«Ευεργέτες» των ναυτεργατών ή δήμιοι των δικαιωμάτων τους;

Παραμονές των αυτοδιοικητικών εκλογών, η δημοτική αρχή Πειραιά, σε μια επικοινωνιακή φιέστα με ψηφοθηρικές σκοπιμότητες, εγκαινίασε το μνημείο του «αφανούς ναύτη» στον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.

Παρόντες στα αποκαλυπτήρια ο μητροπολίτης Σεραφείμ, ο «δωρητής» εφοπλιστής Μαρινάκης (που αποτελεί έτσι κι αλλιώς το βασικό χορηγό της παράταξης Μώραλη), αλλά και ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θ. Βενιάμης.

Με ωμό και κυνικό τρόπο οι εν λόγω βασικοί συντελεστές της ανίερης προπαγανδιστικής επιχείρησης φτιασιδώματος του «φιλολαϊκού» προφίλ του εφοπλιστικού κεφαλαίου (αλλά και της πάγιας αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής που διαχρονικά και παντοιοτρόπως βρίσκεται στην υπηρεσία του), εστίασαν στην «παρουσία του Έλληνα ναυτικού στην ιστορία με τους αγώνες και τις θυσίες του». Ωστόσο, οι μελίρρυτες φράσεις περί «των Ελλήνων ναυτικών και των Ελλήνων εφοπλιστών που πάνε μαζί» (Βενιάμης), δεν μπορούν να συγκαλύψουν την πραγματικότητα.

Στο βωμό του κέρδους και στο όνομα της «ανάπτυξης», οι εφοπλιστές, που απολαμβάνουν -και συνταγματικά- (εισφορο)απαλλαγές και κάθε είδους προνόμια και επιδοτήσεις από τον κρατικό κορβανά, έχουν μετατρέψει τους στόλους τους σε πλωτά φέρετρα, κατέχοντας εδώ και δεκαετίες την πρωτιά στην παγκόσμια ναυτιλία σε «ατυχήματα», όπως ναυάγια και πυρκαγιές, που έχουν πληρώσει με βαρύ φόρο αίματος χιλιάδες νεκροί και σακατεμένοι ναυτεργάτες.

Οι τελευταίοι γινονται αντικείμενο της πιο άγριας εκμετάλλευσης των «εθνικών ευεργετών» τύπου Μαρινάκη, που από «ηθική υποχρέωση» καταδικάζουν τα πληρώματά τους στη μαύρη, ανασφάλιστη και χαμηλόμισθη εργασία (στην καλύτερη περίπτωση) ή τους επιφυλάσσουν μια θέση στη διαρκώς ογκούμενη στρατιά των ανέργων.