρύτερη περιοχή, από τα Βαλκάνια ως τον Καύκασο, τη Μ. Ανατολή και τη ΝΑ Μεσόγειο, είναι φορτωμένη από αιτίες που μπορούν να πυροδοτήσουν τέτοιες εξελίξεις. Και προφανώς οι «εμπλοκές» με την τρόικα βασικά αφορούν στις εσωτερικές της αντιθέσεις, δηλαδή στην αμερικανογερμανική διελκυστίνδα (και) για την Ελλάδα και όχι στις όποιες «σεμνές εκκλήσεις» κατανόησης απευθύνει το ντόπιο πολιτικό προσωπικό προς τους προστάτες του.
Αναζητούν πολιτική ανασύνταξη
Στη βάση αυτών των δεδομένων και των νέων βάρβαρων μέτρων που επίκεινται τις αμέσως επόμενες εβδομάδες, το πολιτικό σύστημα και το κυβερνητικό του κέντρο επιδιώκουν να φτάσουν χωρίς άλλες απώλειες και φθορές στη νέα χρονιά και ταυτόχρονα νε περάσουν σε μια επιχείρηση ανασύνταξης των δυνάμεών τους. Από τη μια, είναι η εξελισσόμενη προσπάθεια της «κεντροαριστεράς» που κάνει θεαματικές συναθροίσεις του πολιτικού προσωπικού των Σημιτικών και άλλων προθύμων, αλλά χωρίς να μπορεί βέβαια να υπερβεί το πρόβλημα που διέλυσε σχεδόν και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη, υπάρχουν οι δύο σημερινές «σταθερές» για το σύστημα. Η ΝΔ του Σαμαρά και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η πρώτη απολαμβάνει κάθε δυνατής πολιτικής στήριξης από τα κέντρα μέσα και έξω από τη χώρα, ώστε να συνεχίσει να αποτελεί τον κορμό της κυβερνητικής λύσης και της επίθεσης που έχει προκαλέσει ήδη πολλά τραύματα και σημάδια στη συνοχή της. Η «περίσφυξη» των ΑΝΕΛ είναι μια προσπάθεια περιορισμού των προβλημάτων του βασικού κυβερνητικού κόμματος. Η δεύτερη (ΣΥΡΙΖΑ) δέχεται συστημικές επιβραβεύσεις-ενθαρρύνσεις για κάθε νέα προσαρμογή της αλλά ταυτόχρονα καλείται σε διαρκώς περισσότερες δεξιές προσαρμογές, σε μια κούρσα εντατικής προετοιμασίας για την ανάληψη κυβερνητικών καθηκόντων.
Εκ τούτου, και σε αυτό το εν πολλοίς σμπαραλιασμένο πολιτικό σύστημα και προσωπικό δίνεται η δυνατότητα μιας γενικευμένης πολιτικής δοκιμής στις εκλογές του ερχόμενου Μαΐου. Σε αυτές θα κληθούν να επιδιώξουν στο όνομα της «ευρωπαϊκής ιδέας» -σε μια χώρα που στενάζει από την καταλήστευσή της από τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές- να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους! Ο λαός λοιπόν θα κληθεί-από την ειρωνεία και τον κυνισμό της υποτέλειας- να δει ως «όραμα» τον πιο ζωντανό εφιάλτη του! Ή στην «αριστερή» τύπου ΣΥΡΙΖΑ εκδοχή της ίδιας «λογικής», θα κληθεί και πάλι να φαντασιωθεί «άλλους ανέμους» από αυτούς που τον απολύουν, τον εξαθλιώνουν, τον δολοφονούν, που είναι οι μόνοι που μπορούν να φυσήξουν από τις ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις!
Ο δρόμος του λαού
Ωστόσο, πριν όλοι αυτοί φτάσουν στις όποιες εκλογικές τους κατασκευές, πρέπει να περάσουν από τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, πρέπει δηλαδή να φορτωθούν και με άλλα πολιτικά και κοινωνικά εγκλήματα σε βάρος της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας! Στη μαζική μάχη απέναντι σε αυτά τα εγκλήματα που ήδη διαμορφώνονται στα ευρωπαϊκά σαλόνια, στα υπουργικά γραφεία, στις πρεσβείες και στα άλλα κέντρα εξουσίας είναι που πρέπει να προσανατολιστεί ο λαός και η νεολαία. Γιατί είναι βέβαιο πως ο δικός του δρόμος δεν περνάει και δεν μπορεί να βρει λύση στις κάλπες του Μάη. Γιατί πρέπει να αγωνιστεί μαζικά για να βγάλει το χειμώνα, για να έχει περίθαλψη, σπίτι, ρεύμα, σχολείο. Γιατί χρειάζεται να αγωνιστεί για το δικαίωμα στη δουλειά, για να μην περάσει η σχεδιαζόμενη γενίκευση της απελευθέρωσης των απολύσεων. Γιατί πρέπει να αντιπαρατεθεί μαζικά στη φασιστικοποίηση και να υπερασπιστεί τις ελευθερίες του, τα πολιτικά και δημοκρατικά του δικαιώματα.
Αυτός είναι ο δρόμος του λαού! Μέσα σε αυτό το δρόμο θα δέσει και θα συγκροτήσει τις δικές του σχέσεις και τις δικές του εστίες αντίστασης. Μέσα σε αυτό το δρόμο θα ενωθούν οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί, οι νέοι, σε μια ενότητα κινηματική, πολιτική και πλήρως ανταγωνιστική με το σύστημα και τις πολιτικές δυνάμεις του. Μέσα σε αυτό το δρόμο θα «ανακαλύψει» ξανά την επαναστατική προοπτική του, θα συνθέσει εκ νέου την δυνατότητα της επαναστατικής ανατροπής της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της καπιταλιστικής κοινωνίας, την ανάγκη και τη δυνατότητα της σοσιαλιστικής διεξόδου. Σε αυτό το δρόμο χρειάζεται να πρωτοστατήσουν οι κομμουνιστικές δυνάμεις, πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά και πρακτικά, με εμπιστοσύνη στο λαό και τη νεολαία. Αυτό το δρόμο καλείται να υπηρετήσει αποφασιστικά, τολμηρά και επίμονα η Λαϊκή Αντίσταση και να εμπνεύσει και να συγκροτήσει με αυτή την πάλη της ευρύτερα τμήματα του λαού και της νεολαίας!
Σχόλια