Κουμάντο κάνουν και θα εξακολουθήσουν να κάνουν οι τοκογλύφοι δανειστές

Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε χρήσιμη, δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι. Η δήλωση ακούγεται παράξενα, διότι υπάρχει ρητή αναφορά στο Eurogroup του Νοέμβρη 2012, ότι οι δανειστές θα επανεξετάσουν τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και θα αποφασίσουν μέτρα για την ελάφρυνση της εξυπηρέτησής του, εάν η Ελλάδα πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτή η αναφορά ερμηνεύτηκε στην αρχή ως προαναγγελία νέου «κουρέματος», ο Στουρνάρας έκανε και σχετική τοποθέτηση στη Βουλή το Φλεβάρη του 2013, ο Σόιμπλε οργισμένος τον ανάγκασε να την πάρει πίσω και έκτοτε θεωρούνταν δεδομένο ότι η νέα αναδιάρθρωση δε θα γίνει με τη μορφή του «κουρέματος», αλλά με τη μορφή της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής των νέων δανείων, ενδεχομένως και με τη μετατροπή κάποιων κυμαινόμενων επιτοκίων σε σταθερά.

Εχουμε υπαναχώρηση από την απόφαση του Νοέμβρη 2012; Και να ήθελαν να υπαναχωρήσουν οι δανειστές δεν έχουν περιθώρια να το κάνουν. Ο Ντράγκι γνωρίζει πολύ καλύτερα από πολλούς υπουργούς ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Τα τοκοχρεολύσια είναι τόσο υψηλά που μόλις λήξει η «περίοδος χάριτος» το ελληνικό κράτος δε θα μπορεί να τα σηκώσει. Αν μάλιστα τα επιτόκια στις «αγορές» βρίσκονται στα ψηλά τοκογλυφικά επίπεδα που βρίσκονται τα τελευταία χρόνια (παρ’ όλη την αποκλιμάκωσή τους), το ελληνικό κράτος δε θα μπορεί να πάρει νέα δάνεια για να ξοφλήσει τα παλιά και ο κίνδυνος ενός «πιστωτικού γεγονότος» θα είναι άμεσος.

Δεν έχουν λόγο, λοιπόν, οι δανειστές να μην κάνουν τη νέα αναδιάρθρωση. Οι τόκοι θα τρέχουν κανονικά και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και το ελληνικό κράτος θα έχει τη δυνατότητα να τους αποπληρώνει, μαζί με τα χρεολύσια, ενώ αν αφήσουν να προκύψει «πιστωτικό γεγονός», είναι βέβαιο ότι θα χάσουν. Οπως συμβαίνει και με τις τράπεζες, οι δανειστές ενός κράτους έχουν κάθε λόγο να κάνουν συμφωνίες για την αποπληρωμή των δανεικών (με τους τόκους), όταν αποδεδειγμένα το κράτος χρεώστης δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί στο αρχικό ύψος των τοκοχρεολυσίων. Και οι δανειστές του ελληνικού κράτους θα προχωρήσουν κάποια στιγμή σε νέα αναδιάρθρωση, όπως έχουν κάνει τρεις μέχρι στιγμής αναδιαρθρώσεις από τότε που συνήφθησαν τα πρώτα δάνεια (Μάης 2010).

Eπομένως, τη δήλωση Ντράγκι πρέπει να τη δούμε ως συμμετοχή στο πολιτικό παιχνίδι και όχι ως υπαναχώρηση από τα συμφωνηθέντα. Από το τελευταίο ταξίδι του Σαμαρά στο Βερολίνο ήδη είχε καταστεί σαφές ότι οι δανειστές δεν πρόκειται ν’ ανοίξουν καμιά συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους, αν προηγουμένως δεν ολοκληρωθεί η τελευταία επιθεώρηση της τρόικας. Το είπε καθαρά η Μέρκελ. Στη συνέχεια, προστέθηκε και το ζήτημα της προληπτικής γραμμής πίστωσης, μετά το φιάσκο που έπαθε η συγκυβέρνηση από τις «αγορές», οι οποίες εκτίμησαν δεόντως τις αλαζονικές δηλώσεις του Σαμαρά «βγαίνουμε από το Μνημόνιο», «δε θα χρειαστούμε τις υπολειπόμενες δόσεις από το ΔΝΤ».

Ο Ντράγκι, λοιπόν, επειδή απαντούσε σε ερώτηση του Μαριά, έκρινε σκόπιμο να δώσει αυτή την απάντηση για να κλείσει κάθε συζήτηση. Επικεντρωθείτε στις μεταρρυθμίσεις και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, είπε, διότι αυτή τη στιγμή εμείς αυτό εξετάζουμε. Η αναδιάρθρωση του χρέους δεν μας απασχολεί.

Ηταν ένα μήνυμα προς όλους. Προς τους Σαμαρά-Βενιζέλο, καταρχάς, οι οποίοι έχουν την ευθύνη των σημερινών διαπραγματεύσεων. Ο Ντράγκι τους διεμήνυσε να αφήσουν τα κόλπα για εσωτερική πολιτική κατανάλωση και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της τρόικας, όπως έχουν υποχρέωση, αλλιώς δεν πρόκειται ν’ ανοίξει η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους.

Ηταν, όμως, ένα μήνυμα και προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος φιλοδοξεί να διαδεχτεί τη σημερινή συγκυβέρνηση. Ενα μήνυμα που δεν πέρασε απαρατήρητο από τους ανθρώπους του μιντιακού συστήματος, οι οποίοι άρχισαν να βομβαρδίζουν με σχετικά ερωτήματα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Οι απαντήσεις που δίνονται είναι από αμήχανες έως γελοίες. Οταν δεν καταφέρνουν να αποφύγουν την απάντηση (επειδή ο δημοσιογράφος δεν τρώει τη ντρίμπλα και επιμένει), απαντούν ότι ο Ντράγκι μιλάει έτσι γιατί του δίνουν το δικαίωμα ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο που επιμένουν ότι το χρέος είναι βιώσιμο! Λες και αν στη θέση των Σαμαρά-Βενιζέλου ήταν οι Τσίπρας-Δραγασάκης θα έπειθαν τον Ντράγκι ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και επομένως θα ξεκινούσε διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωσή του, που μάλιστα για τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προβλέπει «γενναίο κούρεμα».

Η αμηχανία και οι γελοίες απαντήσεις ένα πράγμα επιβεβαιώνουν. Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει πολύ καλά τι τον περιμένει και είναι έτοιμος να το υποστεί, όπως και οι προκάτοχοί του.