Μας φτύνουν κιόλας

Τα καραγκιοζιλίκια με τις «μεγάλες θεσμικές πρωτοβουλίες» του Τσίπρα, είτε πρόκειται για τη τζούφια αλλαγή του εκλογικού νόμου είτε για την ακόμα πιο τζούφια πρόταση  για αναθεώρηση του συντάγματος, θα μπορούσαμε να τα αντιμετωπίσουμε σηκώνοντας αδιάφορα τους ώμους και επισημαίνοντας πως εντάσσονται στην τακτική «θεάματα αντί άρτου» που εφαρμόζουν όλες οι αστικές κυβερνήσεις, όταν βλέπουν τη «μουρμούρα» να φουντώνει στους κόλπους του λαού. Είναι η μοναδική δυνατότητα που έχουν να δείξουν ότι καθορίζουν κυριαρχικά την πολιτική ατζέντα.

Τα απανωτά εγκαίνια έργων, που θυμίζουν περισσότερο Παττακό παρά Λαλιώτη και Σουφλιά (οι δύο τελευταίοι έδρασαν την εποχή της κατασκευαστικής ακμής του ελληνικού καπιταλισμού και εγκαινίαζαν μεγάλα έργα -πεντέξι φορές το καθένα- ενώ ο Τσίπρας εγκαινιάζει μικροέργα που χρόνισαν), θα μπορούσαμε να τα αντιμετωπίσουμε καγχάζοντας και απονέμοντας στον Τσίπρα το παρατσούκλι «Τσιπρόσαυρος ο μυστριοφόρος».

Αυτό που έκανε την περασμένη Τετάρτη, όμως, ήταν φτύσιμο της εργατικής τάξης και δεν μπορεί να περάσει έτσι. Βγήκε ο αλητήριος, με «γλάστρες» μερικούς υπουργούς που δε μίλησαν, και υποσχέθηκε ότι θα δώσει κάρτα σίτισης και φάρμακα χωρίς συμμετοχή στους χαμηλοσυνταξιούχους που τους έκοψε το ΕΚΑΣ! Μόνο για φέτος, γιατί του χρόνου αυτοί που θα χάσουν το ΕΚΑΣ θα είναι πολύ περισσότεροι και τα κονδύλια ακόμα και για την κάρτα σίτισης ακόμα τα ψάχνουν.

Υπήρχε μέχρι το 1990 η κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ. Ο Μητσοτάκης την πετσόκοψε. Το ΠΑΣΟΚ, που είχε υποσχεθεί ότι θα την επαναφέρει, έδωσε το ΕΚΑΣ, ως φιλανθρωπικό βοήθημα σε μια μερίδα χαμηλοσυνταξιούχων, με εισοδηματικά κριτήρια. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποφάσισαν την κατάργησή του κι όταν είδαν την αγανάκτηση να φουντώνει, αποφάσισαν να μοιράσουν κουπόνια για αγορά τροφίμων από τα σούπερ μάρκετ! Κουπόνια απορίας αντί για σύνταξη (αν τα δώσουν κι αυτά, γιατί νόμο ακόμα δεν είδαμε).

Δεν περιορίστηκαν, όμως, σε μια σεμνή ανακοίνωση. Οργάνωσαν τηλεοπτική φιέστα με τον πρωθυπουργό να ζητά την αποθέωσή του. «Δοξάστε με» είναι το μήνυμα που έστειλε στον ελληνικό λαό. Σας άρπαξα τα πορτοφόλια, αλλά σας αφήνω ένα χαρτζιλίκι για να μην πεθάνετε της πείνας. Γι' αυτό μιλάμε για φτύσιμο.

Θα ήταν λάθος, όμως, να περιοριστούμε σε μια ηθική-πολιτική καταδίκη του αληταριού που βρομίζει ό,τι συμβόλιζαν οι όροι «Αριστερά» και «αριστεροί» στον τόπο μας. Πρέπει να επισημάνουμε -πέραν όλων των άλλων- ότι επιχειρούν να περάσουν στην κοινωνική συνείδηση την αποδοχή της βαρβαρότητας ως αναγκαίου κακού, που θα απαλύνεται με φιλανθρωπικού χαρακτήρα μέτρα για τους πιο εξαθλιωμένους από τους εξαθλιωμένους.

Η μνημονιακή πολιτική είναι μονόδρομος, στο πλαίσιο της μνημονιακής πολιτικής τα πάντα πρέπει να γίνονται αποδεκτά και η διανομή κουπονιών για τρόφιμα, ηλεκτρικό, νερό και ενοίκιο είναι το μέγιστο που «δικαιούνται» τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα. Αυτό είναι το μήνυμα που (ξανα)περνάει ο ΣΥΡΙΖΑ, στήνοντας φιέστες σαν αυτή του ΚΥΣΚΟΙΠ την περασμένη Τετάρτη.

Η πρόκληση είναι ευθεία. 'Η αποδεχόμαστε αυτή τη λογική και σκύβουμε το κεφάλι ευχαριστώντας τον Τσίπρα που λέει ότι είναι πιο φιλάνθρωπος από τους προηγούμενους, ή παύουμε να την ενθαρρύνουμε με την αδράνεια και την ιδιώτευσή μας. Πολύ σύντομα (το φθινόπωρο) θα κληθούμε για μια ακόμα φορά ν' απαντήσουμε έμπρακτα στο δίλημμα.