Ποιος θα πάρει τα φιλέτα της ΔΕΗ;
Βέβαια, αν προσέξουμε λίγο τη διατύπωση του Τσίπρα, θα δούμε ότι μιλά για «δημόσιο έλεγχο», όχι για δημόσια ιδιοκτησία. Οπότε ας επικεντρωθούμε στα του ξεπουλήματος. Η σχετική απόφαση πάρθηκε πρόσφατα και θεσμοθετήθηκε στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου Μνημόνιου. Μέχρι τις 31 Οκτώβρη του 2016 πρέπει να έχει αναδειχτεί ο πλειοδότης και μέχρι τις 28 Φλεβάρη του 2017 να έχει ολοκληρωθεί η μεταβίβαση σ' αυτόν του 24%.
Υποτίθεται ότι άλλαξε ο νόμος των Σαμαροβενιζέλων, που προέβλεπε το ξεπούλημα του 66% του ΑΔΜΗΕ και πλέον το 51% θα μείνει στο κράτος. Βέβαια, το γεγονός ότι το νέο σχέδιο το αποδέχτηκαν οι ιμπεριαλιστές δανειστές θα έπρεπε να μας «ψυλλιάσει» ότι μάλλον καλύτερη για τα συμφέροντά τους λύση βρέθηκε. Λύση στο πλαίσιο της οποίας θα ελέγξουν τον ΑΔΜΗΕ με μικρότερο κεφάλαιο.
Ο ΑΔΜΗΕ διαχωρίζεται πλήρως από τη ΔΕΗ, της οποίας ήταν θυγατρική κατά 100%. Το 51% θα μεταβιβαστεί από τη ΔΕΗ σε εταιρία συμμετοχών. Το 25% θα μεταβιβαστεί σε νέα εταιρία και το 24% είναι αυτό που βγαίνει άμεσα στο σφυρί, για να το πάρει ξένος «στρατηγικός επενδυτής». Ξένος υποχρεωτικά, γιατί δεν υπάρχει ελληνική επιχείρηση που να πληροί τη βασική προϋπόθεση (να διαχειρίζεται ήδη δίκτυο υψηλής τάσης). Συνεχίζεται έται η σαλαμοποίηση της ΔΕΗ και το ξεπούλημα των φιλέτων της. Θυμίζουμε ότι έχει συμφωνηθεί ακόμα πως βαθμιαία η ΔΕΗ θα πρέπει να μειώνει το ποσοστό αγοράς που έχει στη λιανική πώληση, για να περνάει αυτό σε ιδιώτες καπιταλιστές. Στο τέλος του 2019 το ποσοστό της ΔΕΗ δε θα πρέπει να ξεπερνά το 49,24%!
Ο ελληνικός λαός υπέστη τεράστιες θυσίες για να δημιουργηθεί από το κράτος η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, η ΔΕΗ. Πρόκειται για επιχείρηση που απαιτούσε τεράστιες επενδύσεις σταθερού κεφαλαίου, πράγμα ασύμφορο για το ιδιωτικό κεφάλαιο. Γι' αυτό και τις επενδύσεις ανέλαβε το κράτος, ενώ οι ιδιώτες καπιταλιστές ανέλαβαν τις εργολαβίες και τις προμήθειες, μέσα από αδιαφανείς και σκανδαλώδεις μιζο-διαδικασίες. Τώρα, έχει έρθει η ώρα να κοπούν τα φιλέτα και να εκχωρηθούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο, για να βγάλει υπερκέρδη χωρίς να χρειαστεί να κάνει μεγάλες επενδύσεις σταθερού κεφαλαίου.
Ερχεται για παράδειγμα ένας ιδιώτης καπιταλιστής, χωρίς να έχει επενδύσει για να φτιάξει κάποιο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, χωρίς να έχει επενδύσει για να φτιάξει ένα δίκτυο μεταφοράς υψηλής τάσης, στήνει ένα μαγαζί και μοστράρει ως πωλητής ηλεκτρικής ενέργειας στη λιανική. Ερχεται η Κομισιόν και λέει πως η λιγνιτική παραγωγή (το φτηνό καύσιμο, στο οποίο στηρίχτηκε η ΔΕΗ) δε θα πρέπει να είναι κρατικό μονοπώλιο, αλλά να δοθεί και σε ιδιώτες καπιταλιστές που θα θελήσουν να φτιάξουν ένα εργοστάσιο ή να πάρουν ένα από τα έτοιμα εργοστάσια της ΔΕΗ.
Γάλλοι ή Ιταλοί; Αυτό είναι το ερώτημα που προκύπτει μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του διαγωνισμού. Επίσημα δεν ανακοινώθηκε ποιες εταιρίες υπέβαλαν προσφορά, διέρρευσε όμως ότι αυτές είναι τέσσερις. Η γαλλική RTE, θυγατρική της πανίσχυρης EDF (γαλλική ΔΕΗ). Πρόκειται για το μεγαλύτερο διαχειριστή δικτύων ηλεκτρισμού στην Ευρώπη, με 105.331 χλμ. γραμμών και 8.400 άτομα προσωπικό. Η ιταλική Terna Rete Italia, ο ιταλικός ΑΔΜΗΕ με 72.000 χλμ. γραμμών δικτύου στην Ιταλία. Και δυο κινέζικες, η China State Grid (διαχειρίζεται 200.000 χλμ. δικτύου στην Κίνα) και η China Southeastern Power Grid, που διαχειρίζεται επαρχιακά δίκτυα μεταφοράς στην Κίνα.
Οι Κινέζοι θα φύγουν από τη μέση. Αμφιβάλλουμε αν διαθέτουν ακόμα και τις τυπικές προϋποθέσεις, δεδομένου ότι ο διαγωνισμός απαιτεί ο υποψήφιος επενδυτής να είναι διαχειριστής συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (αυτό το προσόν το έχουν), αλλά και μέλος του ΕΝΤSO-E (Ευρωπαϊκό Δίκτυο Διαχειριστών) ή μέλος κοινοπραξίας που διαχειρίζεται δίκτυο μέλος του ΕΝΤSO-E. Ακόμα και αν διαθέτουν και αυτή την προϋπόθεση, οι Κινέζοι δεν έχουν καμιά ελπίδα να πάρουν μόνοι τους το δίκτυο μιας χώρας-μέλους της ΕΕ, εκτοπίζοντας ένα γαλλικό και ένα ιταλικό μονοπώλιο.
Αν μας ρωτήσετε «τότε γιατί παίρνουν μέρος», θα σας απαντήσουμε ότι συγκεκριμένη απάντηση δεν έχουμε. Ενδεχομένως να θέλουν απλώς να δηλώσουν το ενδιαφέρον για τέτοιου τύπου επενδύσεις στην Ευρώπη. Ενδεχομένως να «ψήνουν» συμμαχίες με ευρωπαϊκά μονοπώλια. Το βέβαιο είναι ότι αυτοτελώς αποκλείεται να πάρουν ένα τόσο σημαντικό ποσοστό ενός ευρωπαϊκού διαχειριστή δικτύου, που οδηγεί και σε απόκτηση του μάνατζμεντ.
Γάλλοι ή Ιταλοί, λοιπόν; Αν το παίζαμε στο στοίχημα, θα ποντάραμε υπέρ των Γάλλων. Δεν έχουμε κάποια στοιχεία, αλλά έχουμε ενδείξεις. Στους ιταλούς ιμπεριαλιστές δόθηκε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Δύσκολα θα πάρουν στα καπάκια δεύτερη ελληνική κρατική εταιρία. Ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς και ο επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί, που επισκέφτηκαν διαδοχικά πρόσφατα την Αθήνα, νομίζουμε πως ήρθαν και για δουλειές στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Ας σημειωθεί πως οι Γάλλοι δεν έχουν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τους αγωγούς μεταφοράς φυσικού αέριου, διότι παράγουν ηλεκτρική ενέργεια κυρίως με πυρηνικά εργοστάσια. «Δικαιούνται», λοιπόν, βάσει της γενικότερης ιμπεριαλιστικής μοιρασιάς, να πάρουν κάτι στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα.
Το ενδιαφέρον των ευρωπαϊκών μονοπωλίων δεν περιορίζεται μόνο στην ελληνική εσωτερική αγορά. Οι μονάδες παραγωγής και τα δίκτυα στις βαλκανικές χώρες είναι πεπαλαιωμένα, εγκαταλελειμμένα εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες και θα ξεκινήσουν αναγκαστικά επιχειρήσεις εκσυγχρονισμού τους, που δημιουργούν προσδοκία για μεγάλα κέρδη στα ευρωπαϊκά μονοπώλια. Η ελληνική ενεργειακή βάση, λοιπόν, που ούτε ασήμαντη είναι ούτε πεπαλαιωμένη, αποτελεί το ιδανικό ορμητήριο για εξορμήσεις προς Βορράν.
Σχόλια