Σπουδές με εξωφρενικά δίδακτρα θαυμάζει κι ονειρεύεται ο Πιερρακάκης

 

Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια -«μη κρατικά μη κερδοσκοπικά» για την άθλια κυβέρνηση Μητσοτάκη που δεν τολμάει να τα αναφέρει με το πραγματικό τους όνομα ελπίζοντας να ρίξει στάχτη στα μάτια της εργαζόμενης κοινωνίας- που ευελπιστούν να φέρουν οσονούπω και στην Ελλάδα Μητσοτάκης και Πιερρακάκης, κατεδαφίζοντας ουσιαστικά τη ρητή απαγόρευση του άρθρου 16 του Συντάγματος με το «νομικό τρικ» του άρθρου 28, είναι ιδιωτικά «μαγαζιά» επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τσουχτερότατα δίδακτρα.

Για τον Πιερρακάκη φωτεινό παράδειγμα, το οποίο διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους ότι θέλει να μιμηθεί, είναι το παράδειγμα της Κύπρου με τα μόλις τρία δημόσια πανεπιστήμια και με μια δωδεκάδα ιδιωτικών, τα οποία φρόντισε μόλις πρόσφατα ο κυβερνητικός λόχος με τη σύμπραξη του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ και της Ελληνικής Λύσης  να αναγνωρίσει ακαδημαϊκά και να καταστήσει τα «πτυχία» τους ισότιμα με αυτά των ελληνικών δημόσιων ΑΕΙ.

Σαν χαλασμένο γραμμόφωνο, ο Πιερρακάκης, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί επαναλαμβάνει ότι ο στόχος της ίδρυσης και στην Ελλάδα ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι να «φέρουμε τα παιδιά μας πίσω». Στόχος είναι «όσοι περισσότεροι Ελληνες να μπορούν να σπουδάζουν στον τόπο τους και σε πανεπιστημιακά ιδρύματα-παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων», αριθμώντας ταυτόχρονα σε 40.000 τους έλληνες φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό, οι 18.000 εξ αυτών στην Κύπρο.

Παρουσιάζει, δηλαδή, την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ σαν ένα άκρως φιλολαϊκό μέτρο που θα ανακουφίσει και θα ευνοήσει γενικά όλα τα νοικοκυριά.

Στην πραγματικότητα, εκείνο που θα ευνοήσει ο Πιερρακάκης είναι το φούσκωμα της τσέπης εμπόρων της γνώσης, που θα δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, ενώ η εργαζόμενη κοινωνία κανένα καλό δεν πρόκειται να δει. Τα δικά της παιδιά δεν μπορούν να σπουδάσουν ούτε καν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, ακόμη και αν έχουν πετύχει σε ένα περιφερειακό δημόσιο ΑΕΙ, μιας και η «τσέπη» της έχει αδειάσει από τις συνεχείς «τραβηχτικές» που έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου.

Δεν μπορούν να σπουδάσουν επειδή οι άγριοι «κόφτες» της Τράπεζας θεμάτων, της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, της δραστικής μείωσης του «κλειστού αριθμού» εισακτέων και των πανελλαδικών εξετάσεων τσακίζουν τα όνειρά τους, ωθώντας τους βιαίως σε δομές εκπαίδευσης-φούφουτος και όσους έχουν μια κάποια οικονομική δυνατότητα σε εγχώρια κολλέγια που έχουν συμβληθεί με πανεπιστήμια του εξωτερικού (32 τον αριθμό), για να αγοράσουν «πτυχία».  

Κοντολογίς, Μητσοτάκης και Πιερρακάκης, εν τοις πράγμασι, απευθύνονται σε μια μειοψηφία εχόντων και κατεχόντων, που μπορούν για τις σπουδές των γόνων τους να καταβάλλουν τα τσουχτερότατα δίδακτρα προκειμένου να αποκτήσουν ένα αγορασμένο «πτυχίο», για το οποίο η μοναδική προϋπόθεση είναι η κατοχή του απολυτήριου Λυκείου. Το μήνυμα που εκπέμπεται είναι: Μην ξοδεύεσαι οικονομικά, ψυχικά, νοητικά για να πετύχεις τα χιλιάδες μόρια που απαιτούνται για εισαγωγή σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, αρκεί να έχεις τα χιλιάδες ευρώ για να τα «ακουμπήσεις» σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο.

Κύπρος: Ο παράδεισος των εμπόρων της γνώσης

Καταρχάς να σημειώσουμε ότι ο αριθμός των ελλήνων φοιτητών του εξωτερικού είναι αριθμός που επικαλείται ο Πιερρακάκης, που έχει κάθε λόγο να τον παρουσιάζει «φουσκωμένο», για να γίνει πιστευτό και αποδεκτό το αφήγημά του ότι η ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα θα κλείσει μια «μεγάλη πληγή», που βασανίζει τάχα δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά.

Ακόμη και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου, για τα οποία τόση κουβέντα γίνεται, και που σύμφωνα με τον Πιερρακάκη 18.000 ελληνόπουλα σπουδάζουν σε αυτά, δεν δίνουν σκοπίμως αναλυτικά στοιχεία στις επίσημες ιστοσελίδες τους.

Δεν δίνουν επίσης σκοπίμως στοιχεία για τα δίδακτρα που απαιτούν και πρέπει κάποιος για να αποκτήσει πληροφορίες είτε να κάνει προσωπικό αίτημα εγγραφής είτε να καταφύγει σε δημοσιεύματα κυπριακών ιστοσελίδων που έχουν κάνει σχετική έρευνα για να διαφημίσουν το «τοπικό προϊόν».

Με αφετηρία τα ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της Κύρωσης της Συμφωνίας Ελλάδας-Κύπρου «σχετικά με την αμοιβαία ακαδημαϊκή αναγνώριση πανεπιστημιακών τίτλων σπουδών Ανωτάτων και Ανωτέρων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και άλλων Εγκεκριμένων Ιδρυμάτων…» ψάξαμε τα προγράμματα σπουδών (προπτυχιακά, μεταπτυχιακά, εξ αποστάσεως) που προσφέρονται, τα δίδακτρα και το κόστος διαμονής είτε στις Εστίες είτε σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα.

Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι πρόκειται για μια πανάκριβη μπίζνα που απευθύνεται σε πολύ εύρωστα οικονομικά στρώματα και που υπερβαίνει σε κόστος σπουδών, στις περιζήτητες ειδικότητες π.χ. της Ιατρικής, Οδοντιατρικής, Φαρμακευτικής, Κτηνιατρικής, ακόμη και αυτό των χωρών, όπως η Σλοβακία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία, Ουγγαρία, Αυστρία.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι 

• Τα δίδακτρα για σπουδές στην Ιατρική στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Λευκωσίας (University of Nicosia), που είναι το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο σε αριθμό φοιτητών στην Κύπρο και το μεγαλύτερο στη Νότια Ευρώπη με κύρια γλώσσα διδασκαλίας την Αγγλική, ανέρχονται κατ’ έτος σε 18.000/21.000 ευρώ, ενώ οι αντίστοιχες τιμές στις χώρες που προαναφέραμε κυμαίνονται από 6.000 έως 16.633 ευρώ ανά έτος. Δεδομένου ότι η φοίτηση στην Ιατρική διαρκεί έξι (6) χρόνια, το συνολικό ποσό για φοίτηση στην Ιατρική του Πανεπιστήμιου Λευκωσίας είναι 108.000/126.000 ευρώ!
• Οι σπουδές στην Ιατρική στο ιδιωτικό Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου (Europian University) κοστίζουν 126.000 για τα 6 έτη σπουδών (21.000 ευρώ ανά έτος).
• Ανάλογα οι σπουδές στην Κτηνιατρική στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας κοστίζουν 20.000 ευρώ ανά έτος (100.000 ευρώ τα πέντε χρόνια!) ενώ  οι αντίστοιχες στις άλλες χώρες κυμαίνονται από 4.820 ευρώ (Βουλγαρία) έως 9.996 ευρώ (Πορτογαλία) ανά έτος.
• Τα δίδακτρα στην Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου ανέρχονται σε 8.316 ευρώ και σε 8.940 ευρώ αντίστοιχα ανά έτος (διάρκεια σπουδών 5 έτη).
• Τα δίδακτρα για σπουδές στην Οδοντιατρική στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου ανέρχονται σε 21.000 ευρώ ανά έτος (διάρκεια σπουδών 5 έτη).    

Ερευνα πραγματοποίησε επίσης η κυπριακή ιστοσελίδα Brief για τα δίδακτρα των 126 κλάδων σπουδών 6 ιδιωτικών πανεπιστημίων της Κύπρου: Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο, Frederic University,  University of Central Lancashire (UCLan), Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου, Philips University. Η σχετική έρευνα, που υπογράφει η Κυπριάνα Σταύρου, που επικαλείται ότι ήρθε σε επαφή με τα 6 πανεπιστήμια, δημοσιεύτηκε στις 23/8/2020.

Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι τα δίδακτρα κυμαίνονται ανάλογα με το πανεπιστήμιο, τις σχολές και τα προγράμματα σπουδών (προπτυχιακά, μεταπτυχιακά, εξ αποστάσεως). Ολα πάντως αγγίζουν είτε υπερβαίνουν κατά πολύ τα 9.000 ευρώ κατ’ έτος με τα σκήπτρα να κρατούν οι Ιατρικές Σχολές ή σπουδές σε αντικείμενα «της μόδας», όπως η Κλινική Ψυχολογία – 25.920 ευρώ, η Συμβουλευτική Ψυχολογία – 21.600 ευρώ, η Σχολική Ψυχολογία – 20.400 ευρώ.

Σημειώνουμε επίσης την πληθώρα και των Νομικών Σχολών -και στα 6 ιδιωτικά πανεπιστήμια- όπου τα δίδακτρα αγγίζουν τα 9.000 ή και τα 10.000 ευρώ ανά έτος ή και τα υπερβαίνουν.

Υπογραμμίζουμε αυτό το παράδειγμα γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακύρωσε την ίδρυση νέας Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και παράλληλα διαφημίζει τις σπουδές στα ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου με τις αντίστοιχες σχολές. Κακή, δηλαδή, η λύση απορρόφησης νέων φοιτητών στα δημόσια πανεπιστήμια της Ελλάδας, άριστη η προσέλκυση φοιτητών-πελατών από την Ελλάδα στην Κύπρο. Το μοντέλο αυτό επιθυμούν Μητσοτάκης και Πιερρακάκης να μεταφέρουν και στην ενδοχώρα της Ελλάδας, με μείωση του φοιτητικού πληθυσμού στα δημόσια πανεπιστήμια -μέσω των «κοφτών» που προαναφέραμε και του λουκέτου σε 36 τμήματα των δημόσιων ΑΕΙ- και παράλληλα μεγάλωμα της «πίτας» για τα ιδιωτικά μαγαζιά των εμπόρων της γνώσης.

Φοιτητικές Εστίες στην Κύπρο, κόστος διαβίωσης

Στα ύψη είναι επίσης το κόστος διαμονής στις φοιτητικές εστίες των ιδιωτικών πανεπιστημίων της Κύπρου.

• Στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας ανέρχεται σε 165- 215 ευρώ ανά εβδομάδα (660 και 860 ευρώ το μήνα αντίστοιχα!). Οι τιμές κυμαίνονται ανάλογα με τον όροφο και το συγκρότημα.
• Στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο, ανέρχεται σε 149-185 ευρώ την εβδομάδα (596 και 740 ευρώ το μήνα αντίστοιχα) ανάλογα με την επιλογή του διαμερίσματος.
• Στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου το κόστος διαμονής είναι 3.600 για την περίοδο από 26/9/2022  έως 4/6/2023).
• Στο Philips University για 40 εβδομάδες η διαμονή κοστίζει 2.500 ευρώ. 

 

Τα προσφερόμενα δωμάτια και τα διαμερίσματα, όμως, δεν μπορούν να καλύψουν τον συνολικό αριθμό των φοιτητών (π.χ. 228 στούντιο και διαμερίσματα στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο). Προτείνονται, λοιπόν, επιλογές σε οικιστικές μονάδες κοντά στα πανεπιστήμια, όπου το ενοίκιο για ένα διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου κυμαίνεται μεταξύ 550-650 ευρώ το μήνα.

Προσθέστε τώρα και τα έξοδα για δίδακτρα, φαγητό, αναλώσιμα, υλικά που απαιτούν οι σπουδές, διασκέδαση, κ.λπ. και κάντε τη «σούμα» για να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι οι σπουδές στα πολυδιαφημισμένα ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου, που ονειρεύεται ο Πιερρακάκης, είναι απλησίαστες και προσιτές μόνο για πολύ «χοντρά» πορτοφόλια.

Επαναλαμβάνουμε, λοιπόν, πως ο ερχομός ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα απευθύνεται μόνο στα υψηλά ιστάμενα οικονομικά στρώματα της αστικής τάξης. Γι’ αυτό και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου έχουν εξαπολύσει μπαράζ προπαγάνδας προς άγραν πελατών, με τη σύμπραξη των εν Ελλάδι ιδιωτικών σχολείων (π.χ. το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας διοργανώνει στις 13 Ιανουαρίου 2024 διά ζώσης συναντήσεις με υποψήφιους φοιτητές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και στις 15 Ιανουαρίου κοινή εκδήλωση με τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια «Δωδωναία» στα Γιάννενα).

Και αυτά, τα στρώματα, όμως, δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν το μεγάλο κόστος σπουδών αν ο τόπος κατοικίας τους είναι εκτός της Αθήνας. Γιατί το ξένο πανεπιστήμιο που θα φτιάξει παράρτημα στην Ελλάδα, όπως σχεδιάζει η κυβέρνηση, θα το φτιάξει λογικά στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο, την πρωτεύουσα, και όχι στην περιφέρεια. Ετσι, οι γόνοι της αστικής τάξης που θα διαλέξουν να φοιτήσουν σε αυτό θα επιβαρυνθούν και με τα πανάκριβα έξοδα διαμονής στην Αθήνα, όπου τα ενοίκια έχουν φθάσει στο θεό και το κόστος ζωής είναι δυσθεώρητο.