Η θερινή σύναξη των βρυκολάκων

Εκβιασμός είπατε; Πραξικόπημα είπατε; Υπογραφή με το πιστόλι στον κρόταφο είπατε; Ο,τι απ' αυτά κι αν πιστέψατε, καλό είναι να το ξεχάσετε. Τίποτα απ' αυτά δεν ήταν το τρίτο Μνημόνιο. Ηταν αποτέλεσμα μιας επιτυχούς εκ μέρους της κυβέρνησης και επωφελούς για τη χώρα διαπραγμάτευσης.

Δεν το λέει κάνας τυχαίος. Το λέει ο ίδιος ο Τσίπρας. Και μάλιστα, χαιρετίζοντας τη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, σε μια φιέστα την οποία κοσμούσαν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Πάκης και ο πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ.

«Η έγκαιρη πρόοδος του προγράμματος» (του Μνημονίου δηλαδή) είναι κατά τον Τσίπρα προϋπόθεση για την ανάπτυξη, μέσω της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων. Οπως δήλωσε, ο ίδιος επιθυμεί διακαώς «την επιτυχία της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου» και θα ήθελε με τον ίδιο τρόπο να σκέπτονται και να ενεργούν όλες οι πλευρές.

Αυτοί που κατήγγειλαν εκβιασμούς και πραξικοπήματα, αυτοί που μυξόκλαιγαν ότι υπέγραψαν με το κεφάλι στον κρόταφο, όχι μόνο διακηρύσσουν την πίστη τους στο Μνημόνιο, αλλά λένε με νόημα στους ιμπεριαλιστές δανειστές πως μόνον αυτοί μπορούν να εξασφαλίσουν κάτι πολύ σημαντικό, τη λαϊκή συναίνεση.

«Παράλληλα, δεν θα πρέπει ουδέποτε να λησμονούμε ότι για την επιτυχία των προγραμμάτων, ισχύ αξιώματος έχει η αποδοχή τους από το κοινωνικό σύνολο, προκειμένου να επιτυγχάνεται η κοινωνική συνοχή, και η δίκαιη διανομή των θετικών αποτελεσμάτων σε όλους».

Κάποιοι από τους τροϊκανούς λένε δημόσια ότι «χρειάζεται ισχυρότερη ιδιοκτησία του προγράμματος από την ελληνική κυβέρνηση» (το είπε ο Ρέγκλινγκ του ESM, από το βήμα του αθηναϊκού συνέδριου του Economist), όταν ο Τσίπρας έχει περάσει στο επόμενο βήμα: όχι μόνο έχει υιοθετήσει (ή ενστερνιστεί) πλήρως το Μνημόνιο, αλλά εμφανίζεται και ως ο καλύτερος (αν όχι ο μοναδικός) εγγυητής μιας πορείας αποδοχής του από τον ελληνικό λαό.

Από το (γνωστό και ως άντρο σκανδάλων) Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, όπου έγινε η Ετήσια Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, μέχρι το υπερπολυτελές Grand Resort Lagonissi, όπου έλαβε χώρα η «20ή συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με την ελληνική κυβέρνηση», με διοργανωτή ένα από τα αρχαιότερα έντυπα του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, τον Economist, η θερινή σύναξη των βρυκολάκων ένα μήνυμα μας έστειλε:

Τα Μνημόνια είναι το επιτίμιο μέσω του οποίου ο ελληνικός λαός θα μπορέσει να εξαγνιστεί για τα χρόνια της… κραιπάλης! Κι επειδή το αμάρτημα ήταν βαρύ, ο εξαγνισμός θα κρατήσει χρόνια. Πολλά χρόνια. Με πολλές κυβερνήσεις να εναλλάσσονται στη διοίκηση ενός κράτους-προτεκτοράτου. Για να εξασφαλιστεί ότι δε θα υπάρξει επιστροφή στην περίοδο που η ελληνική εργατική τάξη αγανακτούσε για τη δημιουργία «μιας γενιάς των 800 ευρώ». Στο εξής, όσοι παίρνουν 500 ευρώ το μήνα για οχτάωρη ημερήσια απασχόληση θα πρέπει να θεωρούν τους εαυτούς τους τυχερούς. Και η εναλλαγή από την ανεργία στην απασχόληση των 500 ευρώ θα είναι ο κανόνας για τη συντριπτική πλειοψηφία της εργατικής τάξης.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι ένα: θα σκύψουμε το κεφάλι ή θα σηκώσουμε το γάντι;