Χαιρετισμός της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ στην 8η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ(μ-λ)

Ξεκίνησαν την Παρασκευή 25 Απρίλη οι εργασίες της 8^ης Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ(μ-λ) στην Αθήνα. Στην έναρξη των εργασιών, ύστερα από πρόσκληση παρευρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ και ο Γραμματέας της σ. Αντώνης Παπαδόπουλος απηύθυνε χαιρετισμό. Παραβρέθηκαν επίσης εκπρόσωποι του ΝΑΡ και του ΕΚΚΕ που απηύθυναν χαιρετισμό.

Αφού παρουσιάστηκε ένα 15λεπτο βίντεο για τη δράση του ΚΚΕ(μ-λ) ακολούθησε η εισήγηση της Συνδιάσκεψης από το σ. Ανδρέα Βογιατζόγλου. Η εκδήλωση έκλεισε με τη Διεθνή.

Ακολουθεί ο χαιρετισμός της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Κ.Ε. ΤΟΥ Μ-Λ ΚΚΕ ΣΤΗΝ 8^η ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΚΕ(μ-λ)

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Εκ μέρους της Κ.Ε. του Μ-Λ ΚΚΕ χαιρετίζουμε θερμά την 8η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ(μ-λ) και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις εργασίες της, κάθε επιτυχία στο δύσκολο και μεγάλο στόχο της να συμβάλει στην ανασυγκρότηση του εργατικού, επαναστατικού, κομμουνιστικού κινήματος.

Η 8η Συνδιάσκεψή σας, συντρόφισσες και σύντροφοι, γίνεται σε μια περίοδο που εξακολουθεί ο καπιταλιστικός κόσμος να δοκιμάζεται από τις συνέπειες της βαθιάς και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και που οξύνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η άγρια διαπάλη τους για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής μέσα από στρατιωτικές επεμβάσεις και κατακτητικούς πολέμους. Και τη στιγμή που, στη χώρα μας, κορυφώνονται οι άγριες επιθέσεις του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας μέσα από αχαλίνωτους εκβιασμούς, απειλές και τρομοκρατικά τελεσίγραφα περί χρεοκοπίας και Grexit, που σκοπό έχουν να υπαγορεύσουν τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, να ευθυγραμμίσουν στις προσταγές τους τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, να τρομοκρατήσουν τον εργαζόμενο λαό και να παραλύσουν τις λαϊκές αντιστάσεις μπροστά στα νέα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα που επέρχονται. 

Η κυβέρνηση Τσίπρα, με την υπογραφή της αντιλαϊκής συμφωνίας της 20ής Φλεβάρη, συνεχίζει να εφαρμόζει απαρέγκλιτα το μνημόνιο της κυβέρνησης  Σαμαρά – Βενιζέλου και όλα τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που περιέχει, ενώ τώρα σέρνεται από τους εταίρους της σε μια εξευτελιστική διαδικασία υπαγορεύσεων, προετοιμάζοντας το νέο μνημονιακό  τσουνάμι που πρόκειται να ξεσπάσει στο τέλος της τετράμηνης συμφωνίας.

Την ίδια στιγμή, η εργατική τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες εξακολουθούν να στενάζουν κάτω από την πιο στυγνή εκμετάλλευση και φοροληστρική  αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, όταν οι ιμπεριαλιστές δυνάστες σφίγγουν τη θηλιά και η κυβέρνηση στραγγίζει τους τελευταίους πόρους που έχουν  απομείνει για να πληρώσει τα ξένα  δάνεια της εξάρτησης και της υποτέλειας.

Επιβεβαιώνεται, έτσι, ξανά, πως μέσα στα πλαίσια  της ΕΕ, η συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης, τα αλλεπάλληλα κύματα αντεργατικών μέτρων, η υπαγωγή κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο και επιτήρηση είναι μονόδρομος. Η μορφή μόνο και το περιτύλιγμα μπορούν να αλλάζουν. Και αυτό συμβαίνει  τώρα με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που έρχεται να νομιμοποιήσει στη συνείδηση του δημοκρατικού και αριστερού κόσμου τα ιμπεριαλιστικά  μνημόνια με αριστερά εύσημα, να εξωραΐσει την αντιδραστική φύση της ΕΕ, παραδίδοντας τον εργαζόμενο λαό αφοπλισμένο στους δυνάστες και εκμεταλλευτές του.

Πάνω στο έδαφος που διαμόρφωσε η βάρβαρη αντεργατική πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και το ίδιο το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια μεγάλες πανεργατικές –πανελλαδικές κινητοποιήσεις, δείχνοντας έμπρακτα τη δύναμη της γραμμής του μαζικού πανεργατικού – παλλαϊκού αγώνα.

Τα τελευταία δύο – τρία χρόνια, σημειώνεται μια σοβαρή κάμψη και υποχώρηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, γεγονός που σχετίζεται με τις ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις βαθιά αρνητικές επιδράσεις που έχει αφήσει στο σώμα του ευρύτερου μαζικού κινήματος η κυριαρχία του κυβερνητικού και ρεφορμιστικού συνδικαλισμού, με την υπόσκαψη και διάβρωση του αριστερού και κομμουνιστικού  κινήματος που έχει προκαλέσει η πολύχρονη κυριαρχία του ρεβιζιονισμού.

Και αυτή ακριβώς η κατάσταση καθορίζει τους αρνητικά διαμορφωμένους  συσχετισμούς σε βάρος του εργατικού, λαϊκού και ευρύτερου επαναστατικού  κινήματος, και ερμηνεύει την αδυναμία ανατροπής των αντεργατικών μέτρων και των βάρβαρων μνημονίων, καλλιεργώντας κάθε είδους συγχύσεις, απογοητεύσεις και ηττοπάθειες.

Αυτή  ακριβώς η κατάσταση, συντρόφισσες και σύντροφοι, αναδεικνύει -ξανά και ξανά- τη μεγάλη σημασία που έχει η υπόθεση της ανασυγκρότησης  του επαναστατικού, κομμουνιστικού κινήματος που βρίσκεται στο επίκεντρο  των εργασιών της Συνδιάσκεψής σας.

Πρόκειται για ένα θεμελιακό ζήτημα που έθεσε το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα της χώρας μας, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, αυτό της αναγέννησης του κομμουνιστικού κινήματος, της αναδημιουργίας ενός αυθεντικού κομμουνιστικού κόμματος της εργατικής τάξης, όταν οι ρεβιζιονιστές ξερίζωσαν την επαναστατική ψυχή του ΚΚΕ και τον μετέτρεψαν σε ένα οπορτουνιστικό - ρεφορμιστικό κόμμα.

Στο πρώτο κιόλας τεύχος της “Αναγέννησης”, που τα πενήντα χρόνια της τιμήσανε οι δυο μας οργανώσεις πριν 6 μήνες, ο σύντροφος Ισαάκ Ιορδανίδης, που τη μεγάλη απώλειά του για το κίνημα θρηνήσαμε πριν 6 μέρες, στο βασικό άρθρο ντοκουμέντο με τίτλο: “Για μια πραγματική αναγέννηση του κινήματος και της Ελλάδας”, κατέληγε υπογραμμίζοντας ότι “το χρέος των συνεπών αγωνιστών της Αριστεράς είναι να δουλέψουν για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού οργανισμού που θα αναλάβει το δύσκολο και υπεύθυνο έργο της οργάνωσης και καθοδήγησης των λαϊκών αγώνων”.

Ο στόχος αυτός, παρά τις σημαντικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί τον τελευταίο μισό αιώνα, εξακολουθεί να αποτελεί και σήμερα κεντρικό  καθήκον για τη μεγάλη υπόθεση του λαϊκού, αριστερού  και κομμουνιστικού  κινήματος.

Η υπόθεση της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος που θα ενώσει τη βασική μάζα των κομμουνιστών, όπου κι αν βρίσκονται σήμερα, στα πλαίσια ενός ενιαίου κόμματος, πάνω στις επαναστατικές αρχές του μαρξισμού – λενινισμού, θα κριθεί και θα προχωρήσει μέσα στο καμίνι της λαϊκής πάλης και του αδιάλλακτου ταξικού αγώνα. Μέσα από την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τη ντόπια αστική τάξη και τους πολιτικούς υπηρέτες τους, μέσα από το ρίζωμα και το άπλωμα των δεσμών τους με την εργατική τάξη και τις πλατιές λαϊκές μάζες, σε ασυμβίβαστο ιδεολογικοπολιτικό αγώνα με τη ρεφορμιστική, σοσιαλδημοκρατική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και τη ρεβιζιονιστική γραμμή του ΚΚΕ και ενάντια στα ιδεολογικά ρεύματα του μικροαστικού ψευτοεπαναστατισμού.

Πεποίθησή μας είναι πως καθοριστικός παράγοντας και κινητήρια δύναμη της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος είναι το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα. Στους ώμους του πέφτει αυτό το μεγάλο ιστορικό καθήκον με το οποίο πρέπει να αναμετρηθεί και αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να διανύσουν οι δυνάμεις του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος, σταθερά και αταλάντευτα, για να ανταποκριθούν στους μεγάλους  επαναστατικούς σκοπούς του κομμουνιστικού κινήματος.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από τότε που οι δύο οργανώσεις μας αποφάσισαν να συνεργαστούν πολιτικά και να συνενώσουν τις δυνάμεις τους στον κοινό αγώνα. Η απόφαση αυτή, που εγκαινίασε μια νέα σελίδα  στις σχέσεις των δύο οργανώσεων, αποδείχθηκε πως ήταν ένα σημαντικό βήμα στη σωστή κατεύθυνση που δημιούργησε ευνοϊκότερους όρους και προϋποθέσεις για την κοινή συμβολή μας στην υπόθεση του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.

Παρά τις διαφορές που υπάρχουν, καταφέραμε, με σωστό τρόπο, να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα και τις δυσκολίες που προέκυψαν και, στην πορεία, διαπιστώνουμε την αγωνιστική θέληση και διάθεση των δυνάμεών μας να προχωρήσουν, πιο σταθερά και αποφασιστικά, στα μέτωπα του πολιτικού και λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, τόσο στα πλαίσια των δύο οργανώσεων, όσο και στα πλαίσια της ΛΑ-ΑΑΣ.

Η πολιτική συνεργασία των οργανώσεών μας δεν αποτέλεσε ευκαιριακή συγκόλληση, αλλά καρπό κοινών εκτιμήσεων και πολιτικών στόχων πάλης σε βασικά ζητήματα και εκφράζει ανάγκες του ταξικού αγώνα, τις αγωνιστικές απαιτήσεις ενός ολόκληρου κόσμου και τη διάθεσή του να συστρατευθεί και να παλέψει για την υπόθεση του κινήματος.

Αυτή η συνεργασία και οι κοινοί αγώνες των τελευταίων τριών χρόνων έφεραν πιο κοντά τον κόσμο μας, ενίσχυσαν τους συντροφικούς δεσμούς, σταθεροποίησαν και δυνάμωσαν τις πολιτικές σχέσεις των δύο οργανώσεων και άφησαν μια πλούσια αγωνιστική παρακαταθήκη για την επόμενη περίοδο, στο μακρύ, επίπονο, αλλά ελπιδοφόρο δρόμο που έχουμε χαράξει για την πορεία του κομμουνιστικού μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος.

Στηριγμένοι σε αυτά που έχουμε κατακτήσει, να  κάνουμε στέρεα βήματα  μπροστά, συμβάλλοντας στον ασίγαστο αγώνα του λαού μας για την απόκρουση των επιθέσεων του ιμπεριαλισμού και των ντόπιων λακέδων του, για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων που πέρασαν και αυτών που έρχονται, τη διεκδίκηση  και επανακατάκτηση των εργατικών και λαϊκών  δικαιωμάτων που καταργήθηκαν, σαν αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για την ανατροπή της διπλής  κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για μια Ελλάδα Ειρηνική, Δημοκρατική, Ανεξάρτητη και Σοσιαλιστική.