«Ξήλωσαν» δύο μεσαία στελέχη του ΥΠΕΣ και της ΝΔ για να συγκαλύψουν το σκάνδαλομε τα e-mails της Ασημακοπούλου

 

Με το «ξήλωμα» δύο μεσαίων στελεχών του υπουργείου Εσωτερικών επιχειρεί να κλείσει η κυβέρνηση το θέμα της Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου, με το Μαξίμου να αποδέχεται ουσιαστικά ότι πρόκειται για σκάνδαλο και να αναιρεί το αφήγημα που προσπάθησε αρχικά να επιβάλει, ότι τάχα το υπουργείο δεν είχε καμία εμπλοκή στην υπόθεση.

Αρχικά η Ασημακοπούλου «πετάχτηκε» από το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, ανακοινώνοντας ότι δεν θα είναι υποψήφια στις 9 Ιούνη. Στη συνέχεια «καρατομήθηκαν», μέσω «παραιτήσεων», ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών, Μιχάλης Σταυριανουδάκης, καθώς και ο Γραμματέας αποδήμων της Νέας Δημοκρατίας, Νίκος Θεοδωρόπουλος.

Ουσιαστικά, το Μαξίμου κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να βγει από το «κάδρο» και να αποσυνδέσει παράλληλα την υπουργό Εσωτερικών, Νίκη Κεραμέως, και την ίδια τη Νέα Δημοκρατία από μία υπόθεση που αποδεικνύει ότι τα προσωπικά δεδομένα χιλιάδων απόδημων Ελλήνων γίνονται βορά στις εκλογικές ορέξεις «γαλάζιων» βουλευτών, ενόψει ευρωεκλογών και επιστολικής ψήφου.

Η ίδια η Νίκη Κεραμέως προσπάθησε να απεμπλέξει τον εαυτό της από τη διαρροή των ηλεκτρονικών διευθύνσεων, αναφέροντας σε τηλεοπτική συνέντευξή της ότι η όποια ενέργεια σημειώθηκε τον Μάη του 2023 επί υπηρεσιακής κυβέρνησης, όταν η ίδια δεν ήταν υπουργός. Υποστήριξε δε, προσπαθώντας εμφανώς να υποβαθμίσει το όλο θέμα, ότι επρόκειτο για παράνομη πράξη ενός συγκεκριμένου ανθρώπου σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αποσιωπώντας βέβαια τη θέση και το ρόλο των δύο παραιτηθέντων στελεχών.

Άλλωστε, ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, εμπαίζοντας ουσιαστικά την κοινή γνώμη, έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι η κατοχή των e-mails από το γραμματέα αποδήμων της ΝΔ ήταν «ατομική πράξη» και ότι δεν σχετίζονταν με τη Νέα Δημοκρατία! Μάλιστα, στις ενημερώσεις των πολιτικών συντακτών και σε συνεντεύξεις του, ο Μαρινάκης επιδεικνύει ιδιαίτερη σπουδή προκειμένου να απεμπλέξει την Κεραμέως από την όλη υπόθεση.

Στο ίδιο πλαίσιο, δεκάδες είναι οι αγωγές Ελλήνων του Εξωτερικού σε βάρος του υπουργείου Εσωτερικών, αλλά και της Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου, ενώ εκφράζονται ανησυχίες από την πλευρά των αποδήμων που είδαν να δέχονται μηνύματα χωρίς τη συναίνεσή τους ότι δεν έχουν διαρρεύσει μόνο τα e-mails αλλά και άλλα πιο «ευαίσθητα» στοιχεία τους όπως ο ΑΦΜ και ο ΑΜΚΑ.

Αλλά όπως φαίνεται, η λογική της ιδιοποίησης προσωπικών δεδομένων για ψηφοθηρικούς σκοπούς έχει αρκετούς υποστηρικτές σε κυβέρνηση και ΝΔ, καθώς ο Άδωνις Γεωργιάδης -με το γνωστό κυνισμό του- πρότεινε να αλλάξει ο νόμος για την πολιτική εκστρατεία και οι πολιτικοί των κομμάτων να μπορούν να χρησιμοποιούν τα προσωπικά δεδομένα. Ουσιαστικά ο υπουργός Υγείας, παρά το ότι διευκρίνισε ότι η παραπάνω θέση αποτελεί προσωπική του άποψη, δημιουργεί κλίμα που ενδεχομένως προαναγγέλλει εξελίξεις.

Ένα σκάνδαλο διαρροής που φέρνει στην επιφάνεια το διάτρητο
σύστημα της επιστολικής ψήφου

Τα ερωτήματα για το κατά πόσο είναι έγκυρη και μυστική η όλη διαδικασία της επιστολικής ψήφου επανέρχονται αμείλικτα, υπό το φως των νέων αποκαλύψεων και παρά την απεγνωσμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να αποσυνδέσει το θέμα από τη διαρροή των e-mails.

Όπως ήδη έχει γράψει ο «ΛΔ», κανείς ουσιαστικά δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι η επιστολική ψήφος είναι αδιάβλητη ούτε και ότι μπορεί να αποδειχτεί ότι είναι μυστική. Αντίθετα, προκύπτουν κίνδυνοι, όπως το να δέχονται οι ψηφοφόροι πιέσεις από τρίτα πρόσωπα -εργοδότες, συγγενείς κλπ- προκειμένου να επιλέξουν συγκεκριμένο υποψήφιο ή κόμμα, αλλοιώνοντας έτσι το τελικό αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα, οι εκλογές -μία πολιτική διαδικασία που αποκαλείται από το ίδιο το αστικό πολιτικό σύστημα ως η «γιορτή της δημοκρατίας»- υποβαθμίζονται στο επίπεδο της ψήφου μέσω μιας απλής επιστολής.

Βασική όμως παράμετρος που θέτει αμφιβολίες τόσο για τα προσωπικά δεδομένα χιλιάδων ανθρώπων όσο και για την επιστολική ψήφο αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο τα στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών και της Νέας Δημοκρατίας αντιμετωπίζουν τις εκλογές, τους ψηφοφόρους και τα ίδια τα προσωπικά στοιχεία. Ως ένα «τσιφλίκι» τους στο οποίο μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, καταστρατηγώντας κάθε έννοια ελευθερίας και μυστικής ψηφοφορίας.