Ανασχηματισμός οπερέτα

 

Οπως έλεγαν κυβερνητικές πηγές, «το νέο κυβερνητικό σχήμα χαρακτηρίζεται από αλλαγές και προσθήκες που δηλώνουν τις προτεραιότητες του επόμενου διαστήματος: Ακρίβεια. Αγρότες και περιφέρεια. Και αποτελεσματικότερο κράτος για καλύτερη καθημερινότητα». Από τη δήλωση συνάγεται ότι εργαζόμενοι, εργασιακές σχέσεις, κοινωνική ασφάλιση δεν είναι στις προτεραιότητες. Τότε γιατί ο Κούλης έδιωξε την υπουργό Δόμνα, η οποία συμμετείχε στο κυβερνητικό σχήμα από το 2019, πρώτα ως υφυπουργός κοινωνικής (λέμε τώρα) πολιτικής, μετά ως υφυπουργός Υγείας και σχετικά πρόσφατα ως υπουργός Εργοδοσίας;

Γιατί δεν την άφησαν να δείξει το έργο της ως υπουργός Εργοδοσίας; Τόσες φωτογραφίσεις έκανε κατά την προεκλογική περίοδο. Σβάρνα πήρε τα νησιά, από τον Αργοσαρωνικό μέχρι τα Δωδεκάνησα και να ‘σου οι συνεχείς αλλαγές αμφίεσης, να ‘σου χαρούμενα χοροπηδήματα με τα χεράκια πάνω, μέχρι και ημιμαραθώνιο έτρεξε στις Σπέτσες χτυπώντας τον Κασσελάκη μέσα στην ίδια του την έδρα (σαν να πάει απόψε ο γάβρος και να σηκώσει την κούπα του μπάσκετ μέσα στο σπίτι του Τράκη).

Μόλις προχτές, η υπουργός Δόμνα, η καλύτερη διαφήμιση οδοντόπαστας έβερ, βρέθηκε στη Γενεύη και έκανε βαρυσήμαντη δήλωση: «Η ένταξη της Ελλάδας στον Παγκόσμιο Συνασπισμό για την Κοινωνική Δικαιοσύνη σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προς την περαιτέρω προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης για όλους. Η αποστολή του Παγκόσμιου Συνασπισμού ευθυγραμμίζεται με τις βασικές αξίες της Ελλάδας. Αυτό περιλαμβάνει τη δέσμευση μας σε θέματα εργασιακών δικαιωμάτων, αξιοπρεπούς εργασίας, δίκαιων μισθών, κοινωνικής ένταξης και προώθησης του διαλόγου με τους συμπολίτες μας»!

Πώς, λοιπόν, έρχεσαι εσύ και την ξηλώνεις, κύριε Κούλη; Εχεις να της καταλογίσεις κάτι; Φωτογραφίστηκε ποτέ με το ίδιο φόρεμα πρωί και απόγευμα; Φωτογραφίστηκε ποτέ μουντρούχα; Πάντα με το χαμόγελο και πάντα με διαφορετική αμφίεση. Αλλά, ξέρουμε, έπρεπε να βολέψεις την Κεραμέως. Την έβαλες στο Παιδείας και τη μίσησαν ακόμα και οι τοιχοποιίες των πανεπιστημιακών κτιρίων. Την έβαλες στο Εσωτερικών και δεν έλεγε καλημέρα σε δήμαρχο, μέχρι που έσκασε και το Αννα-Μισέλ gate και έδεσε το γλυκό. Τώρα, διώχνεις τη χαμογελαστή Δόμνα για να βάλεις την «ξινή» στο Εργοδοσίας, επειδή αυτή έχει γερές πλάτες και δεν πρέπει να λείπει από κανένα κυβερνητικό σχήμα.

Από την άλλη, όμως, έχεις κι ένα δίκιο. Μπροστά σ’ αυτήν μπορεί να παγώσουν ακόμα και σωληνάδες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Οπότε στέλνεις κι ένα μήνυμα, βάζοντας στο υπουργείο Εργοδοσίας ένα μαντρόσκυλο του νεοφιλελευθερισμού, πιο σκληρό σε ύφος και από τον Χατζηδάκη. Οσο για τα ουσιαστικά ζητήματα, με πρώτο την προετοιμασία για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, ο Τσακλόγλου διατηρήθηκε, αποκτώντας τον τίτλο του μόνιμου υφυπουργού Αντιασφαλιστικής Πολιτικής.

Στα σοβαρά τώρα, ο ανασχηματισμός που ανακοίνωσε το μεσημέρι ο Μητσοτάκης είναι κανονική οπερέτα. Ανακύκλωση προσώπων και ένα γιγαντιαίο υπουργικό συμβούλιο με 22 υπουργούς, 3 αναπληρωτές υπουργούς και… 36 υφυπουργούς! Σύνολο 61 νοματαίοι, νέο ρεκόρ (το προηγούμενο ήταν 60, αν δεν κάνουμε λάθος), προς δόξαν της προπαγάνδας του… μικρού και ευέλικτου κυβερνητικού σχήματος.

Η μεγάλη ανακύκλωση αφορά τους υφυπουργούς, καθώς έφυγαν εφτά, με πιο γνωστό τον Χάρη Θεοχάρη, στον οποίο προσπαθούν να φορτώσουν το φορολογικό των ελεύθερων επαγγελματιών (το οποίο, όμως, δεν το αλλάζουν). Στη θέση των εφτά που διώχτηκαν τοποθετήθηκαν άλλοι εφτά, μεταξύ των οποίων κάποιοι που έχουν συμμετάσχει σε παλαιότερες κυβερνήσεις (Γκιουλέκας, Καραγκούνης, Φωτήλας). Η ανακύκλωση είναι απαραίτητη, γιατί συγκρατεί τη μουρμούρα, καθώς οι υπόλοιποι βουλευτές προσδοκούν ότι κάποια στιγμή μπορεί να έρθει και η σειρά τους, το βουλώνουν και αρχίζουν το γλείψιμο του αρχηγού και της καμαρίλας του.

Κανονικό καρναβάλι είναι η αλλαγή υπουργών (για την τράμπα Δόμνας-Κεραμέως γράψαμε ήδη):

• Εξω ο Αυγενάκης (αυτός έτσι κι αλλιώς είχε γίνει κάρβουνο στην ηλεκτρική καρέκλα της πλατείας Βάθη, καθώς αντιμετώπιζε τους αγρότες, ιδιαίτερα τους πλημμυροπαθείς, σαν Χαχόλους), στη θέση του ο Τσιάρας, με μοναδικό προσόν την καταγωγή του από τη Θεσσαλία. Ο ίδιος είχε εκδιωχτεί ως αποτυχημένος από το υπουργείο Δικαιοσύνης, για να μπει στη θέση του ο Φλωρίδης. Προφανώς, στο Αγροτικής Ανάπτυξης θα είναι… επιτυχημένος. Μαζί με τον Καρδιτσιώτη Τσιάρα και ο Λαρισαίος Κέλλας ως υφυπουργός, για να «θεραπευτεί το αίσθημα αδικίας που υπήρχε στους Λαρισαίους, ιδιαίτερα μετά από όσα μας βρήκαν με τις πλημμύρες» (!), όπως δήλωσε ο Γκόρτσος (συγγνώμη, ο Μάξιμος Χαρακόπουλος).
• Εξω ο Σκρέκας από το Ανάπτυξης (αυτός είχε… κατατροπώσει την ακρίβεια, άλλο αν οι αγνώμονες Ελληνες δεν του το αναγνώριζαν), στη θέση του ο Θεοδωρικάκος. Ο οποίος έφυγε σαν αποτυχημένος από το υπουργείο Εσωτερικών και σαν… ακόμα πιο αποτυχημένος από το υπουργείο Προ Πο, με αποτέλεσμα να μην συμπεριληφθεί στη σύνθεση της κυβέρνησης Κούλη-2. Προφανώς… θα σκίσει ως υπουργός Ανάπτυξης. Του… πάει γάντι αυτό το υπουργείο, ενώ στα προηγούμενα δεν μπορούσε να αποδώσει γιατί δεν ήταν… η θέση του (ήταν σαν να βάζεις τον Μέσι σέντερ μπακ).
• Εξω ο Καιρίδης από το Μετανάστευσης, στη θέση του ο Παναγιωτόπουλος, που ήταν υπουργός Αμυνας στην κυβέρνηση Κούλη-1 αλλά έμεινε εκτός της κυβέρνησης Κούλη-2. Εδώ οι λόγοι είναι καθαρά… γεωγραφικοί. Ο Παναγιωτόπουλος είναι Καβαλιώτης και στην περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας «πονάει» η ΝΔ. Οσο για τον πολιτικό φαφλατά Καιρίδη, και πολύ του πάει που κάθησε ένα χρόνο υπουργός. Ασε που δεν τον ήθελαν και οι Ελληνάρες, γιατί κατά καιρούς είχε εκφράσει αστικο-κοσμοπολίτικες θέσεις. Τι περισσότερο θα κάνει ο Παναγιωτόπουλος από τον Καιρίδη, που αν και οπαδός του αστικού κοσμοπολιτισμού, συμπεριφερόταν στο Προσφυγικό ως σκληρός ακροδεξιός; Τίποτα. Αλλωστε, αν ο Παναγιωτόπουλος είναι πολιτικό διαμάντι, γιατί τον άφησε εκτός της κυβέρνησής του ο Κούλης;

Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ούτε κατά κεραία. Αλλωστε, στα κρίσιμα υπουργεία παρέμειναν τα ίδια στελέχη, θιασώτες του πιο σκληρού νεοφιλελευθερισμού. Ο Χατζηδάκης στο Οικονομικών, ο Σκυλακάκης στο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο Γεωργιάδης στο Υγείας για να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, ο Πιερρακάκης στο Παιδείας. Και η εξίσου σκληρή νεοφιλελεύθερη Κεραμέως πήγε στο Εργασίας, για να προωθήσει με σιδερένια πυγμή το βάθεμα της «κινεζοποίησης» των εργασιακών σχέσεων και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Οι αλλαγές υπουργών, βασικά στο Ανάπτυξης και στο Αγροτικής Ανάπτυξης έγιναν για λόγους προπαγανδιστικής διαχείρισης. Να «αμπώξουμε» τον καιρό μέχρι να τελειώσει η θητεία μας και να μείνει στην ιστορία του ελληνικού κεφαλαιοκρατικού σχηματισμού ο Μητσοτάκης ως ο πολιτικός που υπηρέτησε τα συμφέροντα του κεφαλαίου με τρόπο πιο αδίστακτο από τον πατέρα του. Εκλογική νίκη δε θα ξαναδεί, το ξέρει, οπότε στόχος του είναι να καταγραφεί στην ιστορία ως η ελληνική εκδοχή της Θάτσερ.