Εμπρηστής η πολιτική της μούφα «πράσινης» μετάβασης

 

Το σταχτί και το μαύρο, χρώματα που ταιριάζουν στο εκμεταλλευτικό σύστημα της εμπορευματοποίησης των πάντων, αλλά και στις αστικές κυβερνήσεις, κυριαρχούν για άλλη μια χρονιά σε χιλιάδες στρέμματα καμένων δασών, καλλιεργειών, σε εκατοντάδες δεκάδες καμένα σπίτια και αυτοκίνητα.

Η νέα αυτή σελίδα του διαρκούς πολιτικού εγκλήματος, στοίχησε ακόμη 22 ανθρώπινες ζωές μέχρι σήμερα. Οδήγησε σε καταστροφή του φυσικού πλούτου της Ελλάδας, λαϊκών περιούσιων, σπιτιών, καλλιεργειών, μελισσιών, κοπαδιών, επιχειρήσεων, που έγιναν με κόπους δεκαετιών.

Από την πολύπαθη Πάρνηθα, μέχρι την ανυπολόγιστη καταστροφή στον Έβρο, το εθνικό πάρκο της Δαδιάς, από την Ρόδο, μέχρι τις περιοχές με εγκαταστάσεις στρατιωτικής σημασίας, όπως το Στεφανοβίκειο, η Αγχίαλος, οι Αβάντες και η Παλαγία της Θράκης, η Ελευσίνα. Καταστράφηκαν ήδη πάνω από 1.350.000 στρέμματα.

Οι τεράστιες εκτάσεις δασών που καταστράφηκαν, επειδή αφέθηκαν στην τύχη τους, αποκάλυψαν την υποκρισία της πολιτικής της ψευδεπίγραφης «πράσινης μετάβαση» των κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των άλλων αστικών κομμάτων, που δεν  προστάτευσαν τα μοναδικά οικοσυστήματα, που «ανέξοδα» δεσμεύουν διοξείδιο του άνθρακα και παράγουν οξυγόνο. Κι από κοντά, οι αστικές κρατικές δομές της περιφερειακής και τοπικής διοίκησης, με τους εκάστοτε διαχειριστές τους.

Η πολιτική ευθύνη των περιφερειακών και δημοτικών διοικήσεων, αφορά τη συμπόρευση με τη διαχρονικά ασκούμενη πολιτική, ενώ έπρεπε να πρωτοστατούν στη διεκδίκηση των προϋποθέσεων αποτελεσματικής προστασίας του λαού και του περιβάλλοντος.

Οι τραγικές εξελίξεις διέψευσαν για ακόμα μια φορά την κυβέρνηση της ΝΔ και τον πρωθυπουργό, που διαβεβαίωναν για την καλύτερη από ποτέ ετοιμότητα του κράτους απέναντι στις δασικές πυρκαγιές, ενώ μετά τις καταστροφές επανέλαβε όλα τα γνωστά επιχειρήματα – δικαιολογίες όλων των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, ότι φταίνε η κλιματική κρίση, οι καύσωνες, οι ακραίες και πρωτόγνωρες καιρικές συνθήκες κλπ.

Οι περιβαλλοντικές αλλαγές συμβαίνουν από την δημιουργία και όσο θα υπάρχει η γη. Δεν τις υποτιμάμε. Ούτε τους εμπρησμούς. Ούτε το γεγονός ότι οι πυρκαγιές μπορεί να προκαλούνται ή και να αξιοποιούνται στο πλαίσιο γεωπολιτικών ή άλλων ανταγωνισμών.

Όμως το κράτος θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένο για την αντιμετώπιση ακριβώς τέτοιων δύσκολων συνθηκών, στο πλαίσιο της διαχείρισης και προστασίας των δασών, με τον αντίστοιχο αντιπυρικό σχεδιασμό και με κύριο βάρος στην πρόληψη.

Ας απαντήσει η κυβέρνηση και όλοι οι «θιασώτες» της πράσινης μετάβασης και της κλιματικής κρίσης: Η κλιματική κρίση φταίει για το ότι

• μόνο το 0,04% του προϋπολογισμού δίνεται για τα δάση;
• δεν υπάρχει κανένα σχέδιο διαχείρισης των δασών πανελλαδικά;
• κανένα δάσος δεν έχει σύγχρονη μελέτη αντιπυρικής προστασίας στο πλαίσιο της διαχείρισης και η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει τις μελέτες αυτές σε εταιρείες, που θα στοιχίσουν πανάκριβα, ενώ έπρεπε να γίνονται από τους επιστήμονες δασολόγους των δασαρχείων;
• λείπουν 2.000  δασολόγοι, δεν υπάρχει κανένας δασεργάτης, στα δασαρχεία όλης της Ελλάδας;
• απαξιώνονται διαχρονικά οι δασικές υπηρεσίες, με κορυφαίο αρνητικό σταθμό το διαχωρισμό της πρόληψης από την κατάσβεση και τη μεταφορά της αρμοδιότητας κατάσβεσης από τη Δασική στην Πυροσβεστική υπηρεσία το 1998 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ);
• τις ελλείψεις 4.500 θέσεων πυροσβεστών και των μέσων κατάσβεσης που είναι κατά μέσο όρο το 1/3 των αναγκών;

Η πολιτική χρήσεων γης, με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου, έχει οδηγήσει στην ανεξέλεγκτη «συμβίωση» Δασών – κατοικίας – βιομηχανίας – τουριστικών επιχειρήσεων – ακόμη και στρατοπέδων, με καταστροφικές συνέπειες για τη λαϊκή περιουσία, τον λαό, από τον κίνδυνο πυρκαγιών, ακόμη και βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης, όπως είδαμε στο Θριάσιο. Αυτές οι «μικτές ζώνες» είναι αποτέλεσμα της μετατροπής και της ανάγκης για κατοικία και αναψυχή σε κερδοφόρα διέξοδο για τους κατασκευαστικούς ομίλους.

Όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις -και η σημερινή- ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δασικές πυρκαγιές, γιατί υλοποιούν την πολιτική της λεγόμενης «πράσινης» μετάβασης της ΕΕ, της εμπορευματοποίησης των δασών και της γης.

Μάλιστα, η κυβέρνηση αξιοποιώντας και τις μεγάλες καταστροφές ετοιμάζεται να εκχωρήσει συνολικά τη διαχείριση των δασών σε επιχειρηματικούς ομίλους, που θα εξασφαλίσουν τζάμπα πρώτη ύλη (ξύλο, βιομάζα για πέλετ κ.λπ.) και γη. Θα δημιουργήσουν επίσης τουριστικά «δασικά χωριά», πάρκα ανεμογεννητριών και άλλες κερδοφόρες επενδύσεις για τα αδηφάγα εκμεταλλευτικά σχέδιά τους. Έτσι θα ενισχύσουν την αγορά της «πράσινης μετάβασης».

Αυτή η πολιτική είναι ο πραγματικός εμπρηστής των δασών, της λαϊκής περιουσίας, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Εμείς δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστούμε με αυτή την βαρβαρότητα.

Υπάρχει η δυνατότητα της ολοκληρωμένης διαχείρισης και προστασίας των δασών, του περιβάλλοντος, της διασφάλισης ολοκληρωμένης Πολιτικής Προστασίας, με την αξιοποίηση των σύγχρονων επιστημονικών και τεχνολογικών δυνατοτήτων.

Αυτή τη δυνατότητα υλοποίησης φωτίζουν οι προτάσεις και οι θέσεις του ΚΚΕ, στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού τρόπου παραγωγής και οργάνωσης της κοινωνίας. Με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, τον εργατικό έλεγχο. Της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού – κομμουνισμού, που θα εξασφαλίσει την ισόρροπη σχέση του εργαζόμενου ανθρώπου με τη φύση. Έτσι θα ικανοποιούνται οι διευρυνόμενες εργατικές – λαϊκές ανάγκες και η προστασία του περιβάλλοντος και όχι ο ανταγωνισμός για το κέρδος από την εκμετάλλευσή τους.

Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος, των δασών, την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στη γη.

Αυτό το δρόμο ανοίγουμε, όταν οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή στα μέτωπα των πυρκαγιών, παίρνουν μέρος στην κατάσβεση μαζί με άλλους κατοίκους, εργαζόμενους, αγρότες.

Στην πρώτη γραμμή της διεκδίκησης του αγώνα για ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών, για σχέδιο πολιτικής προστασίας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, για την ουσιαστική αποκατάσταση των πληγέντων και του φυσικού πλούτου.

*Ο Αντώνης Ραλλάτος είναι δασολόγος και υπεύθυνος του τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ