Πραγματικότητα και παραλλαγή

Είναι από παλιά διαπιστωμένο πως όταν μια κυβέρνηση αντιμετωπίζει προβλήματα ή ετοιμάζεται να πάρει «αντιδημοφιλή» μέτρα, ιδιαίτερα αν αυτά τα μέτρα θα τη φέρουν σε σύγκρουση και με τμήμα του κομματικού της μηχανισμού, στήνει ένα σκηνικό τεχνητής πόλωσης με την αντιπολίτευση.
Η πόλωση λειτουργεί συσπειρωτικά στο εσωτερικό του κυβερνητικού στρατόπεδου (ιδιαίτερα της κοινοβουλευτικής ομάδας του) και αποπροσανατολιστικά στο κοινωνικό σώμα, καθώς η πραγματικότητα σκεπάζεται από τον καπνό παραλλαγής του πολιτικού καυγά.
Από τον κανόνα δεν ξέφυγε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Καθώς ετοιμάζεται να κλείσει την αξιολόγηση του Μνημόνιου-2 με την τρόικα, για να μπει στη διαπραγμάτευση για το Μνημόνιο-3 και επειδή αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ποτέ «αναίμακτα» για το λαό, στήνει ένα σκηνικό πόλωσης με την αντιπολίτευση (με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), το οποίο ξεκίνησε με το κοινοβουλευτικό σόου της περασμένης Δευτέρας και συνεχίστηκε με την κατάθεση πρότασης για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής που θα διερευνήσει πώς φτάσαμε στα Μνημόνια (λες και δεν ξέρουμε).