Ο λαγός..

 

Ολες τις προηγούμενες μέρες, το κλίμα που καλλιεργούσε μερίδα φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ ήταν περίπου κάτι σαν «η συνάντηση Τσίπρα – Πούτιν στη Ρωσία θα φέρει την άνοιξη στην Ελλάδα».
Με θολές και «περήφανες» αναφορές, στελέχη της κυβέρνησης δημιουργούσαν προσδοκίες ότι κάτι καλύτερο έρχεται για το λαό από αυτό το ταξίδι.
Περίπου τα ίδια είχαμε ζήσει και με τις επαφές της κυβέρνησης με τους Κινέζους πριν από μερικές βδομάδες.
Η ελληνική κυβέρνηση, λοιπόν, συζήτησε και διαπραγματεύτηκε με τη ρωσική ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με δεδομένες δεσμεύσεις της, όπως, π.χ., τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας.
Κυρώσεις που, ως μέλος της ΕΕ, υπέγραψε και η ίδια.
Αυτά η κυβέρνηση τα ονομάζει ψευδώς πολυδιάστατη και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική.
Ουδεμία, βεβαίως, σχέση έχει αυτή η πολιτική με τη σύναψη συμφωνιών αμοιβαίου οφέλους για το λαό.
Γιατί κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε εξωτερική πολιτική που δε θα γίνεται με κριτήριο τα συμφέροντα των μονοπωλίων, χωρίς τις δεσμεύσεις συμμετοχής στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της ΕΕ, του ΝΑΤΟ.
Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση μοιάζει να παίζει το ρόλο του λαγού μέσα σε μια σκληρή κόντρα βουβαλιών… μπλέκοντας το λαό στη δίνη των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων